Juan 9
1 Al pasar vio a un hombre, ciego de nacimiento.
తతః పరం యీశుర్గచ్ఛన్ మార్గమధ్యే జన్మాన్ధం నరమ్ అపశ్యత్|
2 Sus discípulos le preguntaron: “Rabí, ¿quién pecó, él o sus padres, para que naciese ciego?”
తతః శిష్యాస్తమ్ అపృచ్ఛన్ హే గురో నరోయం స్వపాపేన వా స్వపిత్రాః పాపేనాన్ధోఽజాయత?
3 Jesús les respondió: “Ni él ni sus padres, sino que ello es para que las obras de Dios sean manifestadas en él.
తతః స ప్రత్యుదితవాన్ ఏతస్య వాస్య పిత్రోః పాపాద్ ఏతాదృశోభూద ఇతి నహి కిన్త్వనేన యథేశ్వరస్య కర్మ్మ ప్రకాశ్యతే తద్ధేతోరేవ|
4 Es necesario que cumplamos las obras del que me envió, mientras es de día; viene la noche, en que ya nadie puede obrar.
దినే తిష్ఠతి మత్ప్రేరయితుః కర్మ్మ మయా కర్త్తవ్యం యదా కిమపి కర్మ్మ న క్రియతే తాదృశీ నిశాగచ్ఛతి|
5 Mientras estoy en el mundo, soy luz de ( este ) mundo”.
అహం యావత్కాలం జగతి తిష్ఠామి తావత్కాలం జగతో జ్యోతిఃస్వరూపోస్మి|
6 Habiendo dicho esto, escupió en tierra, hizo barro con la saliva y le untó los ojos con el barro.
ఇత్యుక్త్తా భూమౌ నిష్ఠీవం నిక్షిప్య తేన పఙ్కం కృతవాన్
7 Después le dijo: “Ve a lavarte a la piscina del Siloé”, que se traduce “El Enviado”. Fue, pues, se lavó y volvió con vista.
పశ్చాత్ తత్పఙ్కేన తస్యాన్ధస్య నేత్రే ప్రలిప్య తమిత్యాదిశత్ గత్వా శిలోహే ఽర్థాత్ ప్రేరితనామ్ని సరసి స్నాహి| తతోన్ధో గత్వా తత్రాస్నాత్ తతః ప్రన్నచక్షు ర్భూత్వా వ్యాఘుట్యాగాత్|
8 Entonces los vecinos y los que antes lo habían visto —pues era mendigo— dijeron: “¿No es este el que estaba sentado y pedía limosna?”
అపరఞ్చ సమీపవాసినో లోకా యే చ తం పూర్వ్వమన్ధమ్ అపశ్యన్ తే బక్త్తుమ్ ఆరభన్త యోన్ధలోకో వర్త్మన్యుపవిశ్యాభిక్షత స ఏవాయం జనః కిం న భవతి?
9 Unos decían: “Es él”; otros: “No es él, sino que se le parece”. Pero él decía: “Soy yo”.
కేచిదవదన్ స ఏవ కేచిదవోచన్ తాదృశో భవతి కిన్తు స స్వయమబ్రవీత్ స ఏవాహం భవామి|
10 Entonces le preguntaron: “Cómo, pues, se abrieron tus ojos”
అతఏవ తే ఽపృచ్ఛన్ త్వం కథం దృష్టిం పాప్తవాన్?
11 Respondió: “Aquel hombre que se llama Jesús, hizo barro, me untó con él los ojos y me dijo: “Ve al Siloé y lávate”. Fui, me lavé y vi”.
తతః సోవదద్ యీశనామక ఏకో జనో మమ నయనే పఙ్కేన ప్రలిప్య ఇత్యాజ్ఞాపయత్ శిలోహకాసారం గత్వా తత్ర స్నాహి| తతస్తత్ర గత్వా మయి స్నాతే దృష్టిమహం లబ్ధవాన్|
12 Le preguntaron: “¿Dónde está Él?” Respondió: “No lo sé”.
తదా తే ఽవదన్ స పుమాన్ కుత్ర? తేనోక్త్తం నాహం జానామి|
13 Llevaron, pues, a los fariseos al que antes había sido ciego.
అపరం తస్మిన్ పూర్వ్వాన్ధే జనే ఫిరూశినాం నికటమ్ ఆనీతే సతి ఫిరూశినోపి తమపృచ్ఛన్ కథం దృష్టిం ప్రాప్తోసి?
14 Ahora bien, el día en que Jesús había hecho barro y le había abierto los ojos era sábado.
తతః స కథితవాన్ స పఙ్కేన మమ నేత్రే ఽలిమ్పత్ పశ్చాద్ స్నాత్వా దృష్టిమలభే|
15 Y volvieron a preguntarle los fariseos cómo había llegado a ver. Les respondió: “Puso barro sobre mis ojos, y me lavé, y veo”.
