Marcos 7
1 Se congregaron en torno a Él los fariseos, así como algunos escribas venidos de Jerusalén.
අනන්තරං යිරූශාලම ආගතාඃ ඵිරූශිනෝ(අ)ධ්‍යාපකාශ්ච යීශෝඃ සමීපම් ආගතාඃ|
2 Los cuales vieron que algunos de sus discípulos comían con manos profanas, es decir, no lavadas,
තේ තස්‍ය කියතඃ ශිෂ්‍යාන් අශුචිකරෛරර්ථාද අප්‍රක්‍ෂාලිතහස්තෛ ර්භුඤ්ජතෝ දෘෂ්ට්වා තානදූෂයන්|
3 porque los fariseos y los judíos en general, no comen, si no se lavan las manos, hasta la muñeca, guardando la tradición de los antiguos;
යතඃ ඵිරූශිනඃ සර්ව්වයිහූදීයාශ්ච ප්‍රාචාං පරම්පරාගතවාක්‍යං සම්මන්‍ය ප්‍රතලේන හස්තාන් අප්‍රක්‍ෂාල්‍ය න භුඤ්ජතේ|
4 y lo que procede del mercado no lo comen, sin haberlo rociado con agua; y observan muchos otros puntos por tradición, ablución de copas, de jarros, de vasos de bronce.
ආපනාදාගත්‍ය මජ්ජනං විනා න ඛාදන්ති; තථා පානපාත්‍රාණාං ජලපාත්‍රාණාං පිත්තලපාත්‍රාණාම් ආසනානාඤ්ච ජලේ මජ්ජනම් ඉත්‍යාදයෝන්‍යේපි බහවස්තේෂාමාචාරාඃ සන්ති|
5 Así, pues, los fariseos y los escribas le preguntaron: “¿Por qué no siguen tus discípulos la tradición de los antiguos, sino que comen con manos profanas?”
තේ ඵිරූශිනෝ(අ)ධ්‍යාපකාශ්ච යීශුං පප්‍රච්ඡුඃ, තව ශිෂ්‍යාඃ ප්‍රාචාං පරම්පරාගතවාක්‍යානුසාරේණ නාචරන්තෝ(අ)ප්‍රක්‍ෂාලිතකරෛඃ කුතෝ භුජංතේ?
6 Les dijo: “Con razón Isaías profetizó sobre vosotros, hipócritas, como está escrito: ‘Este pueblo me honra con los labios,
තතඃ ස ප්‍රත්‍යුවාච කපටිනෝ යුෂ්මාන් උද්දිශ්‍ය යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදී යුක්තමවාදීත්| යථා ස්වකීයෛරධරෛරේතේ සම්මන්‍යනතේ සදෛව මාං| කින්තු මත්තෝ විප්‍රකර්ෂේ සන්ති තේෂාං මනාංසි ච|
7 pero su corazón está lejos de Mí. Me rinden un culto vano, enseñando doctrinas ( que son ) mandamientos de hombres’.
ශික්‍ෂයන්තෝ බිධීන් න්නාඥා භජන්තේ මාං මුධෛව තේ|
8 Vosotros quebrantáis los mandamientos de Dios, al paso que observáis la tradición de los hombres; lavados de jarros y copas y otras muchas cosas semejantes a estas hacéis”.
යූයං ජලපාත්‍රපානපාත්‍රාදීනි මජ්ජයන්තෝ මනුජපරම්පරාගතවාක්‍යං රක්‍ෂථ කින්තු ඊශ්වරාඥාං ලංඝධ්වේ; අපරා ඊදෘශ්‍යෝනේකාඃ ක්‍රියා අපි කුරුධ්වේ|
9 Y les dijo: “Lindamente habéis anulado el mandamiento de Dios, para observar la tradición vuestra.
අන්‍යඤ්චාකථයත් යූයං ස්වපරම්පරාගතවාක්‍යස්‍ය රක්‍ෂාර්ථං ස්පෂ්ටරූපේණ ඊශ්වරාඥාං ලෝපයථ|
10 Porque Moisés dijo: “Honra a tu padre y a tu madre”, y: “Quien maldice a su padre o a su madre, sea muerto”. Y vosotros decís:
යතෝ මූසාද්වාරා ප්‍රෝක්තමස්ති ස්වපිතරෞ සම්මන්‍යධ්වං යස්තු මාතරං පිතරං වා දුර්ව්වාක්‍යං වක්ති ස නිතාන්තං හන්‍යතාං|
11 “Si uno dice a su padre o a su madre: «Es Korbán, es decir, ofrenda, esto con lo cual yo te podría socorrer»,
කින්තු මදීයේන යේන ද්‍රව්‍යේණ තවෝපකාරෝභවත් තත් කර්බ්බාණමර්ථාද් ඊශ්වරාය නිවේදිතම් ඉදං වාක්‍යං යදි කෝපි පිතරං මාතරං වා වක්ති
12 ya no lo dejáis hacer nada por su padre o por su madre,
තර්හි යූයං මාතුඃ පිතු ර්වෝපකාරං කර්ත්තාං තං වාරයථ|
13 anulando así la palabra de Dios por la tradición que transmitisteis. Y hacéis cantidad de cosas semejantes”.
