< Juan 6 >
1 Después de esto, pasó Jesús al otro lado del mar de Galilea, o de Tiberíades.
Hiche jeh chun Yeshua chun Galilee dillen (Tiberias dillen tiajong kihe) agalkaiyin alangkhat gal langa chun achetan ahi.
2 Y le seguía un gran gentío, porque veían los milagros que hacía con los enfermos.
Chuin mihonpi tamtah'in, melchih na kidang abolho leh anaho asuhdam amu jeh'u chun achena chan'a anung ajui tauve.
3 Entonces Jesús subió a la montaña y se sentó con sus discípulos.
Chuin Yeshua chu mol chung khat'a akal touvin, aseijui ho toh atoukhom'uvin ahi.
4 Estaba próxima la Pascua, la fiesta de los judíos.
Hichu Judah ho kalchuh kut nikho koncha ahitai.
5 Jesús, pues, levantando los ojos y viendo que venía hacia Él una gran multitud, dijo a Felipe: “¿Dónde compraremos pan para que estos tengan qué comer?”.
Hichun mihonpi tamtah ama henglam jon'a ahung'u chu Yeshuan amun Philip jah'a, “Mipi hijat nehding changlhah hoiya ichoh dingu hitam,” ati.
6 Decía esto para ponerlo a prueba, pues Él, por su parte, bien sabía lo que iba a hacer.
Hiche hi Philip patep na a asei ahibouve, aman abol ding ageltoh sa ahitai.
7 Felipe le respondió: “Doscientos denarios de pan no les bastarían para que cada uno tuviera un poco”.
Hichun Philip in adonbut'in, “Eihon kum lhungin na tong jong leu hen mi hijat in themkhat khat'a aneh khop'u chohna ding kinga jouponte,” ati.
8 Uno de sus discípulos, Andrés, el hermano de Pedro, le dijo:
Chuin Simon Peter sopipa, Andrew chun ajah'uva.
9 “Hay aquí un muchachito que tiene cinco panes de cebada y dos peces. Pero ¿qué es esto para tanta gente?”
“Hilaiya chapang khat in changlhah pheng nga leh nga ni aneiye, ahivangin mipi hijat lah'a hicheng hi ipia pang kham ding ham,” ati.
10 Mas Jesús dijo: “Haced que los hombres se sienten”. Había mucha hierba en aquel lugar. Se acomodaron, pues, los varones, en número como de cinco mil.
Hichun Yeshuan ajah'uva, “Miho jouse chu tousah'un,” ati; chuin amaho chu abon'un hamhing chung'a chun atoutauve. (Numei chapang simlouvin mipilhing sangnga jen ahive).
11 Tomó, entonces, Jesús los panes, y habiendo dado gracias, los repartió a los que estaban recostados, y también del pescado, cuanto querían.
Chuin Yeshuan changlhah chu alan, Pathen athangvah'in miho hoppeh dingin apedohtai; chujouvin aman nga jong chutima chun abol in, chuleh mipi ho chun avaset cheh in ane tauve.
12 Cuando se hubieron hartado dijo a sus discípulos: “Recoged los trozos que sobraron, para que nada se pierda”.
Hitichun amitakip ava soh phat'un, Yeshuan aseijui ho jah'a, “Tun neh moh chengse loh khom'un, moh suhmang hih un,” ati.
13 Los recogieron y llenaron doce canastos con los pedazos de los cinco panes, que sobraron a los que habían comido.
Chuin amahon changlhah pheng nga-a kon'a mipi nehmoh anong aval chengse aloh khom'un ahileh paipeh som le paipeh ni aloh dim'un ahi.
14 Entonces aquellos hombres, a la vista del milagro que acababa de hacer, dijeron: “Este es verdaderamente el profeta, el que ha de venir al mundo”.
Chuin amahon, Yeshuan hiche melchih na kidang abol chu amuphat'un, atija behseh un, “Eihon themgao ina nga jingu chu ama hi ahi mong monge,” atiuve.