కిన్తు యీశు ర్విశ్రామవారే కర్ద్దమం కృత్వా తస్య నయనే ప్రసన్నేఽకరోద్ ఇతికారణాత్ కతిపయఫిరూశినోఽవదన్
16 Entonces entre los fariseos, unos dijeron: “Ese hombre no es de Dios, porque no observa el sábado”. Otros, empero, dijeron: “¿Cómo puede un pecador hacer semejante milagro?” Y estaban en desacuerdo.
స పుమాన్ ఈశ్వరాన్న యతః స విశ్రామవారం న మన్యతే| తతోన్యే కేచిత్ ప్రత్యవదన్ పాపీ పుమాన్ కిమ్ ఏతాదృశమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ కర్త్తుం శక్నోతి?
17 Entonces preguntaron nuevamente al ciego: “Y tú, ¿qué dices de Él por haberte abierto los ojos?” Respondió: “Es un profeta”.
ఇత్థం తేషాం పరస్పరం భిన్నవాక్యత్వమ్ అభవత్| పశ్చాత్ తే పునరపి తం పూర్వ్వాన్ధం మానుషమ్ అప్రాక్షుః యో జనస్తవ చక్షుషీ ప్రసన్నే కృతవాన్ తస్మిన్ త్వం కిం వదసి? స ఉక్త్తవాన్ స భవిశద్వాదీ|
18 Mas los judíos no creyeron que él hubiese sido ciego y que hubiese recibido la vista, hasta que llamaron a los padres del que había recibido la vista.
స దృష్టిమ్ ఆప్తవాన్ ఇతి యిహూదీయాస్తస్య దృష్టిం ప్రాప్తస్య జనస్య పిత్రో ర్ముఖాద్ అశ్రుత్వా న ప్రత్యయన్|
19 Les preguntaron: “¿Es este vuestro hijo, el que vosotros decís que nació ciego? Pues, ¿cómo ve ahora?”
అతఏవ తే తావపృచ్ఛన్ యువయో ర్యం పుత్రం జన్మాన్ధం వదథః స కిమయం? తర్హీదానీం కథం ద్రష్టుం శక్నోతి?
20 Los padres respondieron: “Sabemos que este es nuestro hijo y que nació ciego;
తతస్తస్య పితరౌ ప్రత్యవోచతామ్ అయమ్ ఆవయోః పుత్ర ఆ జనేరన్ధశ్చ తదప్యావాం జానీవః
21 pero cómo es que ahora ve, no lo sabemos; y quién le ha abierto los ojos, nosotros tampoco sabemos. Preguntádselo a él: edad tiene, él hablará por sí mismo”.
కిన్త్వధునా కథం దృష్టిం ప్రాప్తవాన్ తదావాం న్ జానీవః కోస్య చక్షుషీ ప్రసన్నే కృతవాన్ తదపి న జానీవ ఏష వయఃప్రాప్త ఏనం పృచ్ఛత స్వకథాం స్వయం వక్ష్యతి|
22 Los padres hablaron así, porque temían a los judíos. Pues estos se habían ya concertado para que quienquiera lo reconociese como Cristo, fuese excluido de la Sinagoga.
యిహూదీయానాం భయాత్ తస్య పితరౌ వాక్యమిదమ్ అవదతాం యతః కోపి మనుష్యో యది యీశుమ్ అభిషిక్తం వదతి తర్హి స భజనగృహాద్ దూరీకారిష్యతే యిహూదీయా ఇతి మన్త్రణామ్ అకుర్వ్వన్
23 Por eso sus padres dijeron: “Edad tiene, preguntadle a él”.
అతస్తస్య పితరౌ వ్యాహరతామ్ ఏష వయఃప్రాప్త ఏనం పృచ్ఛత|
24 Entonces llamaron por segunda vez al que había sido ciego, y le dijeron: “¡Da gloria a Dios! Nosotros sabemos que este hombre es pecador”.
తదా తే పునశ్చ తం పూర్వ్వాన్ధమ్ ఆహూయ వ్యాహరన్ ఈశ్వరస్య గుణాన్ వద ఏష మనుష్యః పాపీతి వయం జానీమః|
25 Mas él repuso: “Si es pecador, no lo sé; una cosa sé, que yo era ciego, y que al presente veo”.
తదా స ఉక్త్తవాన్ స పాపీ న వేతి నాహం జానే పూర్వామన్ధ ఆసమహమ్ అధునా పశ్యామీతి మాత్రం జానామి|
26 A lo cual le preguntaron otra vez: “¿Qué te hizo? ¿Cómo te abrió los ojos?”
తే పునరపృచ్ఛన్ స త్వాం ప్రతి కిమకరోత్? కథం నేత్రే ప్రసన్నే ఽకరోత్?
