Marcos 1
1 Comienzo del Evangelio de Jesucristo, Hijo de Dios.
ఈశ్వరపుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య సుసంవాదారమ్భః|
2 Según lo que está escrito en Isaías, el profeta: “Mira que envío delante de Ti a mi mensajero, el cual preparará tu camino”.
భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే, పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్రే ప్రేషయామ్యహమ్| గత్వా త్వదీయపన్థానం స హి పరిష్కరిష్యతి|
3 “Voz de uno que clama en el desierto: Preparad el camino del Señor, enderezad sus sendas”.
"పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| తస్య రాజపథఞ్చైవ సమానం కురుతాధునా| " ఇత్యేతత్ ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః||
4 Estuvo Juan el Bautista bautizando en el desierto, y predicando el bautismo del arrepentimiento para perdón de pecados.
సఏవ యోహన్ ప్రాన్తరే మజ్జితవాన్ తథా పాపమార్జననిమిత్తం మనోవ్యావర్త్తకమజ్జనస్య కథాఞ్చ ప్రచారితవాన్|
5 Y todos iban a él de toda la tierra de Judea y de Jerusalén y se hacían bautizar por él en el río Jordán, confesando sus pecados.
తతో యిహూదాదేశయిరూశాలమ్నగరనివాసినః సర్వ్వే లోకా బహి ర్భూత్వా తస్య సమీపమాగత్య స్వాని స్వాని పాపాన్యఙ్గీకృత్య యర్ద్దననద్యాం తేన మజ్జితా బభూవుః|
6 Juan estaba vestido de pelos de camello y llevaba un ceñidor de cuero alrededor de sus lomos. Su alimento eran langostas y miel silvestre.
అస్య యోహనః పరిధేయాని క్రమేలకలోమజాని, తస్య కటిబన్ధనం చర్మ్మజాతమ్, తస్య భక్ష్యాణి చ శూకకీటా వన్యమధూని చాసన్|
7 Y predicaba así: “Viene en pos de mí el que es más poderoso que yo, delante del cual yo no soy digno ni aun de inclinarme para desatar la correa de sus sandalias.
స ప్రచారయన్ కథయాఞ్చక్రే, అహం నమ్రీభూయ యస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి న యోగ్యోస్మి, తాదృశో మత్తో గురుతర ఏకః పురుషో మత్పశ్చాదాగచ్ఛతి|
8 Yo os he bautizado con agua, pero Él os bautizará con Espíritu Santo”.
అహం యుష్మాన్ జలే మజ్జితవాన్ కిన్తు స పవిత్ర ఆత్మాని సంమజ్జయిష్యతి|
9 Y sucedió que en aquellos días Jesús vino de Nazaret de Galilea, y se hizo bautizar por Juan en el Jordán.
అపరఞ్చ తస్మిన్నేవ కాలే గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరద్గ్రామాద్ యీశురాగత్య యోహనా యర్ద్దననద్యాం మజ్జితోఽభూత్|
10 Y al momento de salir del agua, vio entreabrirse los cielos, y al Espíritu que, en forma de paloma, descendía sobre Él.
స జలాదుత్థితమాత్రో మేఘద్వారం ముక్తం కపోతవత్ స్వస్యోపరి అవరోహన్తమాత్మానఞ్చ దృష్టవాన్|
11 Y sonó una voz del cielo: “Tú eres el Hijo mío amado, en Ti me complazco”.
త్వం మమ ప్రియః పుత్రస్త్వయ్యేవ మమమహాసన్తోష ఇయమాకాశీయా వాణీ బభూవ|
12 Y en seguida el Espíritu lo llevó al desierto.
తస్మిన్ కాలే ఆత్మా తం ప్రాన్తరమధ్యం నినాయ|
13 Y se quedó en el desierto cuarenta días, siendo tentado por Satanás; y estaba entre las fieras, y los ángeles le servían.
అథ స చత్వారింశద్దినాని తస్మిన్ స్థానే వన్యపశుభిః సహ తిష్ఠన్ శైతానా పరీక్షితః; పశ్చాత్ స్వర్గీయదూతాస్తం సిషేవిరే|
14 Después que Juan hubo sido encarcelado, fue Jesús a Galilea, predicando la buena nueva de Dios,
అనన్తరం యోహని బన్ధనాలయే బద్ధే సతి యీశు ర్గాలీల్ప్రదేశమాగత్య ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ కథయామాస,
15 y diciendo: “El tiempo se ha cumplido, y se ha acercado el reino de Dios. Arrepentíos y creed en el Evangelio”.
కాలః సమ్పూర్ణ ఈశ్వరరాజ్యఞ్చ సమీపమాగతం; అతోహేతో ర్యూయం మనాంసి వ్యావర్త్తయధ్వం సుసంవాదే చ విశ్వాసిత|
16 Pasando a lo largo del mar de Galilea, vio a Simón y a Andrés, hermano de Simón, que echaban la red en el mar, pues eran pescadores.
