Marcos 9
1 Y les dijo: “En verdad, os digo, entre los que están aquí, algunos no gustarán la muerte sin que hayan visto el reino de Dios venido con poder”.
අථ ස තානවාදීත් යුෂ්මභ්‍යමහං යථාර්ථං කථයාමි, ඊශ්වරරාජ්‍යං පරාක්‍රමේණෝපස්ථිතං න දෘෂ්ට්වා මෘත්‍යුං නාස්වාදිෂ්‍යන්තේ, අත්‍ර දණ්ඩායමානානාං මධ්‍යේපි තාදෘශා ලෝකාඃ සන්ති|
2 Y seis días después, tomó Jesús consigo a Pedro, a Santiago y a Juan, y los llevó solos, aparte, a un alto monte, y se transfiguró a su vista.
අථ ෂඩ්දිනේභ්‍යඃ පරං යීශුඃ පිතරං යාකූබං යෝහනඤ්ච ගෘහීත්වා ගිරේරුච්චස්‍ය නිර්ජනස්ථානං ගත්වා තේෂාං ප්‍රත්‍යක්‍ෂේ මූර්ත්‍යන්තරං දධාර|
3 Sus vestidos se pusieron resplandecientes y de tal blancura; que no hay batanero sobre esta tierra, capaz de blanquearlos así.
තතස්තස්‍ය පරිධේයම් ඊදෘශම් උජ්ජ්වලහිමපාණඩරං ජාතං යද් ජගති කෝපි රජකෝ න තාදෘක් පාණඩරං කර්ත්තාං ශක්නෝති|
4 Y se les aparecieron Elías y Moisés y conversaban con Jesús.
අපරඤ්ච ඒලියෝ මූසාශ්ච තේභ්‍යෝ දර්ශනං දත්ත්වා යීශුනා සහ කථනං කර්ත්තුමාරේභාතේ|
5 Entonces, Pedro dijo a Jesús: “Rabí, es bueno que nos quedemos aquí. Hagamos, pues, aquí tres pabellones, uno para ti, uno para Moisés, y uno para Elías”.
තදා පිතරෝ යීශුමවාදීත් හේ ගුරෝ(අ)ස්මාකමත්‍ර ස්ථිතිරුත්තමා, තතඒව වයං ත්වත්කෘතේ ඒකාං මූසාකෘතේ ඒකාම් ඒලියකෘතේ චෛකාං, ඒතාස්තිස්‍රඃ කුටී ර්නිර්ම්මාම|
6 Era que no sabía lo que decía, porque estaban sobrecogidos de temor.
කින්තු ස යදුක්තවාන් තත් ස්වයං න බුබුධේ තතඃ සර්ව්වේ බිභයාඤ්චක්‍රුඃ|
7 Vino, entonces, una nube que los cubrió con su sombra, y de la nube una voz se hizo oír: “Este es mi Hijo, el Amado. ¡Escuchadlo!”.
ඒතර්හි පයෝදස්තාන් ඡාදයාමාස, මමයාං ප්‍රියඃ පුත්‍රඃ කථාසු තස්‍ය මනාංසි නිවේශයතේති නභෝවාණී තන්මේද්‍යාන්නිර‍්‍යයෞ|
8 Y de repente, mirando todo alrededor, no vieron a nadie con ellos, sino a Jesús solo.
අථ හඨාත්තේ චතුර්දිශෝ දෘෂ්ට්වා යීශුං විනා ස්වෛඃ සහිතං කමපි න දදෘශුඃ|
9 Cuando bajaban del monte, les prohibió referir a nadie lo que habían visto, mientras el Hijo del hombre no hubiese resucitado de entre los muertos.
