Proverbios 5
1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría, inclina tu oído a mi enseñanza,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 para que guardes los consejos y tus labios conserven la instrucción.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Pues los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más suave que el aceite;
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 pero su fin es amargo como el ajenjo, cortante como espada de dos filos.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 No anda por la senda de la vida, va errando por caminos sin saber adónde.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Pues bien, escuchadme, hijos, y no os apartéis de las palabras de mi boca;
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 desvía de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa.
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 No sacrifiques tu honor a gente extraña ni tus años a un tirano,
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 no sea que extraños se harten de tus bienes, y tus fatigas beneficien a casas ajenas,
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 y al fin tengas que gemir, después de consumir tu carne,
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 y hayas de exclamar: “¡Cómo he podido aborrecer la instrucción, y rehusar en mi corazón la corrección!
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 Desoí la voz de los que me adoctrinaban y no quise oír a mis maestros.
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Casi he llegado al colmo de los males, en medio del pueblo y de la asamblea.”
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Bebe el agua de tu aljibe y los raudales que manan de tu pozo.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 ¿Por qué derramar fuera tus fuentes, por las plazas las corrientes de tu agua?
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 ¡Sean para ti solo, y no para los extraños a tu lado!
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 ¡Sea tu fuente bendita, y alégrate con la esposa de tu mocedad!
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 ¡Sea ella la gacela de tu amor, una cierva graciosa, embriáguenle sus pechos perpetuamente, y su amor te encante en todo tiempo!
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 ¿Por qué, hijo mío, dejarte embaucar por la mujer extraña y abrazar el seno de la ajena?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Pues ante Yahvé están los caminos del hombre. Él mira todos sus pasos.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 El hombre malo será presa de sus propias iniquidades, y quedará enredado en los lazos de su pecado.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Perecerá por falta de disciplina, y andará perdido a causa de su gran necedad.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