15 Jesús sabiendo, pues, que vendrían a apoderarse de Él para hacerlo rey, se alejó de nuevo a la montaña, Él solo.
Chuin amahon Yeshua chu ada achamlouva alengpau hisah ding agotauve, ti ahet jeh in, ama achangin thinglhang lam'a akilep mangtan ahi. Yeshuan twi chunga lam ajot
16 Cuando llegó la tarde, bajaron sus discípulos al mar.
Chuin nilhah ahiphat in aseijuite dillen pang lam'a acheuvin, Yeshua angah tauve.
17 Y subiendo a la barca, se fueron al otro lado del mar, hacia Cafarnaúm, porque ya se había hecho oscuro, y Jesús no había venido aún a ellos.
Ahivangin khothim geiya Yeshua ahung kile lou phat'in, amaho kongsunga alut'un, Capernaum lam jon'in akitol tauvin ahi.
18 Mas se levantó un gran viento y el mar se puso agitado.
Chuin phulou helouvin hui hattah khat in amaho chu ahinno khum'in twi kinong chu asang jep asang jep'in, akhohse lheh jengtai.
19 Y después de haber avanzado veinticinco o treinta estadios, vieron a Jesús, que caminaba sobre el mar aproximándose a la barca, y se asustaron.
Hitichun amaho mile li vel akitol lhungun, phulou helouvin Yeshua amaho lam jon'a twi chunga lam ahinjot chu amu uvin, akicha lheh jeng'un ahi.
20 Pero Él les dijo: “No tengáis miedo”.
Ahivangin Yeshuan amaho akouvin, “Kicha hih'un keima kahi bouve,” ati.
21 Entonces se decidieron a recibirlo en la barca, y en seguida la barca llegó a la orilla, adonde querían ir.
Chuphat in aseijuiten, Yeshua chu kong sunga lutsah loi ding athanom'un hetman lou kah chun ajotnau mun alhung tauve.
22 Al día siguiente, la muchedumbre que permaneció al otro lado del mar, notó que había allí una sola barca, y que Jesús no había subido en ella con sus discípulos, sino que sus discípulos se habían ido solos.
Ajingin dillen panga mihonpi umho chun, seijui hon kong khat umsun chu alah'uva akitol'u chu amu'uvin chuleh amaho lah'a Yeshua ajaopoi ti aheuvin ahi.
23 Mas llegaron barcas de Tiberíades junto al lugar donde habían comido el pan, después de haber el Señor dado gracias.
Chuleh Tiberias a kon'a hung lhung kong dang tamtah, Yeshuan changlhah phatthei aboh a mipin anehnau mun koma chu uma ahi.
24 Cuando, pues, la muchedumbre vio que Jesús no estaba allí, ni tampoco sus discípulos, subieron en las barcas, y fueron a Cafarnaúm, buscando a Jesús.
Hijeh chun mihonpi chun, Yeshua leh aseijuite chukom'a aum tapouve ti amuphat'un amaho jong kong hoa chun alut'un Yeshua hol in Capernaum lang agal kaitauvin ahi.
25 Y al encontrarlo del otro lado del mar, le preguntaron: “Rabí, ¿cuándo llegaste aquí?”
Chuin amahon dil gal lang khat'a Yeshua amuphat'un, “Rabbi nangma itih'a hilai mun nalhun ham?” atiuve.
26 Jesús les respondió y dijo: “En verdad, en verdad, os digo, me buscáis, no porque visteis milagros, sino porque comisteis de los panes y os hartasteis.
Chuin Yeshuan amaho chu adonbut'in, “Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, nanghon keima neihol'u hi neh ding changlhah kapeh jeh'a bou ahin, melchihna kidang kabol ho nahet chen jeh'uva ahipoi.
27 Trabajad, no por el manjar que pasa, sino por el manjar que perdura para la vida eterna, y que os dará el Hijo del hombre, porque a Este ha marcado con su sello el Padre, Dios”. (aiōnios )
Hijeh chun, amang thahji nehding holnan hibang lom'in kisugim hih'un, hisang chun mihem chapan napeh ding'u tonsot hinna joh chu hol'in kisugim jouvin; ajehchu Pa Pathen in keima hiche dinga chu Mohor einamdet ahitai,” ati. (aiōnios )
28 Ellos le dijeron: “¿Qué haremos, pues, para hacer las obras de Dios?”
Chuin amahon adonbut'un, “Keihon jong Pathen'a ding na katoh nom'uve; ipi kabol dingu ham?” atiuve.
