< Salmos 106 >

1 Hallelú Yah. Celebrad a Yahvé porque es bueno, porque su misericordia es para siempre.
Treño t’Iehovà; andriaño t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.
2 ¿Quién dirá las hazañas de Yahvé? ¿Pregonará todas sus alabanzas?
Ia ty mahatalily o sata fanjaka’ Iehovào? ndra hahafitsey o enge’e iabio?
3 Bienaventurados los que conservan sus estatutos y practican la justicia en todo tiempo.
Haha ze mahafiambeñe ty hatò, naho mitolom-panao ty fahiti’e.
4 Señor, acuérdate de mí cuando muestres tu bondad para con tu pueblo; visítame cuando operes la salvación
Tiahio iraho, ry Iehovà, naho isohe’o ondati’oo; itiliho amy fandrombaha’oy.
5 para que yo vea la felicidad de tus escogidos, me goce del gozo de tu pueblo y me gloríe con tu herencia.
Hahatreavako ty firaoraoa’ o jinobo’oo, hirebeke ami’ty hafalea’ i fifehea’oy, hitrao-pitreñañe amy lova’oy.
6 Hemos pecado lo mismo que nuestros padres; obramos el mal, fuimos impíos.
Nindre nandilatse amo roae’aio zahay; nanao hakeo, nitolon-karatiañe.
7 Nuestros padres en Egipto no tuvieron en cuenta tus prodigios; no se acordaron de la multitud de tus favores, sino que se rebelaron contra el Altísimo junto al Mar Rojo.
Tsy nihaoñe’ o rae’ay e Mitsraimeo o halatsà’oo; tsy nitiahi’ iereo o fiferenaiña’o vokatseo, te mone niola amy Abo Tiañe, an-dRiake Mena añe.
8 Pero Él los salvó a causa de su Nombre, para dar a conocer su poderío.
Fe rinomba’e ty amy tahina’ey, hampaharofoana’e ty haozara’e.
9 Increpó al Mar Rojo y lo secó, y los condujo por entre las aguas como por un llano.
Trinevo’e i Riake Menay, le nimaike, vaho niaoloa’e, nitoañe o lalekeo hoe te fatram-bey.
10 Los sacó de las manos de sus aborrecedores, y los rescató del poder del enemigo.
Le rinomba’e boak’an-taña’ i malaiñe iareoy, naho jineba’e am-pità’ i rafelahiy.
11 Las aguas cubrieron a sus adversarios, no quedó ni uno de ellos.
Nopoe’ i ranoy o rafelahi’eo; tsy nanisàñe honka’e.
12 Entonces creyeron a Sus palabras y cantaron Sus alabanzas.
Aa le natokisa’ iareo o tsara’eo, nisaboeñe ty enge’e.
13 Pronto olvidaron las obras de Él, no aguardaron sus designios,
Fe nihaliño’ iereo anianike o sata’eo tsy nahaliñe o famerea’eo.
14 sino que en el desierto se entregaron a su propia concupiscencia y en la soledad provocaron a Dios.
Le niazo’ ty hasiji-mena an-jerezere tane añe; nazizi’ iereo am-babangoañe ao t’i Andrianañahare.
15 Él les concedió lo que pedían, pero les envió la consunción.
Aa le nitolora’e i nihalalie’ iereoy, fe nañiraha’e haborokàñe ty fiai’iereo.
16 Luego envidiaron a Moisés en el campamento, y a Aarón, el santo de Yahvé.
Ie nitsikirike i Mosè an-tobe ao, naho i Aharone navahe’ Iehovày,
17 Y la tierra se abrió, y se tragó a Datan, y cubrió a la facción de Abirón.
le nisokake i taney niteleñe i Datane; naho nandembeke ty fehe’ i Abirame.
18 Y se encendió contra su banda un fuego; la llama devoró a los inicuos.
Nisolebare’ ty afo añivo’ i rimboñey; niforototoe’ i firebarebàñey o tsivokatseo.
19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron una estatua de fundición;
Nitsene bania e Korebe añe iereo, naho nilokoloko amy sare trinanakey;
20 trocando su Gloria por la figura del buey harto de heno,
aa le natakalo’ iereo sare bania mivazakota ahetse, ty engen’ Añahare.
21 olvidaron a Dios, que los había salvado y que había hecho portentos en Egipto,
Nihaliño’ iereo t’i Andrianañahare mpandrombake iareo, I nanao raha fanjàka e Mitsraimey,
22 cosas maravillosas en la tierra de Cam, cosas estupendas junto al Mar Rojo.
raha tsitantane an-tane’ i Kame vaho raha naharevendreveñe an-dRiake Mena añe.
23 Los habría deshecho, si Moisés, escogido por Él, no se hubiese puesto en la brecha frente a Él, para apartar su furor a fin de que no los exterminase.
Aa le nanao ty hoe t’ie harotsa’e: naho tsy te nijohañe an-jebañe añatrefa’e eo t’i Mosè jinobo’e, nampivioñe i haviñera’ey tsy hanjamana’e.
