Proverbios 8

1 He aquí que la sabiduría levanta la voz, y se hace oír la inteligencia.

Ne propovijeda li mudrost i ne diže li razboritost svoj glas?

2 En las altas cimas, junto a la carretera, en las encrucijadas de los caminos es donde se para.

Navrh brda, uza cestu, na raskršćima stoji,

3 En las puertas, en las entradas de la ciudad, en los umbrales de las casas, hace ella oír su voz:

kod izlaza iz grada, kraj ulaznih vrata, ona glasno viče:

4 “A vosotros, mortales, me dirijo, mi voz va a los hijos de los hombres.

“Vama, o ljudi, propovijedam i upravljam svoj glas sinovima ljudskim.

5 Aprended, oh necios, la sabiduría, y vosotros, oh insensatos, la inteligencia.

Shvatite mudrost, vi neiskusni, a vi nerazumni, urazumite srce.

6 Escuchadme que voy a deciros cosas magníficas, y mis labios se abrirán para (enseñar) lo recto.

Slušajte, jer ću zboriti o važnim stvarima, i moje će usne otkriti što je pravo.

7 Porque verdad proclama mi boca, y mis labios abominan la maldad.

Jer moje nepce zbori istinu i zloća je mojim usnama mrska.

8 Justos son todos los dichos de mi boca; nada hay en ellos de torcido o perverso.

Sve su riječi mojih usta pravične, u njima nema ništa ni krivo ni prijetvorno.

9 Todos son rectos para quien tiene inteligencia, y justos para quien llegó a entender.

Sve su one jasne razboritomu i pravedne onomu tko je stekao spoznaju.

10 Recibid mi instrucción, y no la plata, y la sabiduría, antes que el oro escogido.

Primajte radije moju pouku no srebro i znanje požudnije od zlata.

11 Pues la sabiduría vale más que perlas, y todas las cosas deseables no la igualan.

Jer mudrost je vrednija od biserja i nikakve se dragocjenosti ne mogu porediti s njom.

12 Yo, la sabiduría, habito con la prudencia, y poseo el conocimiento más profundo.

Ja, mudrost, boravim s razboritošću i posjedujem znanje umna djelovanja.

13 Temer a Yahvé es detestar el mal; yo abomino la soberbia, la altivez, el mal camino y la boca perversa.

Strah Gospodnji mržnja je na zlo. Oholost, samodostatnost, put zloće i usta puna laži - to ja mrzim.

14 Mío es el consejo y la prudencia, mía la inteligencia y mía la fuerza.

Moji su savjet i razboritost, ja sam razbor i moja je jakost.

15 Por mí reinan los reyes y los príncipes administran la justicia.

Po meni kraljevi kraljuju i velikaši dijele pravdu.

16 Por mí mandan los gobernantes, los grandes y todos los jueces de la tierra.

Po meni knezuju knezovi i odličnici i svi suci zemaljski.

17 Yo amo a los que me aman; y los que me buscan me hallarán.

Ja ljubim one koji ljube mene i nalaze me koji me traže.

18 En mi mano están la riqueza y la gloria, los bienes duraderos y la justicia.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravednost.

19 Mi fruto es mejor que el oro más puro, y mis productos son mejores que la plata escogida.

Moj je plod bolji od čista i žežena zlata i moj je prihod bolji od čistoga srebra.

20 Yo voy por las sendas de la justicia por medio del recto camino,

Ja kročim putem pravde, sred pravičnih staza,

21 para dar bienes a mis amigos, y henchir sus tesoros.

da dadem dobra onima koji me ljube i napunim njihove riznice.

22 El Señor me poseyó al principio de sus caminos, antes de sus obras más antiguas.

Jahve me stvori kao počelo svoga djela, kao najraniji od svojih čina, u pradoba;

23 Desde la eternidad fui constituida, desde los orígenes, antes que existiera la tierra.

oblikovana sam još od vječnosti, odiskona, prije nastanka zemlje.

24 Antes que los abismos fui engendrada yo; no había aún fuentes ricas en aguas.

Rodih se kad još nije bilo pradubina, dok nije bilo izvora obilnih voda.

25 Antes que fuesen asentados los montes; antes que los collados fui yo dada a luz,

Rodih se prije nego su utemeljene gore, prije brežuljaka.

26 cuando aún no había creado Él la tierra ni los campos, ni el primer polvo del orbe.

Kad još ne bijaše načinio zemlje, ni poljana, ni početka zemaljskom prahu;

27 Cuando estableció los cielos, allí estaba yo; cuando trazó el horizonte sobre la faz del abismo;

kad je stvarao nebesa, bila sam nazočna, kad je povlačio krug na licu bezdana.

28 cuando fijó las nubes en lo alto, y dio fuerza a las aguas de la profundidad;

Kad je u visini utvrđivao oblake i kad je odredio snagu izvoru pradubina;

29 cuando señaló sus límites al mar, para que las aguas no traspasasen sus orillas; cuando puso los cimientos de la tierra,

kad je postavljao moru njegove granice da mu se vode ne preliju preko obala, kad je polagao temelje zemlji,

30 entonces estaba yo con Él, como arquitecto, deleitándome todos los días y me regocijaba delante de Él continuamente.

bila sam kraj njega, kao graditeljica, bila u radosti, iz dana u dan, igrajući pred njim sve vrijeme:

31 Me holgaba en el orbe de la tierra, teniendo mi delicia en los hijos de los hombres.

igrala sam po tlu njegove zemlje, i moja su radost djeca čovjekova.

32 Y ahora, hijos, oídme: Dichosos aquellos que siguen mis caminos.

Tako, djeco, poslušajte me, blago onima koji čuvaju moje putove.

33 Escuchad la instrucción, y sed sabios; y no la rechacéis.

Poslušajte pouku - da stečete mudrost i nemojte je odbaciti.

34 Bienaventurado el hombre que me oye, y vela a mis puertas día tras día, aguardando en el umbral de mi entrada.

Blago čovjeku koji me sluša i bdi na mojim vratima svaki dan i koji čuva dovratnike moje.

35 Porque quien me halla a mí, ha hallado la vida, y alcanza el favor de Yahvé.

Jer tko nalazi mene, nalazi život i stječe milost od Jahve.

36 El que a mí me ofende daña a su propia alma; todos los que me odian, aman la muerte.

A ako se ogriješi o mene, udi svojoj duši: svi koji mene mrze ljube smrt.”