29 Jesús, les respondió y dijo: “La obra de Dios es que creáis en Aquel a quien Él envió”.
Yeshuan ajah'uva, “Hiche bou hi Pathen in nanghoa kon'a adei natoh chu ahi, ahinsolpa hi tahsan un,” ati.
30 Entonces le dijeron: “¿Qué milagro haces Tú, para que viéndolo creamos en Ti? ¿Qué obra haces?
Hichun amahon adonbut'un, “Nang katahsan thei nading'un ipi ham nabolthei melchihna kidang khat neimu sah un,” atiuve.
31 Nuestros padres comieron el maná en el desierto, como está escrito: «Les dio de comer un pan del cielo»”.
“Chule kapu kapateu chun gamthip ajotlaiyun manna aneuvin ahi, hichu Pathen Lekhabun asei Mose in amaho chu van'a kona changlhah neh ding apeuve,” kiti chu ahi.
32 Jesús les dijo: “En verdad, en verdad, os digo, Moisés no os dio el pan del cielo; es mi Padre quien os da el verdadero pan del cielo.
Chuin Yeshuan ajah'uva, “Keiman nangho atahbeh kaseipeh nahiuve, Mose in vana kon changlhah apekhapoi, kapan apeh ahi, chuleh tun nangho dingin van'a kon changlhah tahbeh chu apetai.
33 Porque el pan de Dios es Aquel que desciende del cielo y da la vida al mundo”.
Pathen a kon'a changlhah tahbeh chu, van'a kona hung kumlha-a vannoiya hinna pea amabou chu ahi.”
34 Le dijeron: “Señor, danos siempre este pan”.
Chuin amahon ajah'a, “Pu chuche changlhah chu keiho aniseh'in neipeuvin,” atiuve.
35 Respondioles Jesús: “Soy Yo el pan de vida; quien viene a Mí, no tendrá más hambre, y quien cree en Mí, nunca más tendrá sed.
Yeshuan adonbut'in, “Keima hinna changlhah kahi, koi hileh kahenga hung jouse gilkel kitlou ding, chuleh koi hileh keima eitahsan jouse a itih'a dangchah kitlou ding ahi.”
36 Pero, os lo he dicho: a pesar de que me habéis visto, no creéis.
Ahivangin nanghon keima neimu vang'un neitahsan deh pouve.
37 Todo lo que me da el Padre vendrá a Mí, y al que venga a Mí, no lo echaré fuera, ciertamente,
Hijongleh, Paneipeh chengse ho chu kahenga hung ding ahiuve, chuleh keiman amaho chu kaledoh louhel ding ahi.
38 porque bajé del cielo para hacer no mi voluntad, sino la voluntad del que me envió.
Ajeh chu keima eihin solpa Pathen lunglam bol dinga vana kon'a hung kumlha kahin keima lunggot bol dinga hung kahipoi.
39 Ahora bien, la voluntad del que me envió, es que no pierda Yo nada de cuanto Él me ha dado, sino que lo resucite en el último día.
Chuleh Pathen lunglam chu hiche ahi, Aman keima eipeh chengse hi khatcha mansah louva, ni nunung nileh amaho kakai thou ding ahi.
40 Porque esta es la voluntad del Padre: que todo aquel que contemple al Hijo y crea en Él, tenga vida eterna; y Yo lo resucitaré en el último día”. (aiōnios )
Ajeh chu hiche hi kapa lunglam ahi, Chapa mua chuleh tahsan jousen tonsot hinna anei ahitai; keiman amaho chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi, ati. (aiōnios )
41 Entonces los judíos se pusieron a murmurar contra Él, porque había dicho: “Yo soy el pan que bajó del cielo”;
Chuin Judah ho chu lunglhai lou tah'in aphun gam tauve, ajeh chu Yeshuan, “Keima vana kon'a hung kumlha hinna changlhah kahi,” ati.