తదనన్తరం స గాలీలీయసముద్రస్య తీరే గచ్ఛన్ శిమోన్ తస్య భ్రాతా అన్ద్రియనామా చ ఇమౌ ద్వౌ జనౌ మత్స్యధారిణౌ సాగరమధ్యే జాలం ప్రక్షిపన్తౌ దృష్ట్వా తావవదత్,
17 Díjoles Jesús: “Venid, seguidme, y Yo os haré pescadores de hombres”.
యువాం మమ పశ్చాదాగచ్ఛతం, యువామహం మనుష్యధారిణౌ కరిష్యామి|
18 Y en seguida, dejando sus redes, lo siguieron.
తతస్తౌ తత్క్షణమేవ జాలాని పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాత్ జగ్మతుః|
19 Yendo un poco más adelante, vio a Santiago, hijo de Zebedeo, y a Juan su hermano, que estaban también en la barca, arreglando sus redes.
తతః పరం తత్స్థానాత్ కిఞ్చిద్ దూరం గత్వా స సివదీపుత్రయాకూబ్ తద్భ్రాతృయోహన్ చ ఇమౌ నౌకాయాం జాలానాం జీర్ణముద్ధారయన్తౌ దృష్ట్వా తావాహూయత్|
20 Al punto los llamó; y ellos dejando a Zebedeo, su padre, en la barca con los jornaleros, lo siguieron.
తతస్తౌ నౌకాయాం వేతనభుగ్భిః సహితం స్వపితరం విహాయ తత్పశ్చాదీయతుః|
21 Entraron a Cafarnaúm; y luego, el día de sábado, entró en la sinagoga y se puso a enseñar.
తతః పరం కఫర్నాహూమ్నామకం నగరముపస్థాయ స విశ్రామదివసే భజనగ్రహం ప్రవిశ్య సముపదిదేశ|
22 Y estaban asombrados por su doctrina; pues les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.
తస్యోపదేశాల్లోకా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే యతః సోధ్యాపకాఇవ నోపదిశన్ ప్రభావవానివ ప్రోపదిదేశ|
23 Se encontraba en las sinagogas de ellos un hombre poseído por un espíritu inmundo, el cual gritó:
అపరఞ్చ తస్మిన్ భజనగృహే అపవిత్రభూతేన గ్రస్త ఏకో మానుష ఆసీత్| స చీత్శబ్దం కృత్వా కథయాఞ్చకే
24 “¿Qué tenemos que ver contigo, Jesús de Nazaret? ¿Has venido a perdernos? Te conozco quién eres: El Santo de Dios”.
భో నాసరతీయ యీశో త్వమస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? త్వం కిమస్మాన్ నాశయితుం సమాగతః? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రలోక ఇత్యహం జానామి|
25 Mas Jesús lo increpó diciendo: “¡Cállate y sal de él!”
తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వా జగాద తూష్ణీం భవ ఇతో బహిర్భవ చ|
26 Entonces el espíritu inmundo, zamarreándolo y gritando muy fuerte salió de él.
తతః సోఽపవిత్రభూతస్తం సమ్పీడ్య అత్యుచైశ్చీత్కృత్య నిర్జగామ|
27 Y todos quedaron llenos de estupor, tanto que discutían entre sí y decían: “¿Qué es esto? ¡Una doctrina nueva e impartida con autoridad! ¡Aun a los espíritus inmundos manda, y le obedecen!”
తేనైవ సర్వ్వే చమత్కృత్య పరస్పరం కథయాఞ్చక్రిరే, అహో కిమిదం? కీదృశోఽయం నవ్య ఉపదేశః? అనేన ప్రభావేనాపవిత్రభూతేష్వాజ్ఞాపితేషు తే తదాజ్ఞానువర్త్తినో భవన్తి|
28 Y pronto se extendió su fama por doquier, en todos los confines de Galilea.
తదా తస్య యశో గాలీలశ్చతుర్దిక్స్థసర్వ్వదేశాన్ వ్యాప్నోత్|
29 Luego que salieron de la sinagoga, vinieron a casa de Simón y Andrés, con Santiago y Juan.
అపరఞ్చ తే భజనగృహాద్ బహి ర్భూత్వా యాకూబ్యోహన్భ్యాం సహ శిమోన ఆన్ద్రియస్య చ నివేశనం ప్రవివిశుః|
