< Marcos 3 >

1 Entró de nuevo en la sinagoga, y había allí un hombre que tenía seca la mano.
Jesu wakanjila lubo muchikombelo, wakajana mwaalumi wakakokonyene kuboko.
2 Y lo observaban, para ver si lo curaría en día de sábado, a fin de poder acusarlo.
Bantu biingi bakamulangisisya kuyanda kubona kuti ulamuponisya na mubuzuba bwa Sabata bamupe mulandu.
3 Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: “Ponte de pie en medio”.
Jesu wakaambila mwaalumi wakakokonyene kuboko kuti, “Nyampuka uyimikile aakati kabantu aaba.”
4 Después les dijo: “¿Es lícito, en día de sábado, hacer bien o hacer mal, salvar una vida o matar?” Pero ellos callaban.
Mpawo wakati kubantu, “Ncheechili chibotu, kuchita chibotu na chibi mubuzuba bwa Sabata; kuvuna buumi na kujaya?” Pesi bakawumuna.
5 Mas Él mirándolos en derredor con ira, contristado por el endurecimiento de sus corazones, dijo al hombre: “Alarga la mano”. Y la alargó, y la mano quedó sana.
Wakabalanga chakunyema, alimwi kawuside, nkaambo kakuyuma kwamyoyo yabo, wakati kumwaalumi ooyo, “Tandabika kuboko kwako.” Mpawo wakatandabika, elyo kuboko kwakwe kwakaba kabotu.
6 Y salieron los fariseos en seguida y deliberaron con los herodianos sobre cómo hacerlo morir.
Lino ba Falisi bakazwa aanze mpawo, antoomwe aba Heloda bakatanguna kulanguula nzila mbubanga balamujaya.
7 Jesús Se retiró con sus discípulos hacia el mar, y mucha gente de Galilea lo fue siguiendo. Y vino también a Él de Judea,
Mpawo Jesu, wakasosoloka abasikwiiya bakwe baya kulwizi, elyo makamu makamu abantu kuzwa kuGalilii, aku Judiya akabatobela.
8 de Jerusalén, de Idumea, de Transjordania y de la región de Tiro y de Sidón, una gran multitud que había oído lo que Él hacía.
Lino nibakamvwa nzyakali kuchita, bantu bayingi bakeza kuli nguwe kuzwa ku Jelusalema, Idumiya azisi zilimutala a Jodani azyeengelede Taya a Sidoni.
9 Y recomendó a sus discípulos que le tuviesen pronta una barca, a causa del gentío, para que no lo atropellasen.
Nkaambo kamakamu aabantu wakaambila basikwiiya bakwe kuti bamubambile bwaato buniini afwiifwi, kuti akonzye kusosoloka aakati kabantu.
10 Porque había sanado a muchos, de suerte que todos cuantos tenían dolencias se precipitaron sobre El para tocarlo.
Nkaambo wakalikusilika bayingi, aboobo bakali aamalwazi balikuchundana kabaya kunembo kuti bamugume.
11 Y los espíritus inmundos, al verlo, se prosternaban delante de Él y gritaban: “Tú eres el Hijo de Dios”.
Kufumbwa myuuya mibi niyakamubona yakawida aansi kunembo lyakwe akoompolola, kuti, “Nduwe Mwana wa Leza.”
12 Pero Él les mandaba rigurosamente que no lo diesen a conocer.
Alimwi wakayilayila changuzu kuti itamudomboli kuti ngwani.
13 Y subió a la montaña, y llamó a los que Él quiso, y vinieron a Él.
Wakatanta achilundu akwiita aabo mbakalikuyanda, alimwi bakeza kulinguwe.
14 Y constituyó a doce para que fuesen sus compañeros y para enviarlos a predicar,
Wakasaluuzya balikkumi ababili; (aabo mbakati mmbatumwa) kuti bakabe aamwi anguwe, alimwi kuti akabatume kukukambawuka,
15 y para que tuvieran poder de expulsar los demonios.
akubapa ngunzu, zyakutanda myuuya mibi.
16 Designó, pues, a los Doce; y puso a Simón el nombre de Pedro;
Aaba mbimbabo bali kkumi ababili mbakasaluuzya: Sayimoni, oyu wakamupa zina lyakuti ngu Pita;
17 a Jacobo, hijo de Zebedeo, y a Juan, hermano de Santiago —a los que puso el nombre de Boanerges, es decir, hijos del trueno—,
Jemusi mwana wa Zebbediya, aJoni mwana wakwabo wa Jemusi, aba wakabawuzika kuti mba Bbowanejesi, nkukwamba kuti bana ba ndabi;
18 a Andrés, a Felipe, a Bartolomé, a Mateo, a Tomás, a Santiago hijo de Alfeo, a Tadeo, a Simón el Cananeo,
Andulo, Filipo, Bbatolomiya, Matayo, Tomasi, Jemusi mwana wa Alifasi, Tediyasi, a Sayimoni munkutwe
19 y a Judas Iscariote, el que lo entregó.
a Judasi Sikkaliyoti, nguwe wakazomuuzya.
