Juan 8
1 Y Jesús se fue al Monte de los Olivos.
പ്രത്യൂഷേ യീശുഃ പനർമന്ദിരമ് ആഗച്ഛത്
2 Por la mañana reapareció en el Templo y todo el pueblo vino a Él, y sentándose les enseñaba.
തതഃ സർവ്വേഷു ലോകേഷു തസ്യ സമീപ ആഗതേഷു സ ഉപവിശ്യ താൻ ഉപദേഷ്ടുമ് ആരഭത|
3 Entonces los escribas y los fariseos llevaron una mujer sorprendida en adulterio, y poniéndola en medio,
തദാ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനഞ്ച വ്യഭിചാരകർമ്മണി ധൃതം സ്ത്രിയമേകാമ് ആനിയ സർവ്വേഷാം മധ്യേ സ്ഥാപയിത്വാ വ്യാഹരൻ
4 le dijeron: “Maestro, esta mujer ha sido sorprendida en flagrante delito de adulterio.
ഹേ ഗുരോ യോഷിതമ് ഇമാം വ്യഭിചാരകർമ്മ കുർവ്വാണാം ലോകാ ധൃതവന്തഃ|
5 Ahora bien, en la Ley, Moisés nos ordenó apedrear a tales mujeres. ¿Y Tú, qué dices?”
ഏതാദൃശലോകാഃ പാഷാണാഘാതേന ഹന്തവ്യാ ഇതി വിധിർമൂസാവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതോസ്തി കിന്തു ഭവാൻ കിമാദിശതി?
6 Esto decían para ponerlo en apuros, para tener de qué acusarlo. Pero Jesús, inclinándose, se puso a escribir en el suelo, con el dedo.
തേ തമപവദിതും പരീക്ഷാഭിപ്രായേണ വാക്യമിദമ് അപൃച്ഛൻ കിന്തു സ പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമാവങ്ഗല്യാ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
7 Como ellos persistían en su pregunta, se enderezó y les dijo: “Aquel de vosotros que esté sin pecado, tire el primero la piedra contra ella”.
തതസ്തൈഃ പുനഃ പുനഃ പൃഷ്ട ഉത്ഥായ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം മധ്യേ യോ ജനോ നിരപരാധീ സഏവ പ്രഥമമ് ഏനാം പാഷാണേനാഹന്തു|
8 E inclinándose de nuevo, se puso otra vez a escribir en el suelo.
പശ്ചാത് സ പുനശ്ച പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമൗ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
9 Pero ellos, después de oír aquello, se fueron uno por uno, comenzando por los más viejos, hasta los postreros, y quedó Él solo, con la mujer que estaba en medio.
താം കഥം ശ്രുത്വാ തേ സ്വസ്വമനസി പ്രബോധം പ്രാപ്യ ജ്യേഷ്ഠാനുക്രമം ഏകൈകശഃ സർവ്വേ ബഹിരഗച്ഛൻ തതോ യീശുരേകാകീ തയക്ത്തോഭവത് മധ്യസ്ഥാനേ ദണ്ഡായമാനാ സാ യോഷാ ച സ്ഥിതാ|
10 Entonces Jesús, levantándose, le dijo: “Mujer, ¿dónde están ellos? ¿Ninguno te condenó?”
തത്പശ്ചാദ് യീശുരുത്ഥായ താം വനിതാം വിനാ കമപ്യപരം ന വിലോക്യ പൃഷ്ടവാൻ ഹേ വാമേ തവാപവാദകാഃ കുത്ര? കോപി ത്വാം കിം ന ദണ്ഡയതി?
11 “Ninguno, Señor”, respondió ella. Y Jesús le dijo: “Yo no te condeno tampoco. Vete, desde ahora no peques más”.
സാവദത് ഹേ മഹേച്ഛ കോപി ന തദാ യീശുരവോചത് നാഹമപി ദണ്ഡയാമി യാഹി പുനഃ പാപം മാകാർഷീഃ|
12 Jesús les habló otra vez, y dijo: “Yo soy la luz del mundo. El que me siga, no andará en tinieblas, sino que tendrá la luz de la vida”.