27 Contestoles: “Ya os lo he dicho, y no lo escuchasteis. ¿Para qué queréis oírlo de nuevo? ¿Queréis acaso vosotros también haceros sus discípulos?”
తతః సోవాదీద్ ఏకకృత్వోకథయం యూయం న శృణుథ తర్హి కుతః పునః శ్రోతుమ్ ఇచ్ఛథ? యూయమపి కిం తస్య శిష్యా భవితుమ్ ఇచ్ఛథ?
28 Entonces lo injuriaron y le dijeron: “Tú sé su discípulo; nosotros somos los discípulos de Moisés.
తదా తే తం తిరస్కృత్య వ్యాహరన్ త్వం తస్య శిష్యో వయం మూసాః శిష్యాః|
29 Nosotros sabemos que Dios habló a Moisés; pero este, no sabemos de dónde es”.
మూసావక్త్రేణేశ్వరో జగాద తజ్జానీమః కిన్త్వేష కుత్రత్యలోక ఇతి న జానీమః|
30 Les replicó el hombre y dijo: “He aquí lo que causa admiración, que vosotros no sepáis de dónde es Él, siendo así que me ha abierto los ojos.
సోవదద్ ఏష మమ లోచనే ప్రసన్నే ఽకరోత్ తథాపి కుత్రత్యలోక ఇతి యూయం న జానీథ ఏతద్ ఆశ్చర్య్యం భవతి|
31 Sabemos que Dios no oye a los pecadores, pero al que es piadoso y hace su voluntad, a ese le oye.
ఈశ్వరః పాపినాం కథాం న శృణోతి కిన్తు యో జనస్తస్మిన్ భక్తిం కృత్వా తదిష్టక్రియాం కరోతి తస్యైవ కథాం శృణోతి ఏతద్ వయం జానీమః|
32 Nunca jamás se ha oído decir que alguien haya abierto los ojos de un ciego de nacimiento. (aiōn g165)
కోపి మనుష్యో జన్మాన్ధాయ చక్షుషీ అదదాత్ జగదారమ్భాద్ ఏతాదృశీం కథాం కోపి కదాపి నాశృణోత్| (aiōn g165)
33 Si Él no fuera de Dios, no podría hacer nada”.
అస్మాద్ ఏష మనుష్యో యదీశ్వరాన్నాజాయత తర్హి కిఞ్చిదపీదృశం కర్మ్మ కర్త్తుం నాశక్నోత్|
34 Ellos le respondieron diciendo: “En pecados naciste todo tú, ¿y nos vas a enseñar a nosotros?” Y lo echaron fuera.
తే వ్యాహరన్ త్వం పాపాద్ అజాయథాః కిమస్మాన్ త్వం శిక్షయసి? పశ్చాత్తే తం బహిరకుర్వ్వన్|
35 Supo Jesús que lo habían arrojado, y habiéndolo encontrado, le dijo: “¿Crees tú en el Hijo del hombre?”
తదనన్తరం యిహూదీయైః స బహిరక్రియత యీశురితి వార్త్తాం శ్రుత్వా తం సాక్షాత్ ప్రాప్య పృష్టవాన్ ఈశ్వరస్య పుత్రే త్వం విశ్వసిషి?
36 Él respondió y dijo: “¿Quién es, Señor, para que crea en Él?”
తదా స ప్రత్యవోచత్ హే ప్రభో స కో యత్ తస్మిన్నహం విశ్వసిమి?
37 Díjole Jesús: “Lo estás viendo, es quien te habla”.
తతో యీశుః కథితవాన్ త్వం తం దృష్టవాన్ త్వయా సాకం యః కథం కథయతి సఏవ సః|
38 Y él repuso: “Creo, Señor”, y lo adoró.
తదా హే ప్రభో విశ్వసిమీత్యుక్త్వా స తం ప్రణామత్|
39 Entonces Jesús dijo: “Yo he venido a este mundo para un juicio: para que vean los que no ven; y los que ven queden ciegos”.
పశ్చాద్ యీశుః కథితవాన్ నయనహీనా నయనాని ప్రాప్నువన్తి నయనవన్తశ్చాన్ధా భవన్తీత్యభిప్రాయేణ జగదాహమ్ ఆగచ్ఛమ్|
40 Al oír esto, algunos fariseos que se encontraban con Él, le preguntaron: “¿Acaso también nosotros somos ciegos?”
ఏతత్ శ్రుత్వా నికటస్థాః కతిపయాః ఫిరూశినో వ్యాహరన్ వయమపి కిమన్ధాః?
41 Jesús les respondió: “Si fuerais ciegos, no tendríais pecado. Pero ahora que decís: «vemos», vuestro pecado persiste”.
తదా యీశురవాదీద్ యద్యన్ధా అభవత తర్హి పాపాని నాతిష్ఠన్ కిన్తు పశ్యామీతి వాక్యవదనాద్ యుష్మాకం పాపాని తిష్ఠన్తి|