24 Y despreciaron la tierra codiciable, no dando crédito a su palabra;
Niheje’ iereo amy zao i tane nirieñey; tsy natokisañe o tsara’eo,
25 y murmuraron en sus tiendas, no escucharon la voz de Yahvé.
f’ie niñeoñeoñe an-kijà ao, tsy hinao’ iereo ty fiarañanaña’ Iehovà.
26 Mas Él con mano alzada les juró que los haría caer en el desierto;
Aa le nifanta te hampikorovohe’e an-jerezere tane ao,
27 que haría caer a su descendencia entre los gentiles y los dispersaría por las tierras.
naho havarakai’e amo fifeheañeo ty tarira’ iareo vaho haparatsà’e amo taneo.
28 Y se consagraron a Baalfegor, y comieron de las víctimas inmoladas a dioses muertos.
Mbore nireketse amy Baale-Peore iereo vaho nampibotseke haneñe nisoroñañe an-dolo.
29 Con tales delitos le provocaron a ira, y una plaga cayó sobre ellos.
Aa le nampiviñere’ iereo amo fitoloña’ iareoo, vaho natorotosi’e an-kiria.
30 Pero se irguió Fineés, y ejerció la venganza, y la plaga cesó.
Niongak’ amy zao t’i Pinekase le nijebañe, vaho nisebañeñe i angorosiy.
31 Y esto le fue imputado a justicia por todas sus generaciones para siempre jamás.
Nivolilien-ko havañonañe ama’e zay. ho a ze hene tarira’e mifandimbeo.
32 Y lo irritaron juntó a las aguas de Meribá; y a Moisés le fue mal por culpa de ellos;
Nampiviñera’ iareo ka amo rano mpilie-drokoñeo, le niazom-boiñe ty am’iereo t’i Mosè;
33 porque ellos exacerbaron su espíritu, y él dejó que sus labios hablaran inconsideradamente.
amy t’ie nikai-jaka amy arofo’ey, le kamaike ty niakatse am-pivimbi’e ao.
34 No destruyeron los pueblos que Dios les había señalado;
Tsy nifongore’ iareo ondatio, amy nandilia’ Iehovà hanoeñey,
35 sino que se mezclaron con los gentiles, y aprendieron sus obras,
Te mone nifañaoñe amo kilakila‘ndatio naho nizatse o sata’eo,
36 y adoraron sus ídolos, que fueron para ellos un lazo;
naho nitoroñe o saren-drahare’eo ze nanjare fandrik’ am’ iereo,
37 e inmolaron sus hijos y sus hijas a los demonios,
naho nasoro’ iereo amo kokolampao o anadahi’iareoo naho o anak’ ampela’iareoo,
38 derramando sangre inocente, la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán; y la tierra quedó profanada por la sangre.
vaho nampiorike lio-maliñe, ty lion’ anadahy naho anak’ampela, ie nasoro’ iereo amo saren-drahare’ i Kanànao, vaho vinetan-dio i taney.
39 Se contaminaron por sus actos y fornicaron con sus propias obras.
Aa le nihativa am-pitoloñañe, nañarapilo amo fisafiria’iareoo.
40 Se encendió entonces la ira de Yahvé contra su pueblo, y abominó de su herencia;
Toly ndra niviañe am’ondatio ty haviñera’ Iehovà, vaho niheje’e i lova’ey.
41 los entregó en manos de los gentiles, y fueron dominados por quienes los odiaban.
Natolo’e am-pità’ o fifeheañeo iereo, hifehea’ o rafelahi’eo.
42 Oprimidos por sus enemigos, tuvieron que doblegarse ante ellos.
Niforekeke’ o nifankalaiñe am’iereoo le nareke ambane’ fità’iareo.
43 Muchas veces Él los salvó, mas ellos lo exasperaron por sus empeños, y se hundieron más en su iniquidad.
Beteke rinomba’e, f’ie nizehatse an-tsafiry, vaho nilempotse an-kakeo.
44 Con todo, al percibir sus lamentos, fijaba Él los ojos en sus tribulaciones;
Ie nivazoho’e ty falovilovi’ iareo, naho jinanji’e o fitoreova’ iareoo,
45 en favor de ellos se acordaba de su alianza, y se arrepentía según la grandeza de su misericordia.
le nitiahi’e ty am’ iereo i fañina’ey naho niselekaiñe, ty amo hene fiferenaiña’eo;
46 Y los hacía objeto de la compasión de aquellos que los tenían en cautiverio.
ie nampitretreze’e amo nanese iareo am-pandrohizañeo.
47 Sálvanos, Yahvé, Dios nuestro, y congréganos de en medio de las naciones, para que celebremos tu santo Nombre y nos gloriemos en tu alabanza.
Rombaho zahay ry Iehovà Andrianañahare’ay, vaho atontono boak’ amo fifeheañeo, hañandriaña’ay ty tahina’o masiñe, vaho hitreñe amo enge’oo.
48 Bendito sea Yahvé, Dios de Israel, de siglo en siglo. Y todo el pueblo diga: Amén. ¡Hallelú Yah!
Andriañeñe t’Iehovà, Andrianañahare’ Israele, boak’an-kaehae’e pak’an-kaehae’e; vaho hene hiredoñe ami’ty hoe ondatio: Ie Izay, Treño t’Ià.

< Salmos 106 >