Proverbios 13
1 El hijo sabio acepta la corrección de su padre; el burlador no hace caso de la reprensión.
Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
2 El hombre (de bien) se hartará del fruto de su boca, el alma de los pérfidos, en cambio, de la violencia.
İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
3 Quien guarda su boca, guarda su alma; quien habla inconsideradamente se arruina a sí mismo.
Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
4 El perezoso tiene deseos que no se cumplen, el alma del laborioso se saciará.
Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
5 El justo aborrece la palabra mentirosa, el impío infama y obra vergonzosamente.
Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
6 La justicia protege los pasos del hombre recto, la malicia causa la ruina del pecador.
Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
7 Hay quien se jacta de rico, y nada tiene, y quien se hace el pobre, y es acaudalado.
Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
8 Con las riquezas el hombre (rico) rescata su vida; el pobre, empero, no necesita temer la amenaza.
Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
9 La luz de los justos difunde alegría, en tanto que la lámpara de los impíos se apaga.
Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
10 La soberbia no causa sino querellas, la sabiduría está con los que toman consejo.
Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
11 Los bienes ganados sin esfuerzo tienden a desaparecer, mas el que los junta a fuerza de trabajo los aumenta.
Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
12 Esperanza que se dilata hace enfermo el corazón; pero es árbol de vida el deseo cumplido.
Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
13 Quien menosprecia la palabra se pierde; quien respeta el precepto será recompensado.
Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
14 La enseñanza del sabio es fuente de vida, para escapar de los lazos de la muerte.
Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
15 Buenos modales ganan favores, mas la conducta de los pérfidos queda estéril.
Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
16 Todo varón prudente obra con reflexión, el necio derrama su locura.
Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
17 El mensajero infiel se precipita en la desgracia, el mensajero fiel se procura salud.
Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
18 Pobreza e ignominia a quien desecha la corrección, honra a quien escucha la amonestación.
Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
19 Deseo cumplido recrea al alma, pero el necio abomina apartarse del mal.
Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
20 Quien anda con sabios, sabio será, quien con necios, acabará siendo necio.
Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
21 A los pecadores los persigue la desventura, mas los justos serán recompensados con bienes.
Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
22 Los buenos tienen como herederos los hijos de los hijos; mas la hacienda del pecador queda reservada para el justo.
Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
23 Los barbechos de los pobres dan pan en abundancia, pero hay quien disipa (la hacienda) por falta de juicio.
Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
24 Quien hace poco uso de la vara quiere mal a su hijo; el que lo ama, le aplica pronto el castigo.
Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
25 El justo come y satisface su apetito, en tanto que el vientre del malo padece hambre.
Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