ඉත්ථං ස්වප්‍රචාරිතපරම්පරාගතවාක්‍යේන යූයම් ඊශ්වරාඥාං මුධා විධද්ව්වේ, ඊදෘශාන්‍යන්‍යාන්‍යනේකානි කර්ම්මාණි කුරුධ්වේ|
14 Y habiendo de nuevo llamado a la muchedumbre, les dijo: “Escuchadme todos con inteligencia:
අථ ස ලෝකානාහූය බභාෂේ යූයං සර්ව්වේ මද්වාක්‍යං ශෘණුත බුධ්‍යධ්වඤ්ච|
15 No hay cosa fuera del hombre que, entrando en él, lo pueda manchar; mas lo que sale del hombre, eso es lo que mancha al hombre.
බාහ්‍යාදන්තරං ප්‍රවිශ්‍ය නරමමේධ්‍යං කර්ත්තාං ශක්නෝති ඊදෘශං කිමපි වස්තු නාස්ති, වරම් අන්තරාද් බහිර්ගතං යද්වස්තු තන්මනුජම් අමේධ්‍යං කරෝති|
16 Si alguno tiene oídos para oír, oiga”.
යස්‍ය ශ්‍රෝතුං ශ්‍රෝත්‍රේ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
17 Cuando, dejando a la multitud, hubo entrado en casa, sus discípulos lo interrogaron sobre esta parábola.
තතඃ ස ලෝකාන් හිත්වා ගෘහමධ්‍යං ප්‍රවිෂ්ටස්තදා ශිෂ්‍යාස්තදෘෂ්ටාන්තවාක්‍යාර්ථං පප්‍රච්ඡුඃ|
18 Respondioles: “¿A tal punto vosotros también estáis sin inteligencia? ¿No comprendéis que todo lo que de fuera entra en el hombre, no lo puede manchar?
තස්මාත් ස තාන් ජගාද යූයමපි කිමේතාදෘගබෝධාඃ? කිමපි ද්‍රව්‍යං බාහ්‍යාදන්තරං ප්‍රවිශ්‍ය නරමමේධ්‍යං කර්ත්තාං න ශක්නෝති කථාමිමාං කිං න බුධ්‍යධ්වේ?
19 Porque eso no va al corazón, sino al vientre y sale a un lugar oculto, limpiando así todos los alimentos”.
තත් තදන්තර්න ප්‍රවිශති කින්තු කුක්‍ෂිමධ්‍යං ප්‍රවිශති ශේෂේ සර්ව්වභුක්තවස්තුග්‍රාහිණි බහිර්දේශේ නිර‍්‍යාති|
20 Y agregó: “Lo que procede del hombre, eso es lo que mancha al hombre.
අපරමප්‍යවාදීද් යන්නරාන්නිරේති තදේව නරමමේධ්‍යං කරෝති|
21 Porque es de adentro, del corazón de los hombres, de donde salen los malos pensamientos, fornicaciones, hurtos, homicidios,
යතෝ(අ)න්තරාද් අර්ථාන් මානවානාං මනෝභ්‍යඃ කුචින්තා පරස්ත්‍රීවේශ්‍යාගමනං
22 adulterios, codicias, perversiones, dolo, deshonestidad, envidia, blasfemia, soberbia, insensatez.
නරවධශ්චෞර‍්‍ය්‍යං ලෝභෝ දුෂ්ටතා ප්‍රවඤ්චනා කාමුකතා කුදෘෂ්ටිරීශ්වරනින්දා ගර්ව්වස්තම ඉත්‍යාදීනි නිර්ගච්ඡන්ති|
23 Todas estas cosas malas proceden de dentro y manchan al hombre”.
ඒතානි සර්ව්වාණි දුරිතාන්‍යන්තරාදේත්‍ය නරමමේධ්‍යං කුර්ව්වන්ති|
24 Partiendo de allí, se fue al territorio de Tiro, y de Sidón, y entrando en una casa, no quiso que nadie lo supiese, mas no pudo quedar oculto.
අථ ස උත්ථාය තත්ස්ථානාත් සෝරසීදෝන්පුරප්‍රදේශං ජගාම තත්‍ර කිමපි නිවේශනං ප්‍රවිශ්‍ය සර්ව්වෛරඥාතඃ ස්ථාතුං මතිඤ්චක්‍රේ කින්තු ගුප්තඃ ස්ථාතුං න ශශාක|
25 Porque en seguida una mujer cuya hija estaba poseída de un demonio inmundo, habiendo oído hablar de Él, vino a prosternarse a sus pies.
