Proverbios 14
1 La mujer sabia edifica su casa, la necia con sus manos la derriba.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 El que teme a Yahvé, va por el camino derecho, el que lo menosprecia, camina por sendas tortuosas.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 En la boca del necio está el azote de su orgullo; mas a los sabios les sirven de guarda sus labios.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Sin bueyes queda vacío el pesebre; en la mies abundante se muestra la fuerza del buey.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 El testigo fiel no miente, el testigo falso, empero, profiere mentiras.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 El mofador busca la sabiduría, y no da con ella; el varón sensato, en cambio, se instruye fácilmente.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Toma tú el rumbo opuesto al que sigue el necio, pues no encuentras en él palabras de sabiduría.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 La sabiduría del prudente está en conocer su camino, mas a los necios los engaña su necedad.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 El necio se ríe de la culpa; mas entre los justos mora la gracia.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 El corazón conoce sus propias amarguras, y en su alegría no puede participar ningún extraño.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 La casa de los impíos será arrasada, pero florecerá la morada de los justos.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 Caminos hay que a los ojos parecen rectos, mas en su remate está la muerte.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Aun en la risa siente el corazón su dolor, y la alegría termina en tristeza.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 De sus caminos se harta el insensato, como de sus frutos el hombre de bien.
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 El simple cree cualquier cosa, el hombre cauto mira dónde pone su pie.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 El sabio es temeroso y se aparta del mal; el fatuo se arroja sin pensar nada.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 El que pronto se enoja comete locuras, y el malicioso será odiado.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 Los simples recibirán por herencia la necedad, mientras los juiciosos se coronan de sabiduría.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 Se postran los malos ante los buenos, y los impíos a las puertas de los justos.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 El pobre es odioso aun a su propio amigo, el rico tiene numerosos amigos.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 Peca quien menosprecia a su prójimo, bienaventurado el que se apiada de los pobres.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 ¡Cómo yerran los que maquinan el mal! ¡Y cuánta gracia y verdad obtienen los que obran el bien!
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 En todo trabajo hay fruto, mas el mucho hablar solo conduce a la miseria.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 Las riquezas pueden servir de corona para un sabio, mas la necedad de los necios es siempre necedad.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 El testigo veraz salva las vidas; pero el que profiere mentiras es un impostor.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 Del temor de Yahvé viene la confianza del fuerte, y sus hijos tendrán un refugio.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 El temor de Yahvé es fuente de vida para escapar de los lazos de la muerte.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 La gloria del rey está en el gran número de su pueblo; la escasez de gente es la ruina del príncipe.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 El tardo en airarse es rico en prudencia, el impaciente pone de manifiesto su necedad.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 Un corazón tranquilo es vida del cuerpo, carcoma de los huesos es la envidia.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 Quien oprime al pobre ultraja a su Creador, mas le honra aquel que del necesitado se compadece.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 Al malvado le pierde su propia malicia; el justo, al contrario, tiene esperanza cuando muere.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 En el corazón del prudente mora la sabiduría; incluso los ignorantes la reconocerán.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 La justicia enaltece a un pueblo; el pecado es el oprobio de las naciones.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 El ministro sabio es para el rey objeto de favor, el inepto, objeto de ira.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
