Lamentaciones 5
1 Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha sobrevenido, mira y considera nuestro oprobio.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Nuestra herencia ha pasado a manos de extranjeros, y nuestras casas en poder de extraños.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Hemos quedado huérfanos, sin padre, y nuestras madres son como viudas.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 A precio de plata tenemos que beber nuestra agua, y por dinero compramos nuestra leña.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Somos perseguidos llevando (el yugo) sobre nuestro cuello; estamos fatigados, y no hay para nosotros descanso.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Tendimos la mano a Egipto y a Asiria, para saciarnos de pan.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Pecaron nuestros padres que ya no existen, y nosotros llevamos sus culpas.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Nos dominan esclavos; y no hay quien (nos) libre de su mano.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Con peligro de nuestra vida tratamos de conseguir nuestro pan, temiendo la espada del desierto.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Nuestra piel se abrasa como un horno, a causa del ardor del hambre.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Deshonraron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Los príncipes fueron colgados de las manos y despreciados los rostros de los ancianos.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Los mancebos llevan el molino, y los niños caen bajo la carga de leña.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 Faltan los ancianos en la puerta, y los jóvenes han dejado de cantar.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón; se han tornado en duelo nuestras danzas.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Cayó de nuestra cabeza la diadema; ¡ay de nosotros, que hemos pecado!
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Por eso está enfermo nuestro corazón, y se han oscurecido nuestros ojos:
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 porque el monte Sión está desolado, y por él se pasean las raposas.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Mas Tú, oh Yahvé, permaneces eternamente, tu trono (subsiste) de generación en generación.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 ¿Cómo podrías olvidarte de nosotros para siempre, abandonarnos por largo tiempo?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 ¡Conviértenos a Ti, Yahvé, y nos convertiremos! ¡Renueva nuestros días, para que sean como antes!
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 ¿O nos has rechazado por completo? ¿Te has airado contra nosotros hasta el extremo?
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