තතඃ පරං ගිරේරවරෝහණකාලේ ස තාන් ගාඪම් දූත්‍යාදිදේශ යාවන්නරසූනෝඃ ශ්මශානාදුත්ථානං න භවති, තාවත් දර්ශනස්‍යාස්‍ය වාර්ත්තා යුෂ්මාභිඃ කස්මෛචිදපි න වක්තව්‍යා|
10 Y conservaron lo acaecido dentro de sí, discurriendo “qué podría significar eso de resucitar de entre los muertos”.
තදා ශ්මශානාදුත්ථානස්‍ය කෝභිප්‍රාය ඉති විචාර‍්‍ය්‍ය තේ තද්වාක්‍යං ස්වේෂු ගෝපායාඤ්චක්‍රිරේ|
11 Y le hicieron esta pregunta: “¿Por qué, pues, dicen los escribas que Elías debe venir primero?”
අථ තේ යීශුං පප්‍රච්ඡුඃ ප්‍රථමත ඒලියේනාගන්තව්‍යම් ඉති වාක්‍යං කුත උපාධ්‍යායා ආහුඃ?
12 Respondioles: “Elías, en efecto, vendrá primero y lo restaurará todo. Pero ¿cómo está escrito del Hijo del hombre, que debe padecer mucho y ser vilipendiado?
තදා ස ප්‍රත්‍යුවාච, ඒලියඃ ප්‍රථමමේත්‍ය සර්ව්වකාර‍්‍ය්‍යාණි සාධයිෂ්‍යති; නරපුත්‍රේ ච ලිපි ර‍්‍යථාස්තේ තථෛව සෝපි බහුදුඃඛං ප්‍රාප්‍යාවඥාස්‍යතේ|
13 Pues bien, Yo os declaro: en realidad Elías ya vino e hicieron con él cuanto les plugo, como está escrito de él”.
කින්ත්වහං යුෂ්මාන් වදාමි, ඒලියාර්ථේ ලිපි ර‍්‍යථාස්තේ තථෛව ස ඒත්‍ය යයෞ, ලෝකා: ස්වේච්ඡානුරූපං තමභිව්‍යවහරන්ති ස්ම|
14 Llegaron, entretanto, a los discípulos y vieron un gran gentío que los rodeaba, y escribas que discutían con ellos.
අනන්තරං ස ශිෂ්‍යසමීපමේත්‍ය තේෂාං චතුඃපාර්ශ්වේ තෛඃ සහ බහුජනාන් විවදමානාන් අධ්‍යාපකාංශ්ච දෘෂ්ටවාන්;
15 Toda esta multitud en cuanto lo vio se quedó asombrada y corrió a saludarlo.
කින්තු සර්ව්වලෝකාස්තං දෘෂ්ට්වෛව චමත්කෘත්‍ය තදාසන්නං ධාවන්තස්තං ප්‍රණේමුඃ|
16 Preguntoles: “¿Por qué discutís con ellos?”
තදා යීශුරධ්‍යාපකානප්‍රාක්‍ෂීද් ඒතෛඃ සහ යූයං කිං විවදධ්වේ?
17 Respondiole uno de la multitud: “Maestro, te he traído a mi hijo, que tiene un demonio mudo.
තතෝ ලෝකානාං කශ්චිදේකඃ ප්‍රත්‍යවාදීත් හේ ගුරෝ මම සූනුං මූකං භූතධෘතඤ්ච භවදාසන්නම් ආනයං|
18 Y cuando se apodera de él, lo zamarrea y él echa espumarajos, rechina los dientes y queda todo rígido. Y pedí a tus discípulos que lo expulsasen, y no han podido”.
යදාසෞ භූතස්තමාක්‍රමතේ තදෛව පාතසති තථා ස ඵේණායතේ, දන්තෛර්දන්තාන් ඝර්ෂති ක්‍ෂීණෝ භවති ච; තතෝ හේතෝස්තං භූතං ත්‍යාජයිතුං භවච්ඡිෂ්‍යාන් නිවේදිතවාන් කින්තු තේ න ශේකුඃ|
19 Entonces, Él les respondió y dijo: “Oh raza incrédula, ¿hasta cuándo habré de estar con vosotros? ¿Hasta cuándo habré de soportaros? ¡Traédmelo!”.
තදා ස තමවාදීත්, රේ අවිශ්වාසිනඃ සන්තානා යුෂ්මාභිඃ සහ කති කාලානහං ස්ථාස්‍යාමි? අපරාන් කති කාලාන් වා ව ආචාරාන් සහිෂ්‍යේ? තං මදාසන්නමානයත|
20 Y se lo trajeron. En cuanto lo vio, el espíritu lo zamarreaba ( al muchacho ); y caído en el suelo, se revolvía echando espumarajos.