തതോ യീശുഃ പുനരപി ലോകേഭ്യ ഇത്ഥം കഥയിതുമ് ആരഭത ജഗതോഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ യഃ കശ്ചിൻ മത്പശ്ചാദ ഗച്ഛതി സ തിമിരേ ന ഭ്രമിത്വാ ജീവനരൂപാം ദീപ്തിം പ്രാപ്സ്യതി|
13 Le dijeron, entonces, los fariseos: “Tú te das testimonio a Ti mismo; tu testimonio no es verdadero”.
തതഃ ഫിരൂശിനോഽവാദിഷുസ്ത്വം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാസി തസ്മാത് തവ സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം ന ഭവതി|
14 Jesús les respondió y dijo: “Aunque Yo doy testimonio de Mí mismo, mi testimonio es verdadero, porque sé de dónde vengo y adónde voy; mas vosotros no sabéis de dónde vengo ni adónde voy.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ യദ്യപി സ്വാർഥേഽഹം സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാമി തഥാപി മത് സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം യസ്മാദ് അഹം കുത ആഗതോസ്മി ക്വ യാമി ച തദഹം ജാനാമി കിന്തു കുത ആഗതോസ്മി കുത്ര ഗച്ഛാമി ച തദ് യൂയം ന ജാനീഥ|
15 Vosotros juzgáis carnalmente; Yo no juzgo a nadie;
യൂയം ലൗകികം വിചാരയഥ നാഹം കിമപി വിചാരയാമി|
16 y si Yo juzgo, mi juicio es verdadero, porque no soy Yo solo, sino Yo y el Padre que me envió.
കിന്തു യദി വിചാരയാമി തർഹി മമ വിചാരോ ഗ്രഹീതവ്യോ യതോഹമ് ഏകാകീ നാസ്മി പ്രേരയിതാ പിതാ മയാ സഹ വിദ്യതേ|
17 Está escrito también en vuestra Ley que el testimonio de dos hombres es verdadero.
ദ്വയോ ർജനയോഃ സാക്ഷ്യം ഗ്രഹണീയം ഭവതീതി യുഷ്മാകം വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതമസ്തി|
18 Ahora bien, para dar testimonio de Mí, estoy Yo mismo y el Padre que me envió”.
അഹം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷിത്വം ദദാമി യശ്ച മമ താതോ മാം പ്രേരിതവാൻ സോപി മദർഥേ സാക്ഷ്യം ദദാതി|
19 Ellos le dijeron: “¿Dónde está tu Padre?” Jesús respondió: “Vosotros no conocéis ni a Mí ni a mi Padre; si me conocieseis a Mí, conoceríais también a mi Padre”.
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തവ താതഃ കുത്ര? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യൂയം മാം ന ജാനീഥ മത്പിതരഞ്ച ന ജാനീഥ യദി മാമ് അക്ഷാസ്യത തർഹി മമ താതമപ്യക്ഷാസ്യത|
20 Dijo esto junto al Tesoro, enseñando en el Templo. Y nadie se apoderó de Él, porque su hora no había llegado aún.
യീശു ർമന്ദിര ഉപദിശ്യ ഭണ്ഡാഗാരേ കഥാ ഏതാ അകഥയത് തഥാപി തം പ്രതി കോപി കരം നോദതോലയത്|
21 De nuevo les dijo: “Yo me voy y vosotros me buscaréis, mas moriréis en vuestro pecado. Adonde Yo voy, vosotros no podéis venir”.
തതഃ പരം യീശുഃ പുനരുദിതവാൻ അധുനാഹം ഗച്ഛാമി യൂയം മാം ഗവേഷയിഷ്യഥ കിന്തു നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ|
22 Entonces los judíos dijeron: “Acaso va a matarse, pues que dice: Adonde Yo voy, vosotros no podéis venir”.
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രാവോചൻ കിമയമ് ആത്മഘാതം കരിഷ്യതി? യതോ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ ഇതി വാക്യം ബ്രവീതി|
23 Y Él les dijo: “Vosotros sois de abajo; Yo soy de arriba. Vosotros sois de este mundo; Yo no soy de este mundo.
തതോ യീശുസ്തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ യൂയമ് അധഃസ്ഥാനീയാ ലോകാ അഹമ് ഊർദ്വ്വസ്ഥാനീയഃ യൂയമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ അഹമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന|
24 Por esto, os dije que moriréis en vuestros pecados. Sí, si no creéis que Yo soy ( el Cristo ), moriréis en vuestros pecados”.