20 Volvió a casa, y la muchedumbre se juntó nuevamente allí, de suerte que ni siquiera podían comer pan.
Mpawo wakabweeda kumuunzi, alimwi makamu aabantu akamubunganina, aboobo basikwiiya bakwe anguwe tebakachili kujana chiindi chakulya pe.
21 Al oírlo los suyos, salieron para apoderarse de Él, porque decían: “Ha perdido el juicio”.
Lino bang'anda yakwabo nibakamvwa zyalikuchitika, bakamulanguula, kabaamba kuti “Wapenga.”
22 Pero los escribas, venidos de Jerusalén, decían: “Tiene a Beelzebul y por el jefe de los demonios expulsa a los demonios”.
Balembi bakazwa kuJelusalema bakaamba kuti, “Unjidwe muuya mubi utegwa Bbelizabbeli,” akuti “Alimwi nguzu nzyatanzya myuuya mibi nzizyakwe Bbelizabbeli mwami wamyuuya mibi.”
23 Mas Él los llamó y les dijo en parábolas: “Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
Jesu wakabayita mpawo watanguna kwaambula ambabo muzikozyanio, “Satani ulakonzya biyeni kulitanda?
24 Y si dentro de un reino hay divisiones, ese reino no puede sostenerse.
Na bwaami kabupambukene, bwaami oobo tabukonzyi kwiimikila.
25 Y si hay divisiones dentro de una casa, esa casa no podrá subsistir.
Alimwi na tekwaba kumwvanana mung'anda, eeyo ng'anda tikonzyi kwiimikila.
26 Si, pues, Satanás se levanta contra sí mismo y se divide, no puede subsistir, y llegó su fin.
Alimwi na Satani walikazya elyo kanzeene, takonzyi kwiimikila; nkokuti mamanino aakwe asika.
27 Porque nadie puede entrar en la casa del hombre fuerte y quitarle sus bienes, si primero no ata al fuerte; y solo entonces sí saqueará su casa.
Pesi taakwe muntu ukonzya kunjila mung'anda yamwaalumi singuzu kuti abbe lubono lwakwe, atatanguna kumuzunda akumwaanga ooyo mwaalumi singuzu. Awo mpanga ulakonzya kubba lubono mung'anda eeyo.
28 En verdad, os digo, todos los pecados serán perdonados a los hombres, y cuantas blasfemias dijeren;
Ndamwaambila kasimpe, zyoonse zibi akusampawula kwabantu kulalekelelwa,
29 pero quien blasfemare contra el Espíritu Santo, no tendrá jamás perdón y es reo de eterno pecado”. (aiōn g165, aiōnios g166)
pesi kufumbwa muntu usampawula Muuya Uusalala takonzyi kulekelelwa; ulaamulandu wachibi chitamani.” (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Porque decían: “Tiene espíritu inmundo”.
Jesu wakabaambila eezi, nkaambo bakalikwaamba kuti, “Ulaa muuya mubi.”
31 Llegaron su madre y sus hermanos, y quedándose de pie afuera, le enviaron recado, llamándolo.
Mpawo banyina abakwabo bakasika. Kabayimvwi aanze, bakatuma umwi kuti amwiite.
32 Estaba sentada la gente alrededor de Él y le dijeron: “Tu madre y tus hermanos están fuera buscándote”.
Bantu bayingi bakalikkede kabamubunganide, alimwi bakamwaambila kuti, “Banyoko abanike bako balaanze baliikukulanguula.”
33 Mas Él les respondió y dijo: “¿Quién es mi madre y quiénes son mis hermanos?”
Wakabasandula wati, “Baama abakwesu mbaani?”
34 Y dando una mirada en torno sobre los que estaban sentados a su alrededor, dijo: “He aquí mi madre y mis hermanos.
Lino wakalanga aabo bakakkede kabamuzyungulukide wati, “Bakwesu abaama mbaaba!
35 Porque quien hiciere la voluntad de Dios, ese es mi hermano, hermana y madre”.
Kufumbwa uuchita kuyanda kwaLeza nguumukwesu wangu abaama.”

< Marcos 3 >