< Lamentaciones 3 >

1 Yo soy el hombre que ha experimentado la aflicción bajo la vara de la ira de (Dios).
Jaz sem človek, ki je videl stisko s palico njegovega besa.
2 Me llevó y me hizo andar en tinieblas, y no en luz.
Vodil me je in me privedel v temo, toda ne v svetlobo.
3 No cesa de volver contra mí su mano todo el día.
Zagotovo je obrnjen zoper mene; svojo roko je obračal zoper mene ves dan.
4 Ha consumido mi carne y mi piel, ha roto mis huesos;
Postaral je moje meso in mojo kožo, zlomil je moje kosti.
5 ha construido contra mí, me ha cercado de amargura y dolor.
Zidal je zoper mene in me obdal z žolčem in muko.
6 Me colocó en lugar tenebroso, como los muertos de ya hace tiempo.
Postavil me je v temne kraje, kakor tiste, ki so mrtvi od davnine.
7 Me tiene rodeado por todos lados, y no puedo salir; me ha cargado de pesadas cadenas.
Ogradil me je naokoli, da ne morem priti ven. Mojo verigo je naredil težko.
8 GUIMEL. Aun cuando clamo y pido auxilio obstruye Él mi oración.
Tudi ko jokam in vpijem, on ustavlja mojo molitev.
9 GUIMEL. Cierra mi camino con piedras sillares, trastorna mis senderos.
Moje steze je obdal s klesanim kamnom, moje poti je storil sprijene.
10 Fue para mí como oso en acecho, como león en emboscada;
Bil mi je kakor medved, ki preži v zasedi in kakor lev na skrivnih krajih.
11 torció mis caminos y me destrozó, me convirtió en desolación;
Moje poti je obrnil vstran in me raztrgal. Naredil me je zapuščenega.
12 tendió su arco, y me hizo blanco de sus saetas.
Upognil je svoj lok in me postavil kakor tarčo za puščico.
13 Clavó en mi hígado las hijas de su aljaba;
Puščicam svojega tula je storil, da vstopijo v mojo notranjost.
14 soy el escarnio de todo mi pueblo, su cantilena diaria.
Bil sem v posmeh vsemu svojemu ljudstvu in ves dan njihova pesem.
15 Me hartó de angustias, me embriagó de ajenjo.
Nasičeval me je z grenkobo, opijanjal me je s pelinom.
16 Me quebró los dientes con cascajo, me sumergió en cenizas.
Prav tako je moje zobe zlomil z ostrimi kamni, pokril me je s pepelom.
17 Alejaste de mi alma la paz; no sé ya lo que es felicidad;
Mojo dušo si odstranil daleč stran od miru. Pozabil sem uspevanje.
18 por eso dije: “Pereció mi gloria y mi esperanza en Yahvé.”
Rekel sem: »Moja moč in moje upanje je izginilo od Gospoda,
19 Acuérdate de mí aflicción y de mi inquietud, del ajenjo y de la amargura.
spominjajoč se moje stiske in moje bede, pelina in žolča.
20 Mi alma se acuerda sin cesar y está abatida dentro de mí;
Moja duša jih ima še vedno v spominu in je ponižana v meni.
21 meditando en esto recobro esperanza.
To si ponovno kličem v svoj um, zato imam upanje.
22 HET. Es por la misericordia de Yahvé que no hayamos perecido, porque nunca se acaban sus piedades.
To je od Gospodovih milosti, da nismo použiti, ker njegova sočutja ne odnehajo.
23 HET. Se renuevan cada mañana; grande es tu fidelidad.
Ta so nova vsako jutro. Velika je tvoja zvestoba.
24 “Yahvé es mi porción, dice mi alma, por eso espero en Él.”
Gospod je moj delež, pravi moja duša, zato bom upal vanj.
25 Bueno es Yahvé para quien en Él espera, para el que le busca.
Gospod je dober vsem tistim, ki čakajo nanj; duši, ki ga išče.
26 Bueno es aguardar en silencio la salvación de Yahvé.
Dobro je, da bi človek upal in tiho čakal na Gospodovo rešitev duše.
27 Bueno es para el hombre llevar el yugo desde su juventud.
Dobro je za človeka, da nosi jarem v svoji mladosti.
28 Siéntese aparte en silencio, pues (Dios) se lo ha impuesto;
Sedi sam in molči, ker ga je nosil na sebi.
29 ponga en el polvo su boca; quizá haya esperanza;
Svoja usta polaga v prah, morda bi bilo lahko še upanje.
30 ofrezca la mejilla al que le hiere, hártese de oprobio.
Svoje lice daje tistemu, ki ga udarja, napolnjen je z grajo.
31 Porque no para siempre desecha el Señor;
Kajti Gospod ne bo zavrgel na veke,
32 después de afligir usa de misericordia según la multitud de sus piedades;
toda čeprav je povzročil žalost, bo vendar imel sočutje glede na množico svojih usmiljenj.
33 pues no de buena gana humilla El, ni aflige a los hijos de los hombres.
Kajti on ni voljan prizadeti niti užalostiti človeških otrok.
34 ¿Acaso el Señor no está viendo cómo son pisoteados todos los cautivos de la tierra?