42 y decían: “¿No es este Jesús, el Hijo de José, cuyo padre y madre conocemos? ¿Cómo, pues, ahora dice: «Yo he bajado del cielo?»”
Hichun amaho akihouvun, “Hichepa hi Joseph chapa Yeshua hilou ham? Apa leh anu kihe'a iti aman keima vana kon'a hung kumlha kahi atithei ham?” atiuve.
43 Jesús les respondió y dijo: “No murmuréis entre vosotros.
Ahivangin Yeshuan adonbut'in, “Kathusei ho jeh in phun hih un.
44 Ninguno puede venir a Mí, si el Padre que me envió, no lo atrae; y Yo lo resucitaré en el último día.
Ajeh chu keima eihinsol'a Pa chun kahenga aloilut ho tilou chu koima ama cham in, kahenga ahung thei poi, chuleh keiman amaho chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi.
45 Está escrito en los profetas: «Serán todos enseñados por Dios». Todo el que escuchó al Padre y ha aprendido, viene a Mí.
Pathen Lekhabu'a Pathen in amaho abon'uva ahilding ahi, kitibang chun, koi hileh Pa thu ngaiya chuleh ama a kon'a kihil ho bou chu kahenga hungji ahiuve.
46 No es que alguien haya visto al Padre, sino Aquel que viene de Dios, Ese ha visto al Padre.
Chule koiman Pathen amukhapoi, Pathen'a kon hung kisol amabou chun Pathen chu amu ahi.
47 En verdad, en verdad, os digo, el que cree tiene vida eterna. (aiōnios )
Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, koi hileh ama tahsan chan chun tonsot hinna anei ahitai. (aiōnios )
48 Yo soy el pan de vida.
Keima hinna changlhah kahi.
49 Los padres vuestros comieron en el desierto el maná y murieron.
Napu napateu vin gamthip'a manna aneuvin, ahivangin amaho abon'un athisoh heltauve.
50 He aquí el pan, el que baja del cielo para que uno coma de él y no muera.
Koihileh vana kon'a changlhah neho vang chu a itih'a thita lou ding ahi.”
51 Yo soy el pan, el vivo, el que bajó del cielo. Si uno come de este pan vivirá para siempre, y por lo tanto el pan que Yo daré es la carne mía para la vida del mundo”. (aiōn )
Keima vana kon hung kumlha changlhah hing chu kahi, koi hileh hiche changlhah neho chu tonsot'a hing ding ahi; chuleh vannoi hinna dinga kapeh ding changlhah chu katahsa hi ahi. (aiōn )
52 Empezaron entonces los judíos a discutir entre ellos y a decir: “¿Cómo puede este darnos la carne a comer?”
Chuin miho chu khat leh khat Yeshua thuseidoh chun akinel'un, “Iti hichepan atahsa chu eiho nehding'a apeh thei ding ham?” atiuvin ahi.
53 Díjoles, pues, Jesús: “En verdad, en verdad, os digo, si no coméis la carne del Hijo del Hombre y bebéis la sangre del mismo, no tenéis vida en vosotros.
Hichun Yeshuan adonbut'in, “Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, nanghon Mihem Chapa sa naneh lou'uva chuleh athisan nadonlou'uleh, nasung'uva tonsot hinna naneilou dingu ahi.
54 El que de Mí come la carne y de Mí bebe la sangre, tiene vida eterna y Yo le resucitaré en el último día. (aiōnios )
Ahivangin koi hileh kasa ne'a, chuleh kathisan don'a vang chun tonsot hinna anei ahitai. Chuleh keiman ama chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi. (aiōnios )
55 Porque la carne mía verdaderamente es comida y la sangre mía verdaderamente es bebida.
Ajeh chu nehding tahbeh chu kasa ahin, chule donding tahbeh chu kathisan ahi.
56 El que de Mí come la carne y de Mí bebe la sangre, en Mí permanece y Yo en él.
Hijeh chun koi hileh kasa ne'a chuleh kathisan don'a chu keima sunga ama aum'in chuleh ama sunga keima ka um'in ahi.
57 De la misma manera que Yo, enviado por el Padre viviente, vivo por el Padre, así el que me come, vivirá también por Mí.