30 Y estaba la suegra de Simón en cama, con fiebre y al punto le hablaron de ella.
తదా పితరస్య శ్వశ్రూర్జ్వరపీడితా శయ్యాయామాస్త ఇతి తే తం ఝటితి విజ్ఞాపయాఞ్చక్రుః|
31 Entonces fue a ella, y tomándola de la mano, la levantó, y la dejó la fiebre, y se puso a servirles.
తతః స ఆగత్య తస్యా హస్తం ధృత్వా తాముదస్థాపయత్; తదైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః పరం సా తాన్ సిషేవే|
32 Llegada la tarde, cuando el sol se hubo puesto, le trajeron todos los enfermos y los endemoniados.
అథాస్తం గతే రవౌ సన్ధ్యాకాలే సతి లోకాస్తత్సమీపం సర్వ్వాన్ రోగిణో భూతధృతాంశ్చ సమానిన్యుః|
33 Y toda la ciudad estaba agolpada a la puerta.
సర్వ్వే నాగరికా లోకా ద్వారి సంమిలితాశ్చ|
34 Sanó a muchos enfermos afligidos de diversas enfermedades y expulsó muchos demonios; pero no dejaba a los demonios hablar, porque sabían quién era Él.
తతః స నానావిధరోగిణో బహూన్ మనుజానరోగిణశ్చకార తథా బహూన్ భూతాన్ త్యాజయాఞ్చకార తాన్ భూతాన్ కిమపి వాక్యం వక్తుం నిషిషేధ చ యతోహేతోస్తే తమజానన్|
35 En la madrugada, siendo aún muy de noche, se levantó, salió y fue a un lugar desierto, y se puso allí a orar.
అపరఞ్చ సోఽతిప్రత్యూషే వస్తుతస్తు రాత్రిశేషే సముత్థాయ బహిర్భూయ నిర్జనం స్థానం గత్వా తత్ర ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
36 Mas Simón partió en su busca con sus compañeros.
అనన్తరం శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ తస్య పశ్చాద్ గతవన్తః|
37 Cuando lo encontraron, le dijeron: “Todos te buscan”.
తదుద్దేశం ప్రాప్య తమవదన్ సర్వ్వే లోకాస్త్వాం మృగయన్తే|
38 Respondioles: “Vamos a otra parte, a las aldeas vecinas, para que predique allí también. Porque a eso salí”.
తదా సోఽకథయత్ ఆగచ్ఛత వయం సమీపస్థాని నగరాణి యామః, యతోఽహం తత్ర కథాం ప్రచారయితుం బహిరాగమమ్|
39 Y anduvo predicando en sus sinagogas, por toda la Galilea y expulsando a los demonios.
అథ స తేషాం గాలీల్ప్రదేశస్య సర్వ్వేషు భజనగృహేషు కథాః ప్రచారయాఞ్చక్రే భూతానత్యాజయఞ్చ|
40 Vino a Él un leproso, le suplicó y arrodillándose, le dijo: “Si quieres, puedes limpiarme”.
అనన్తరమేకః కుష్ఠీ సమాగత్య తత్సమ్ముఖే జానుపాతం వినయఞ్చ కృత్వా కథితవాన్ యది భవాన్ ఇచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
41 Entonces, Jesús, movido a compasión, alargó la mano, lo tocó y le dijo: “Quiero, sé sano”.
తతః కృపాలు ర్యీశుః కరౌ ప్రసార్య్య తం స్పష్ట్వా కథయామాస
42 Al punto lo dejó la lepra, y quedó sano.
మమేచ్ఛా విద్యతే త్వం పరిష్కృతో భవ| ఏతత్కథాయాః కథనమాత్రాత్ స కుష్ఠీ రోగాన్ముక్తః పరిష్కృతోఽభవత్|
43 Y amonestándolo, le despidió luego,
తదా స తం విసృజన్ గాఢమాదిశ్య జగాద
44 y le dijo: “¡Mira! No digas nada a nadie; mas anda a mostrarte al sacerdote, y presenta, por tu curación, la ofrenda que prescribió Moisés, para que les sirva de testimonio”.
సావధానో భవ కథామిమాం కమపి మా వద; స్వాత్మానం యాజకం దర్శయ, లోకేభ్యః స్వపరిష్కృతేః ప్రమాణదానాయ మూసానిర్ణీతం యద్దానం తదుత్సృజస్వ చ|
45 Pero él se fue y comenzó a publicar muchas cosas y a difundir la noticia, de modo que ( Jesús ) no podía ya entrar ostensiblemente en una ciudad, sino que se quedaba fuera, en lugares despoblados; y acudían a Él de todas partes.
కిన్తు స గత్వా తత్ కర్మ్మ ఇత్థం విస్తార్య్య ప్రచారయితుం ప్రారేభే తేనైవ యీశుః పునః సప్రకాశం నగరం ప్రవేష్టుం నాశక్నోత్ తతోహేతోర్బహిః కాననస్థానే తస్యౌ; తథాపి చతుర్ద్దిగ్భ్యో లోకాస్తస్య సమీపమాయయుః|
