< Salmos 147 >

1 ¡Hallelú Yah! Alabad a Yahvé porque es bueno; salmodiad al Dios nuestro porque es amable; bien le está a Él la alabanza.
alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
2 Es Yahvé quien reconstruye a Jerusalén, y congrega a los dispersos de Israel;
aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
3 Él quien sana a los de corazón llagado, y venda sus heridas;
qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
4 Él quien fija el número de las estrellas, y a cada una llama por su nombre.
qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
5 Grande es nuestro Señor, poderoso en fuerza; y su sabiduría no tiene medida.
magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
6 Yahvé levanta a los humildes, y abaja hasta la tierra a los impíos.
suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
7 Ensalzad a Yahvé con acciones de gracias, cantad al son de la cítara salmos a nuestro Dios,
praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
8 que cubre el cielo de nubes, y prepara la lluvia para la tierra; que en los montes hace brotar hierba, y plantas para servir al hombre;
qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
9 que da su alimento a los ganados, y a las crías de los cuervos que pían.
et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
10 Él no se deleita en el vigor del caballo, ni le agradan los músculos del hombre.
non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
11 La complacencia de Yahvé está en los que le temen, los que se fían en su bondad.
beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
12 Da gloria a Yahvé, oh Jerusalén; alaba, oh Sión, a tu Dios.
alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
13 Porque Él ha asegurado los cerrojos de tus puertas; ha bendecido tus hijos dentro de ti.
quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
14 Él ha puesto paz en tus fronteras, y te alimenta de la flor del trigo.
qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
15 Él manda sus órdenes a la tierra; su palabra corre veloz.
qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
16 Él derrama la nieve como copos de lana; esparce como ceniza la escarcha.
qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
17 Él echa su hielo como bocados de pan; ¿quién resistiría su frío?
mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
18 Él envía su palabra y los derrite; hace soplar el viento, y las aguas corren.
emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
19 Él dio a conocer su palabra a Jacob; sus estatutos y sus mandatos a Israel.
qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
20 No hizo tal con ninguno de los otros pueblos; a ellos no les manifestó sus disposiciones. ¡Hallelú Yah!
non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis

< Salmos 147 >