Da bi pod svojimi stopali zdrobil vse jetnike zemlje,
35 ¿Cómo se tuerce el derecho de un hombre ante la faz del Altísimo?
da bi odvrnil človekovo pravico pred obrazom Najvišjega,
36 ¿Cómo se hace injusticia a otro en su causa?
da človeka spodkoplje v njegovi pravdi, [tega] Gospod ne odobrava.
37 ¿Quién puede decir algo, y esto se realiza sin la orden de Yahvé?
Kdo je tisti, ki pravi in se to zgodi, ko Gospod tega ne zapove?
38 ¿No proceden de la boca del Altísimo los males y los bienes?
Iz ust Najvišjega ne izhaja zlo in dobro?
39 ¿Por qué se queja el hombre viviente? (Quéjese) más bien de sus propios pecados.
Zakaj se živeči človek pritožuje, človek zaradi kaznovanja svojih grehov?
40 “Examinemos y escudriñemos nuestros caminos y convirtámonos a Yahvé.
Preiščimo in preizkusimo svoje poti in se ponovno obrnimo h Gospodu.
41 Alcemos nuestro corazón, con nuestras manos, a Dios en el cielo.
Vzdignimo svoja srca s svojimi rokami k Bogu v nebesih.
42 Hemos pecado, y hemos sido rebeldes; Tú no has perdonado.
Pregrešili smo se in uprli. Ti nisi oprostil.
43 Te cubriste de tu ira y nos perseguiste, mataste sin piedad;
Pokril si [nas] s svojo jezo in nas preganjal. Umoril si, nisi se usmilil.
44 pusiste una nube delante de Ti para que no penetrase la oración;
Pokril si se z oblakom, da naša molitev ne bi šla skozi.
45 nos convertiste en desecho y basura en medio de las naciones.
Naredil si nas kakor izvržek in zavrnitev v sredi ljudstev.
46 Abren contra nosotros su boca todos nuestros enemigos;
Vsi naši sovražniki so odprli svoja usta zoper nas.
47 nos amenazan el terror y la fosa, la devastación y la ruina;
Strah in zanka sta prišla nad nas, opustošenje in uničenje.
48 Mis ojos derraman ríos de agua por el quebranto de la hija de mi pueblo.
Moje oko teče navzdol z rekami voda, zaradi uničenja hčere mojega ljudstva.
49 Se deshacen mis ojos sin cesar en continuo llanto,
Moje oko se izliva in ne preneha, brez kakršnegakoli predaha,
50 hasta que Yahvé levante la vista y mire desde el cielo.
dokler Gospod ne pogleda dol in ne pogleda iz nebes.
51 Mis ojos me consumen el alma por todas las hijas de mi ciudad.
Moje oko prizadeva moje srce, zaradi vseh hčera mojega mesta.
52 Como a ave me dieron caza los que me odian sin motivo,
Moji sovražniki so me boleče preganjali kakor ptico, brez vzroka.
53 me encerraron en la cisterna, pusieron sobre mí la losa,
Moje življenje so odsekali v grajski ječi in name vrgli kamen.
54 las aguas subieron por encima de mi cabeza, y dije: “Perdido estoy.”
Vode so mi tekle čez glavo; potem sem rekel: »Odsekan sem.«
55 Desde lo más profundo de la fosa invoqué tu nombre;
Klical sem k tvojemu imenu, oh Gospod, iz globine grajske ječe.
56 Tú oíste mi voz. ¡No cierres tus oídos a mis suspiros, a mis clamores!
Slišal si moj glas. Ne skrivaj svojega ušesa ob mojem dihanju, ob mojem klicu.
57 Cuando te invoqué te acercaste y dijiste: “No temas.”
Priteguješ me na dan, ko sem klical k tebi. Ti praviš: »Ne boj se.«
58 Tú, Señor, defendiste mi alma, salvaste mi vida,
Oh Gospod, zagovarjal si pravde moje duše, odkupil si moje življenje.
59 Tú ves, oh Yahvé, mi opresión; hazme justicia;
Oh Gospod, videl si mojo krivico. Ti sodi mojo pravdo.
60 ves todos sus deseos de venganza, todas sus maquinaciones contra mí.
Videl si vse njihovo maščevanje in vse njihove zamisli zoper mene.
61 Tú, oh Yahvé, oíste todos sus insultos, todas sus tramas contra mí,
Slišal si njihovo grajo, oh Gospod in vse njihove zamisli zoper mene;
62 las palabras de mis enemigos, y cuanto maquinan contra mí siempre.
ustnice tistih, ki se vzdigujejo zoper mene in njihovo premišljevanje zoper mene ves dan.
63 Mira, cuando se sientan y cuando se levantan, soy yo el objeto de sus canciones.
Glej, njihovo usedanje in njihovo vzdigovanje; jaz sem njihova glasba.
64 Tú les darás, oh Yahvé, su merecido, conforme a la obra de sus manos.
Vrni jim povračilo, oh Gospod, glede na delo njihovih rok.
65 Cegarás su corazón, los (cubrirás) con tu maldición;
Daj jim bridkost srca, svoje prekletstvo nad njimi.
66 los perseguirás con furor y los destruirás debajo del cielo, oh Yahvé.
Preganjaj jih in jih uniči v jezi izpod Gospodovih nebes.

< Lamentaciones 3 >