Job 39

1 “¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿Observas el parto de las ciervas?

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 ¿Sabes tú los meses de su preñez, y conoces el tiempo de su parto?

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 Se encorvan y echan su cría librándose de sus dolores.

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 Sus crías son robustas, crecen en el campo; se van, y no vuelven a ellas.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 ¿Quién dio libertad al asno montés, y quién soltó las ataduras del onagro,

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 al que di por domicilio el desierto y por morada la tierra salitrosa?

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 Se ríe del tumulto de la ciudad, y no oye los gritos del arriero.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 Los montes son su lugar de pasto, anda buscando toda yerba verde.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 ¿Querrá servirte acaso el búfalo, pasará la noche junto a tu pesebre?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 ¿Podrás atarlo con coyundas para que abra surcos? ¿Querrá acaso rastrillar los valles detrás de ti?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 ¿Confiarás en él por su gran fuerza, y dejarás a su cuidado tus labores?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 ¿Le fiarás traer a casa tu grano para llenar tu era?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 El avestruz agita alegre las alas; no son alas pías, ni voladoras;

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 pues abandona en tierra sus huevos para calentarlos en el suelo.

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 Olvida que puede pisarlos el pie, y aplastarlos la fiera del campo.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 Es cruel con sus hijos, como si fuesen ajenos; no le preocupa la inutilidad de sus fatigas.

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 Porque Dios le privó de sabiduría, y no le dio parte en la inteligencia.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 Pero cuando se alza y bate las alas, se burla del caballo y del jinete.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 ¿Das tú al caballo la valentía, y revistes su cuello con la airosa melena?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 ¿Le enseñas tú a saltar como la langosta, a esparcir terror con su potente relincho?

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 Hiere la tierra, orgulloso de su fuerza, y se lanza al combate,

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 riéndose del miedo; no se acobarda, ni retrocede ante la espada.

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 Si oye sobre sí el ruido de la aljaba, el vibrar de la lanza y del dardo,

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 con ímpetu fogoso sorbe la tierra, no deja contenerse al sonido de la trompeta.

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 Cuando suena la trompeta, dice: «¡Adelante!»; huele de lejos la batalla, la voz del mando de los capitanes, y el tumulto del combate.

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 ¿Es acaso por obra tuya que emprende vuelo el gavilán, tendiendo sus alas hacia el sur?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 ¿Es por orden tuya que remonta el águila, y pone su nido en las alturas?

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 Habita en la peña, y tiene su morada en la cima de las rocas más inaccesibles.

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 Allí acecha la presa, desde lejos atisban sus ojos.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 Sus polluelos chupan la sangre; y doquiera que haya cadáveres se la encuentra.”

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”