തസ്മാത് കഥിതവാൻ യൂയം നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യതോഹം സ പുമാൻ ഇതി യദി ന വിശ്വസിഥ തർഹി നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ|
25 Entonces le dijeron: “Pues ¿quién eres?” Respondioles Jesús: “Eso mismo que os digo desde el principio.
തദാ തേ ഽപൃച്ഛൻ കസ്ത്വം? തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ യസ്യ പ്രസ്താവമ് ആ പ്രഥമാത് കരോമി സഏവ പുരുഷോഹം|
26 Tengo mucho que decir y juzgar de vosotros. Pues El que me envió es veraz, y lo que Yo oí a Él, esto es lo que enseño al mundo”.
യുഷ്മാസു മയാ ബഹുവാക്യം വക്ത്തവ്യം വിചാരയിതവ്യഞ്ച കിന്തു മത്പ്രേരയിതാ സത്യവാദീ തസ്യ സമീപേ യദഹം ശ്രുതവാൻ തദേവ ജഗതേ കഥയാമി|
27 Ellos no comprendieron que les estaba hablando del Padre.
കിന്തു സ ജനകേ വാക്യമിദം പ്രോക്ത്തവാൻ ഇതി തേ നാബുധ്യന്ത|
28 Jesús les dijo pues: “Cuando hayáis alzado al Hijo del hombre, entonces conoceréis que soy Yo ( el Cristo ), y que de Mí mismo no hago nada, sino que hablo como mi Padre me enseñó.
തതോ യീശുരകഥയദ് യദാ മനുഷ്യപുത്രമ് ഊർദ്വ്വ ഉത്ഥാപയിഷ്യഥ തദാഹം സ പുമാൻ കേവലഃ സ്വയം കിമപി കർമ്മ ന കരോമി കിന്തു താതോ യഥാ ശിക്ഷയതി തദനുസാരേണ വാക്യമിദം വദാമീതി ച യൂയം ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യഥ|
29 El que me envió, está conmigo. El no me ha dejado solo, porque Yo hago siempre lo que le agrada”.
മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമ് ഏകാകിനം ന ത്യജതി സ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠതി യതോഹം തദഭിമതം കർമ്മ സദാ കരോമി|
30 Al decir estas cosas, muchos creyeron en Él.
തദാ തസ്യൈതാനി വാക്യാനി ശ്രുത്വാ ബഹുവസ്താസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
31 Jesús dijo entonces a los judíos que le habían creído: “Si permanecéis en mi palabra, sois verdaderamente mis discípulos,
യേ യിഹൂദീയാ വ്യശ്വസൻ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത്
32 y conoceréis la verdad, y la verdad os hará libres”.
മമ വാക്യേ യദി യൂയമ് ആസ്ഥാം കുരുഥ തർഹി മമ ശിഷ്യാ ഭൂത്വാ സത്യത്വം ജ്ഞാസ്യഥ തതഃ സത്യതയാ യുഷ്മാകം മോക്ഷോ ഭവിഷ്യതി|
33 Replicáronle: “Nosotros somos la descendencia de Abrahán, y jamás hemos sido esclavos de nadie; ¿cómo, pues, dices Tú, llegaréis a ser libres?”
തദാ തേ പ്രത്യവാദിഷുഃ വയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശഃ കദാപി കസ്യാപി ദാസാ ന ജാതാസ്തർഹി യുഷ്മാകം മുക്ത്തി ർഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം ബ്രവീഷി?
34 Jesús les respondió: “En verdad, en verdad, os digo, todo el que comete pecado es esclavo [del pecado].
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി യഃ പാപം കരോതി സ പാപസ്യ ദാസഃ|
ദാസശ്ച നിരന്തരം നിവേശനേ ന തിഷ്ഠതി കിന്തു പുത്രോ നിരന്തരം തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
36 Si, pues, el Hijo os hace libres, seréis verdaderamente libres.
അതഃ പുത്രോ യദി യുഷ്മാൻ മോചയതി തർഹി നിതാന്തമേവ മുക്ത്താ ഭവിഷ്യഥ|
37 Bien sé que sois la posteridad de Abrahán, y sin embargo, tratáis de matarme, porque mi palabra no halla cabida en vosotros.
യുയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശ ഇത്യഹം ജാനാമി കിന്തു മമ കഥാ യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു സ്ഥാനം ന പ്രാപ്നുവന്തി തസ്മാദ്ധേതോ ർമാം ഹന്തുമ് ഈഹധ്വേ|
38 Yo digo lo que he visto junto a mi Padre; y vosotros, hacéis lo que habéis aprendido de vuestro padre”.
അഹം സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യം തദേവ കഥയാമി തഥാ യൂയമപി സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യത തദേവ കുരുധ്വേ|
39 Ellos le replicaron diciendo: “Nuestro padre es Abrahán”. Jesús les dijo: “Si fuerais hijos de Abrahán, haríais las obras de Abrahán.