තතස්තත්සන්නිධිං ස ආනීයත කින්තු තං දෘෂ්ට්වෛව භූතෝ බාලකං ධෘතවාන්; ස ච භූමෞ පතිත්වා ඵේණායමානෝ ලුලෝඨ|
21 Y preguntó al padre: “¿Cuánto tiempo hace que esto le sucede?” Respondió: “Desde su infancia;
තදා ස තත්පිතරං පප්‍රච්ඡ, අස්‍යේදෘශී දශා කති දිනානි භූතා? තතඃ සෝවාදීත් බාල්‍යකාලාත්|
22 y a menudo lo ha echado, ora en el fuego, ora en el agua, para hacerlo morir. Pero si Tú puedes algo, ayúdanos, Y ten compasión de nosotros”.
භූතෝයං තං නාශයිතුං බහුවාරාන් වහ්නෞ ජලේ ච න්‍යක්‍ෂිපත් කින්තු යදි භවාන කිමපි කර්ත්තාං ශක්නෝති තර්හි දයාං කෘත්වාස්මාන් උපකරෝතු|
23 Replicole Jesús: “¡Si puedes! ... Todo es posible para el que cree”.
තදා යීශුස්තමවදත් යදි ප්‍රත්‍යේතුං ශක්නෝෂි තර්හි ප්‍රත්‍යයිනේ ජනාය සර්ව්වං සාධ්‍යම්|
24 Entonces, el padre del niño se puso a gritar: “¡Creo! ¡Ven en ayuda de mi falta de fe!”
තතස්තත්ක්‍ෂණං තද්බාලකස්‍ය පිතා ප්‍රෝච්චෛ රූවන් සාශ්‍රුනේත්‍රඃ ප්‍රෝවාච, ප්‍රභෝ ප්‍රත්‍යේමි මමාප්‍රත්‍යයං ප්‍රතිකුරු|
25 Y Jesús viendo que se aproximaba un tropel de gente, conminó al espíritu diciéndole: “Espíritu mudo y sordo, Yo te lo mando, sal de él, y no vuelvas a entrar más en él”.
අථ යීශු ර්ලෝකසඞ්ඝං ධාවිත්වායාන්තං දෘෂ්ට්වා තමපූතභූතං තර්ජයිත්වා ජගාද, රේ බධිර මූක භූත ත්වමේතස්මාද් බහිර්භව පුනඃ කදාපි මාශ්‍රයෛනං ත්වාමහම් ඉත්‍යාදිශාමි|
26 Y, gritando y retorciéndole en convulsiones, salió. Y quedó el niño como muerto, y así muchos decían que había muerto.
තදා ස භූතශ්චීත්ශබ්දං කෘත්වා තමාපීඩ්‍ය බහිර්ජජාම, තතෝ බාලකෝ මෘතකල්පෝ බභූව තස්මාදයං මෘතඉත්‍යනේකේ කථයාමාසුඃ|
27 Pero Jesús, tomándolo de la mano, lo levantó y él se tuvo en pie.
කින්තු කරං ධෘත්වා යීශුනෝත්ථාපිතඃ ස උත්තස්ථෞ|
28 Cuando hubo entrado en casa, los discípulos le preguntaron en privado: “¿Por qué, pues, no pudimos nosotros expulsarlo?”
අථ යීශෞ ගෘහං ප්‍රවිෂ්ටේ ශිෂ්‍යා ගුප්තං තං පප්‍රච්ඡුඃ, වයමේනං භූතං ත්‍යාජයිතුං කුතෝ න ශක්තාඃ?
29 Les dijo: “Esta casta no puede ser expulsada sino con la oración y el ayuno”.
ස උවාච, ප්‍රාර්ථනෝපවාසෞ විනා කේනාප්‍යන්‍යේන කර්ම්මණා භූතමීදෘශං ත්‍යාජයිතුං න ශක්‍යං|
30 Partiendo de allí, pasaron a través de Galilea, y no quería que se supiese;
අනන්තරං ස තත්ස්ථානාදිත්වා ගාලීල්මධ්‍යේන යයෞ, කින්තු තත් කෝපි ජානීයාදිති ස නෛච්ඡත්|
31 porque enseñó esto a sus discípulos: “El Hijo del hombre va a ser entregado en manos de los hombres y lo harán morir; y tres días después de su muerte resucitará?”