Chule eihinsol'a hing jing Pa jal'a keima hing kahi; hiche bang chun keima'a kon'a kivah chu keima jal'a hing ding ahi.
58 Este es el pan bajado del cielo, no como aquel que comieron los padres, los cuales murieron. El que come este pan vivirá eternamente”. (aiōn )
Ajeh chu keima vana kon'a hung kumlha changlhah tahbeh chu kahi, hijeh chun koi hileh hiche changlhah ne'a chu, napu napa teuvin Manna ana neh'uva athisoh hel'u bang hita louva, amaho chu tonsot'a hing jing ding ahiuve.” (aiōn )
59 Esto dijo en Cafarnaúm, hablando en la sinagoga.
Thu hicheng hi aman Capernaum kho'a kikhop na In'a athuhil pet'a asei ahi.
60 Después de haberlo oído, muchos de sus discípulos dijeron: “Dura es esta doctrina: ¿Quién puede escucharla?”.
Chuin aseijuiten ajah'a, “Hiche thuhi hetchen ahahsa vale koiman sangthei ponte,” atiuve.
61 Jesús, conociendo interiormente que sus discípulos murmuraban sobre esto, les dijo: “¿Esto os escandaliza?
Hichun Yeshuan aseijuite alung himo thim'u chu ahen, ajah'uva, “Hiche kathusei hin nalungu asuh noh phah hitam?
62 ¿Y si viereis al Hijo del hombre subir adonde estaba antes?
Achutileh nanghon Mihem Chapa vana lahtou va aum mukit leu chun, ipi nati tadiu vem?
63 El espíritu es el que vivifica; la carne para nada aprovecha. Las palabras que Yo os he dicho, son espíritu y son vida.
Lhagao bouvin tonsot hinna apehji ahi, Mihem tahsa kihabol in ima abukim joupoi, chuleh keiman najah uva kasei doh thucheng hohi, abon'a Lhagao leh hinna thu ahi.
64 Pero hay entre vosotros quienes no creen”. Jesús, en efecto, sabía desde el principio, quiénes eran los que creían, y quién lo había de entregar.
Ahivangin nalah'uva keima eitahsan lou na um'uve,” ati, ajeh chu Yeshuan atil'a pat'a koiham ama tahsan lou chuleh koiham ama pedoh ding ti ahetsa ahitai.
65 Y agregó: “He ahí por qué os he dicho que ninguno puede venir a Mí, si esto no le es dado por el Padre”.
Chuin aman ajah'uva, “Hiche jeh'a chu Pan eipeh lou chu mi koima kahenga ahung theipoi, tia kasei ahi,” ati.
66 Desde aquel momento muchos de sus discípulos volvieron atrás y dejaron de andar con Él.
Hiche apat chun, aseijui ho tamtah ache mang'un, ama adalha tauvin ahi.
67 Entonces Jesús dijo a los Doce: “¿Queréis iros también vosotros?”
Chuin Yeshuan somle ni ho jah'a adongin, “Nanghon jong neidalhah dingu ham?” ati.
68 Simón Pedro le respondió: “Señor, ¿a quién iríamos? Tú tienes palabras de vida eterna. (aiōnios )
Hichun Simon Peter in adonbut'in, “Pakai koi henga kache ding'u ham? Tonsot hinna pe'a thunei nangbou nahi. (aiōnios )
69 Y nosotros hemos creído y sabemos que Tú eres el Santo de Dios”.
Keihon nangma Pathen theng khat seh nahi kaheuve, hichu katahsan uve,” ati.
70 Jesús les dijo: “¿No fui Yo acaso quien os elegí a vosotros los doce? ¡Y uno de vosotros es diablo!”
Chuin Yeshuan ajah'uva, “keiman nangho somle ni kalhendoh nahiuvin, ahivangin nalah'uva satan khat aume,” ati.
71 Lo decía por Judas Iscariote, hijo de Simón, pues él había de entregarlo: él, uno de los Doce.
Hichu aman alhen doh somle ni ho lah'a Simon Iscariot chapa Judas in khonunga ama apehdoh ding aseina ahi.