തദാ തേ പ്രത്യവോചൻ ഇബ്രാഹീമ് അസ്മാകം പിതാ തതോ യീശുരകഥയദ് യദി യൂയമ് ഇബ്രാഹീമഃ സന്താനാ അഭവിഷ്യത തർഹി ഇബ്രാഹീമ ആചാരണവദ് ആചരിഷ്യത|
40 Sin embargo, ahora tratáis de matarme a Mí, hombre que os he dicho la verdad que aprendí de Dios. ¡No hizo esto Abrahán!
ഈശ്വരസ്യ മുഖാത് സത്യം വാക്യം ശ്രുത്വാ യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി യോഹം തം മാം ഹന്തും ചേഷ്ടധ്വേ ഇബ്രാഹീമ് ഏതാദൃശം കർമ്മ ന ചകാര|
41 Vosotros hacéis las obras de vuestro padre”. Dijéronle: “Nosotros no hemos nacido del adulterio; no tenemos más que un padre: ¡Dios!”
യൂയം സ്വസ്വപിതുഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തദാ തൈരുക്ത്തം ന വയം ജാരജാതാ അസ്മാകമ് ഏകഏവ പിതാസ്തി സ ഏവേശ്വരഃ
42 Jesús les respondió: “Si Dios fuera vuestro padre, me amaríais a Mí, porque Yo salí y vine de Dios. No vine por Mí mismo sino que Él me envió.
തതോ യീശുനാ കഥിതമ് ഈശ്വരോ യദി യുഷ്മാകം താതോഭവിഷ്യത് തർഹി യൂയം മയി പ്രേമാകരിഷ്യത യതോഹമ് ഈശ്വരാന്നിർഗത്യാഗതോസ്മി സ്വതോ നാഗതോഹം സ മാം പ്രാഹിണോത്|
43 ¿Por qué, pues, no comprendéis mi lenguaje? Porque no podéis sufrir mi palabra.
യൂയം മമ വാക്യമിദം ന ബുധ്യധ്വേ കുതഃ? യതോ യൂയം മമോപദേശം സോഢും ന ശക്നുഥ|
44 Vosotros sois hijos del diablo, y queréis cumplir los deseos de vuestro padre. Él fue homicida desde el principio, y no permaneció en la verdad, porque no hay nada de verdad en él. Cuando profiere la mentira, habla de lo propio, porque él es mentiroso y padre de la mentira.
യൂയം ശൈതാൻ പിതുഃ സന്താനാ ഏതസ്മാദ് യുഷ്മാകം പിതുരഭിലാഷം പൂരയഥ സ ആ പ്രഥമാത് നരഘാതീ തദന്തഃ സത്യത്വസ്യ ലേശോപി നാസ്തി കാരണാദതഃ സ സത്യതായാം നാതിഷ്ഠത് സ യദാ മൃഷാ കഥയതി തദാ നിജസ്വഭാവാനുസാരേണൈവ കഥയതി യതോ സ മൃഷാഭാഷീ മൃഷോത്പാദകശ്ച|
45 Y a Mí porque os digo la verdad, no me creéis.
അഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി കാരണാദസ്മാദ് യൂയം മാം ന പ്രതീഥ|
46 ¿Quién de vosotros puede acusarme de pecado? Y entonces; si digo la verdad, ¿por qué no me creéis?
മയി പാപമസ്തീതി പ്രമാണം യുഷ്മാകം കോ ദാതും ശക്നോതി? യദ്യഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി തർഹി കുതോ മാം ന പ്രതിഥ?
47 El que es de Dios, escucha las palabras de Dios; por eso no la escucháis vosotros, porque no sois de Dios”.
യഃ കശ്ചന ഈശ്വരീയോ ലോകഃ സ ഈശ്വരീയകഥായാം മനോ നിധത്തേ യൂയമ് ഈശ്വരീയലോകാ ന ഭവഥ തന്നിദാനാത് തത്ര ന മനാംസി നിധദ്വേ|
48 A lo cual los judíos respondieron diciéndole: “¿No tenemos razón, en decir que Tú eres un samaritano y un endemoniado?”
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവാദിഷുഃ ത്വമേകഃ ശോമിരോണീയോ ഭൂതഗ്രസ്തശ്ച വയം കിമിദം ഭദ്രം നാവാദിഷ്മ?