අපරඤ්ච ස ශිෂ්‍යානුපදිශන් බභාෂේ, නරපුත්‍රෝ නරහස්තේෂු සමර්පයිෂ්‍යතේ තේ ච තං හනිෂ්‍යන්ති තෛස්තස්මින් හතේ තෘතීයදිනේ ස උත්ථාස්‍යතීති|
32 Pero ellos no comprendieron estas palabras y temían preguntarle.
කින්තු තත්කථාං තේ නාබුධ්‍යන්ත ප්‍රෂ්ටුඤ්ච බිභ්‍යඃ|
33 Entretanto, llegaron a Cafarnaúm; y cuando estuvo en su casa, les preguntó: “¿De qué conversabais en el camino?”.
අථ යීශුඃ කඵර්නාහූම්පුරමාගත්‍ය මධ්‍යේගෘහඤ්චේත්‍ය තානපෘච්ඡද් වර්ත්මමධ්‍යේ යූයමන්‍යෝන්‍යං කිං විවදධ්වේ ස්ම?
34 Mas ellos guardaron silencio, porque habían discutido entre sí, durante el camino, sobre quien sería el mayor.
කින්තු තේ නිරුත්තරාස්තස්ථු ර‍්‍යස්මාත්තේෂාං කෝ මුඛ්‍ය ඉති වර්ත්මානි තේ(අ)න්‍යෝන්‍යං ව්‍යවදන්ත|
35 Entonces, sentose, llamo a los Doce y les dijo: “Si alguno quiere, ser el primero, deberá ser el último de todos y el servidor de todos”.
තතඃ ස උපවිශ්‍ය ද්වාදශශිෂ්‍යාන් ආහූය බභාෂේ යඃ කශ්චිත් මුඛ්‍යෝ භවිතුමිච්ඡති ස සර්ව්වේභ්‍යෝ ගෞණඃ සර්ව්වේෂාං සේවකශ්ච භවතු|
36 Y tomando a un niño, lo puso en medio de ellos, y abrazándolo, les dijo:
තදා ස බාලකමේකං ගෘහීත්වා මධ්‍යේ සමුපාවේශයත් තතස්තං ක්‍රෝඩේ කෘත්වා තානවාදාත්
37 “El que recibe a uno de estos niños en mi nombre, a Mí me recibe; y el que a Mí me recibe, no me recibe a Mí, sino a Aquel que me envió”.
යඃ කශ්චිදීදෘශස්‍ය කස්‍යාපි බාලස්‍යාතිථ්‍යං කරෝති ස මමාතිථ්‍යං කරෝති; යඃ කශ්චින්මමාතිථ්‍යං කරෝති ස කේවලම් මමාතිථ්‍යං කරෝති තන්න මත්ප්‍රේරකස්‍යාප්‍යාතිථ්‍යං කරෝති|
38 Díjole Juan: “Maestro, vimos a un hombre que expulsaba demonios en tu nombre, el cual no nos sigue; y se lo impedíamos, porque no anda con nosotros”.
අථ යෝහන් තමබ්‍රවීත් හේ ගුරෝ, අස්මාකමනනුගාමිනම් ඒකං ත්වාන්නාම්නා භූතාන් ත්‍යාජයන්තං වයං දෘෂ්ටවන්තඃ, අස්මාකමපශ්චාද්ගාමිත්වාච්ච තං න්‍යෂේධාම|
39 Pero Jesús dijo: “No se lo impidáis, porque nadie, haciendo milagro por mi nombre, será capaz de hablar luego mal de Mí.
කින්තු යීශුරවදත් තං මා නිෂේධත්, යතෝ යඃ කශ්චින් මන්නාම්නා චිත්‍රං කර්ම්ම කරෝති ස සහසා මාං නින්දිතුං න ශක්නෝති|
40 Porque quien no está contra nosotros, por nosotros está.
තථා යඃ කශ්චිද් යුෂ්මාකං විපක්‍ෂතාං න කරෝති ස යුෂ්මාකමේව සපක්‍ෂඃ|
41 Quien os diere a beber un vaso de agua, por razón de que sois de Cristo, en verdad os digo, no perderá su recompensa”.
