< Lamentaciones 5 >

1 Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha sobrevenido, mira y considera nuestro oprobio.
Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
2 Nuestra herencia ha pasado a manos de extranjeros, y nuestras casas en poder de extraños.
Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.
3 Hemos quedado huérfanos, sin padre, y nuestras madres son como viudas.
Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
4 A precio de plata tenemos que beber nuestra agua, y por dinero compramos nuestra leña.
Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
5 Somos perseguidos llevando (el yugo) sobre nuestro cuello; estamos fatigados, y no hay para nosotros descanso.
Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
6 Tendimos la mano a Egipto y a Asiria, para saciarnos de pan.
Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
7 Pecaron nuestros padres que ya no existen, y nosotros llevamos sus culpas.
Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
8 Nos dominan esclavos; y no hay quien (nos) libre de su mano.
Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.
9 Con peligro de nuestra vida tratamos de conseguir nuestro pan, temiendo la espada del desierto.
Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
10 Nuestra piel se abrasa como un horno, a causa del ardor del hambre.
Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.
11 Deshonraron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.
12 Los príncipes fueron colgados de las manos y despreciados los rostros de los ancianos.
Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
13 Los mancebos llevan el molino, y los niños caen bajo la carga de leña.
Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
14 Faltan los ancianos en la puerta, y los jóvenes han dejado de cantar.
Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón; se han tornado en duelo nuestras danzas.
Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
16 Cayó de nuestra cabeza la diadema; ¡ay de nosotros, que hemos pecado!
Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
17 Por eso está enfermo nuestro corazón, y se han oscurecido nuestros ojos:
Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
18 porque el monte Sión está desolado, y por él se pasean las raposas.
Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.
19 Mas Tú, oh Yahvé, permaneces eternamente, tu trono (subsiste) de generación en generación.
Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.
20 ¿Cómo podrías olvidarte de nosotros para siempre, abandonarnos por largo tiempo?
Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?
21 ¡Conviértenos a Ti, Yahvé, y nos convertiremos! ¡Renueva nuestros días, para que sean como antes!
Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
22 ¿O nos has rechazado por completo? ¿Te has airado contra nosotros hasta el extremo?
Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?

< Lamentaciones 5 >