49 Jesús repuso: “Yo no soy un endemoniado, sino que honro a mi Padre, y vosotros me estáis ultrajando.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത് നാഹം ഭൂതഗ്രസ്തഃ കിന്തു നിജതാതം സമ്മന്യേ തസ്മാദ് യൂയം മാമ് അപമന്യധ്വേ|
50 Mas Yo no busco mi gloria; hay quien la busca y juzgará.
അഹം സ്വസുഖ്യാതിം ന ചേഷ്ടേ കിന്തു ചേഷ്ടിതാ വിചാരയിതാ ചാപര ഏക ആസ്തേ|
51 En verdad, en verdad, os digo, si alguno guardare mi palabra, no verá jamás la muerte”. (aiōn g165)
അഹം യുഷ്മഭ്യമ് അതീവ യഥാർഥം കഥയാമി യോ നരോ മദീയം വാചം മന്യതേ സ കദാചന നിധനം ന ദ്രക്ഷ്യതി| (aiōn g165)
52 Respondiéronle los judíos “Ahora sabemos que estás endemoniado. Abrahán murió, los profetas también; y tú dices: “Si alguno guardare mi palabra no gustará jamás la muerte”. (aiōn g165)
യിഹൂദീയാസ്തമവദൻ ത്വം ഭൂതഗ്രസ്ത ഇതീദാനീമ് അവൈഷ്മ| ഇബ്രാഹീമ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനഞ്ച സർവ്വേ മൃതാഃ കിന്തു ത്വം ഭാഷസേ യോ നരോ മമ ഭാരതീം ഗൃഹ്ലാതി സ ജാതു നിധാനാസ്വാദം ന ലപ്സ്യതേ| (aiōn g165)
53 ¿Eres tú, pues, más grande que nuestro padre Abrahán, el cual murió? Y los profetas también murieron; ¿quién te haces a Ti mismo?”
തർഹി ത്വം കിമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാദ് ഇബ്രാഹീമോപി മഹാൻ? യസ്മാത് സോപി മൃതഃ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി മൃതാഃ ത്വം സ്വം കം പുമാംസം മനുഷേ?
54 Jesús respondió: “Si Yo me glorifico a Mí mismo, mi gloria nada es; mi Padre es quien me glorifica: Aquel de quien vosotros decís que es vuestro Dios;
യീശുഃ പ്രത്യവോചദ് യദ്യഹം സ്വം സ്വയം സമ്മന്യേ തർഹി മമ തത് സമ്മനനം കിമപി ന കിന്തു മമ താതോ യം യൂയം സ്വീയമ് ഈശ്വരം ഭാഷധ്വേ സഏവ മാം സമ്മനുതേ|
55 mas vosotros no lo conocéis. Yo sí que lo conozco, y si dijera que no lo conozco, sería mentiroso como vosotros, pero lo conozco y conservo su palabra.
യൂയം തം നാവഗച്ഛഥ കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തം നാവഗച്ഛാമീതി വാക്യം യദി വദാമി തർഹി യൂയമിവ മൃഷാഭാഷീ ഭവാമി കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തദാക്ഷാമപി ഗൃഹ്ലാമി|
56 Abrahán, vuestro padre, exultó por ver mi día; y lo vio y se llenó de gozo”.
യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് മമ സമയം ദ്രഷ്ടുമ് അതീവാവാഞ്ഛത് തന്നിരീക്ഷ്യാനന്ദച്ച|
57 Dijéronle, pues, los judíos: “No tienes todavía cincuenta años, ¿y has visto a Abrahán?”
തദാ യിഹൂദീയാ അപൃച്ഛൻ തവ വയഃ പഞ്ചാശദ്വത്സരാ ന ത്വം കിമ് ഇബ്രാഹീമമ് അദ്രാക്ഷീഃ?
58 Díjoles Jesús: “En verdad, en verdad os digo: Antes que Abrahán existiera, Yo soy”.
യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി ഇബ്രാഹീമോ ജന്മനഃ പൂർവ്വകാലമാരഭ്യാഹം വിദ്യേ|
59 Entonces tomaron piedras para arrojarlas sobre Él. Pero Jesús se ocultó y salió del Templo.
തദാ തേ പാഷാണാൻ ഉത്തോല്യ തമാഹന്തുമ് ഉദയച്ഛൻ കിന്തു യീശു ർഗുപ്തോ മന്തിരാദ് ബഹിർഗത്യ തേഷാം മധ്യേന പ്രസ്ഥിതവാൻ|