යඃ කශ්චිද් යුෂ්මාන් ඛ්‍රීෂ්ටශිෂ්‍යාන් ඥාත්වා මන්නාම්නා කංසෛකේන පානීයං පාතුං දදාති, යුෂ්මානහං යථාර්ථං වච්මි, ස ඵලේන වඤ්චිතෝ න භවිෂ්‍යති|
42 Quien escandalizare a uno de estos pequeñitos que creen, más le valdría que le atasen alrededor de su cuello una piedra de molino de las que mueve un asno, y que lo echasen al mar.
කින්තු යදි කශ්චින් මයි විශ්වාසිනාමේෂාං ක්‍ෂුද්‍රප්‍රාණිනාම් ඒකස්‍යාපි විඝ්නං ජනයති, තර්හි තස්‍යෛතත්කර්ම්ම කරණාත් කණ්ඨබද්ධපේෂණීකස්‍ය තස්‍ය සාගරාගාධජල මජ්ජනං භද්‍රං|
43 Si tu mano te escandaliza, córtala: más te vale entrar en la vida manco, que irte, con tus dos manos, a la gehenna, al fuego que no se apaga. [ (Geenna g1067)
අතඃ ස්වකරෝ යදි ත්වාං බාධතේ තර්හි තං ඡින්ධි;
යස්මාත් යත්‍ර කීටා න ම්‍රියන්තේ වහ්නිශ්ච න නිර්ව්වාති, තස්මින් අනිර්ව්වාණානලනරකේ කරද්වයවස්තව ගමනාත් කරහීනස්‍ය ස්වර්ගප්‍රවේශස්තව ක්‍ෂේමං| (Geenna g1067)
45 Y si tu pie te escandaliza, córtalo: más te vale entrar en la vida cojo que ser, con tus dos pies, arrojado a la gehenna. [ (Geenna g1067)
යදි තව පාදෝ විඝ්නං ජනයති තර්හි තං ඡින්ධි,
යතෝ යත්‍ර කීටා න ම්‍රියන්තේ වහ්නිශ්ච න නිර්ව්වාති, තස්මින් (අ)නිර්ව්වාණවහ්නෞ නරකේ ද්විපාදවතස්තව නික්‍ෂේපාත් පාදහීනස්‍ය ස්වර්ගප්‍රවේශස්තව ක්‍ෂේමං| (Geenna g1067)
47 Y si tu ojo te escandaliza, sácalo: más te vale entrar en el reino de Dios teniendo un solo ojo que con tus dos ojos ser arrojado a la gehenna, (Geenna g1067)
ස්වනේත්‍රං යදි ත්වාං බාධතේ තර්හි තදප්‍යුත්පාටය, යතෝ යත්‍ර කීටා න ම්‍රියන්තේ වහ්නිශ්ච න නිර්ව්වාති,
48 donde “el gusano de ellos no muere y el fuego no se apaga”.
තස්මින (අ)නිර්ව්වාණවහ්නෞ නරකේ ද්විනේත්‍රස්‍ය තව නික්‍ෂේපාද් ඒකනේත්‍රවත ඊශ්වරරාජ්‍යේ ප්‍රවේශස්තව ක්‍ෂේමං| (Geenna g1067)
49 Porque cada uno ha de ser salado con el fuego. La sal es buena; mas si la sal se vuelve insípida, ¿con qué la sazonaréis? Tened sal en vosotros mismos y estad en paz unos con otros.
යථා සර්ව්වෝ බලි ර්ලවණාක්තඃ ක්‍රියතේ තථා සර්ව්වෝ ජනෝ වහ්නිරූපේණ ලවණාක්තඃ කාරිෂ්‍යතේ|
ලවණං භද්‍රං කින්තු යදි ලවණේ ස්වාදුතා න තිෂ්ඨති, තර්හි කථම් ආස්වාද්‍යුක්තං කරිෂ්‍යථ? යූයං ලවණයුක්තා භවත පරස්පරං ප්‍රේම කුරුත|
