< Salmos 107 >
1 Celebrad a Yahvé porque es bueno, porque su misericordia permanece para siempre.
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 Así digan los rescatados de Yahvé, los que Él redimió de manos del enemigo,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 y a quienes Él ha congregado de las tierras del Oriente y del Occidente, del Norte y del Mediodía.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Erraban por el desierto, en la soledad, sin hallar camino a una ciudad donde morar.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 Sufrían hambre y sed; su alma desfallecía en ellos.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 Y los condujo por camino derecho, para que llegasen a una ciudad donde habitar.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 Porque sació al alma sedienta, y a la hambrienta colmó de bienes.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Moraban en tinieblas y sombras, cautivos de la miseria y del hierro;
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 porque habían resistido a las palabras de Dios y despreciado el consejo del Altísimo.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Y Él humilló su corazón con trabajos; sucumbían y no había quien los socorriese.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Y los libró de las tinieblas y de las sombras, y rompió sus cadenas.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 porque Él rompió las puertas de bronce, e hizo pedazos los cerrojos de hierro.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Estaban enfermos a causa de su iniquidad, y afligidos a causa de sus delitos;
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 sintieron náuseas de todo alimento, y llegaron a las puertas de la muerte.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Envió su Palabra para sanarlos y arrancarlos de la perdición.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 y ofrezcan sacrificios de alabanza, y publiquen con júbilo sus obras.
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Surcaban en naves el mar, traficando sobre las vastas ondas,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 esos vieron las obras del Señor, y sus maravillas en el piélago.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Con Su palabra suscitó un viento borrascoso, que levantó las olas del mar;
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 subían hasta el cielo y descendían hasta el abismo, su alma desmayaba en medio de sus males.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Titubeaban y se tambaleaban como ebrios, y les fallaba toda su pericia.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Tornó el huracán en suave brisa, y las ondas del mar callaron.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 Y se alegraron de que callasen, y los condujo al puerto deseado.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 Celébrenlo en la asamblea del pueblo, y en la reunión de los ancianos, cántenle.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Él convirtió los ríos en desierto, y los manantiales en árida tierra,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 el suelo fructífero en un salobral, por la malicia de sus moradores.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Él mismo ha convertido el desierto en lago y la tierra árida en manantiales,
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 allí coloca a los hambrientos, y fundan una ciudad para habitarla.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Siembran los campos y plantan viñas, y obtienen de ellos los frutos.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Bendecidos por Él se multiplican en gran manera, y sus ganados no disminuyen nunca.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Aunque reducidos a pocos y despreciados, por el peso del infortunio y de la aflicción,
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Aquel que derrama desprecio sobre los príncipes, y los hace errar por desiertos sin huellas,
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 ha levantado de la miseria al indigente, y hace las familias numerosas como rebaños.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Lo ven los justos y se alegran, y toda malicia cierra su boca.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 ¿Quién es el sabio que considere estas cosas y comprenda las misericordias del Señor?
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.