යතඃ සුරඵෛනිකීදේශීයයූනානීවංශෝද්භවස්ත්‍රියාඃ කන්‍යා භූතග්‍රස්තාසීත්| සා ස්ත්‍රී තද්වාර්ත්තාං ප්‍රාප්‍ය තත්සමීපමාගත්‍ය තච්චරණයෝඃ පතිත්වා
26 Esta mujer era pagana, sirofenicia de origen, y le rogó que echase al demonio fuera de su hija.
ස්වකන්‍යාතෝ භූතං නිරාකර්ත්තාං තස්මින් විනයං කෘතවතී|
27 Mas Él le dijo: “Deja primero a los hijos saciarse, porque no está bien tomar el pan de los hijos para darlo a los perritos”.
කින්තු යීශුස්තාමවදත් ප්‍රථමං බාලකාස්තෘප්‍යන්තු යතෝ බාලකානාං ඛාද්‍යං ගෘහීත්වා කුක්කුරේභ්‍යෝ නික්‍ෂේපෝ(අ)නුචිතඃ|
28 Ella le contestó diciendo: “Sí, Señor, pero también los perritos debajo de la mesa, comen de las migajas de los hijos”.
තදා සා ස්ත්‍රී තමවාදීත් භෝඃ ප්‍රභෝ තත් සත්‍යං තථාපි මඤ්චාධඃස්ථාඃ කුක්කුරා බාලානාං කරපතිතානි ඛාද්‍යඛණ්ඩානි ඛාදන්ති|
29 Entonces Él le dijo: “¡Anda! Por lo que has dicho, el demonio ha salido de tu hija”.
තතඃ සෝ(අ)කථයද් ඒතත්කථාහේතෝඃ සකුශලා යාහි තව කන්‍යාං ත්‍යක්ත්වා භූතෝ ගතඃ|
30 Ella se volvió a su casa, y encontró a la niña acostada sobre la cama, y que el demonio había salido.
අථ සා ස්ත්‍රී ගෘහං ගත්වා කන්‍යාං භූතත්‍යක්තාං ශය්‍යාස්ථිතාං දදර්ශ|
31 Al volver del territorio de Tiro, vino, por Sidón, hacia el mar de Galilea atravesando el territorio de la Decápolis.
පුනශ්ච ස සෝරසීදෝන්පුරප්‍රදේශාත් ප්‍රස්ථාය දිකාපලිදේශස්‍ය ප්‍රාන්තරභාගේන ගාලීල්ජලධේඃ සමීපං ගතවාන්|
32 Le trajeron un sordo y tartamudo, rogándole que pusiese su mano sobre él.
තදා ලෝකෛරේකං බධිරං කද්වදඤ්ච නරං තන්නිකටමානීය තස්‍ය ගාත්‍රේ හස්තමර්පයිතුං විනයඃ කෘතඃ|
33 Mas Él, tomándolo aparte, separado de la turba, puso sus dedos en los oídos de él; escupió y tocole la lengua.
තතෝ යීශු ර්ලෝකාරණ්‍යාත් තං නිර්ජනමානීය තස්‍ය කර්ණයෝඞ්ගුලී ර්දදෞ නිෂ්ඨීවං දත්ත්වා ච තජ්ජිහ්වාං පස්පර්ශ|
34 Después, levantando los ojos al cielo, dio un gemido y le dijo: “Effathá”, es decir, “ábrete”.
අනන්තරං ස්වර්ගං නිරීක්‍ෂ්‍ය දීර්ඝං නිශ්වස්‍ය තමවදත් ඉතඵතඃ අර්ථාන් මුක්තෝ භූයාත්|
35 Y al punto sus oídos se abrieron, y la ligadura de su lengua se desató, y hablaba correctamente.
තතස්තත්ක්‍ෂණං තස්‍ය කර්ණෞ මුක්තෞ ජිහ්වායාශ්ච ජාඩ්‍යාපගමාත් ස සුස්පෂ්ටවාක්‍යමකථයත්|
36 Mas les mandó no decir nada a nadie; pero cuanto más lo prohibía, más lo proclamaban.
අථ ස තාන් වාඪමිත්‍යාදිදේශ යූයමිමාං කථාං කස්මෛචිදපි මා කථයත, කින්තු ස යති න්‍යෂේධත් තේ තති බාහුල්‍යේන ප්‍රාචාරයන්;
37 Y en el colmo de la admiración, decían: “Todo lo hizo bien: hace oír a los sordos, y hablar a los mudos”.
තේ(අ)තිචමත්කෘත්‍ය පරස්පරං කථයාමාසුඃ ස බධිරාය ශ්‍රවණශක්තිං මූකාය ච කථනශක්තිං දත්ත්වා සර්ව්වං කර්ම්මෝත්තමරූපේණ චකාර|
