Job 31
1 “Había ya hecho pacto con mis ojos de no mirar a doncella.
| «پەیمانم لەگەڵ چاوەکانم بەست، ئیتر چۆن تەماشای پاکیزەیەک بکەم؟ |
2 ¿Cuál es, pues, mi porción desde arriba de parte de Dios, y la herencia que desde lo alto me da el Todopoderoso?
| بەشی ئێمە لە خودا لە سەرەوە چییە، چ میراتێکمان هەیە لە توانادارەکەی ئاسمان؟ |
3 ¿No es la perdición para el malvado, y la calamidad para los que obran la iniquidad?
| ئایا کارەسات بۆ بەدکار و بەڵا بۆ خراپەکار نییە؟ |
4 ¿No observa El mis caminos y cuenta todos mis pasos?
| ئایا ئەو تەماشای ڕێگای من ناکات و هەموو هەنگاوەکانم ناژمێرێت؟ |
5 Si yo he seguido la mentira, y mi pie ha corrido tras el fraude,
| «ئەگەر لەگەڵ درۆ ملی ڕێم گرتبێتەبەر یان پێیەکانم پەلەیان کردبێت بەرەو فێڵ، |
6 ¡péseme Dios en justa balanza y reconozca mi inocencia!
| با خودا لە تەرازووی ڕاستودروستیدا بمکێشێت و بزانێت کە کەموکوڕیم نییە. |
7 Si mis pasos se desviaron del camino, si mi corazón se fue tras mis ojos, y si se ha pegado algo a mis manos,
| ئەگەر هەنگاوەکانم لە ڕێچکە لایانداوە، ئەگەر دڵم بەدوای چاوم کەوتووە، یان ئەگەر کردەوەکانم دەستەکانی منیان گڵاو کردووە، |
8 ¡siembre yo, y coma otro, y sea desarraigado mi linaje!
| ئەوا ئەوەی من چاندم با کەسانی دیکە بیخۆن، با لقەکانم ڕیشەکێش بکرێن. |
9 Si mi corazón se ha dejado seducir por una mujer, y si anduve acechando a la puerta de mi prójimo,
| «ئەگەر دڵم بەلای ژنێکدا فریوی خواردووە، یان لە بەردەرگای دراوسێکەم بۆسەم داناوە، |
10 ¡muela para otro mi mujer, y encórvense ajenos sobre ella!
| با ژنەکەم دانەوێڵەی پیاوێکی دیکە بهاڕێت و با خەڵکانی دیکە بەسەریدا بچەمێنەوە. |
11 Porque esto es cosa nefanda, un crimen que han de juzgar los jueces;
| لەبەر ئەوەی ئەمە بێ ناموسییە، تاوانە و پێویستە دادگایی بکرێت. |
12 un fuego que devora hasta la ruina y destruiría todos mis bienes.
| ئاگرێکە هەتا لەناوچوون دەخوات و هەموو دروێنەکەم ڕیشەکێش دەکات. |
13 Si yo he despreciado el derecho de mi siervo, o de mi sierva en su litigio conmigo,
| «ئەگەر مافی خزمەتکار و کارەکەرەکەم ڕەت کردووەتەوە کاتێک لە دژی من سکاڵایان کردووە، |
14 ¿qué podría hacer yo al levantarse el mismo Dios? Cuando Él viniera a juzgar ¿qué respondería yo?
| ئەو کاتە چی بکەم لە کاتی ڕووبەڕووبوونەوەم لەگەڵ خودا؟ ئەگەر لێکۆڵینەوەم لەگەڵ بکرێت بە چی وەڵامی بدەمەوە؟ |
15 El que me hizo en el seno materno, ¿no le hizo también a él? ¿No nos formó uno mismo en la matriz?
| ئایا دروستکەری من لە سکدا دروستکەری ئەوانیش نییە؟ ئایا شێوەکێشمان لە سکی دایک یەک نییە؟ |
16 Si he negado al pobre lo que pedía, si he hecho desfallecer los ojos de la viuda;
| «ئەگەر هەژارانم لە مرازی خۆیان قەدەغە کردبێت یان چاوی بێوەژنم فەوتاندبێت، |
17 si he comido solo mi bocado, sin que comiese de él el huérfano
| یان پارووەکەی خۆم بە تەنها خواردبێت، کە هەتیو لێی نەخواردبێت، |
18 —desde mi juventud era padre para este, y desde el seno materno he protegido a aquella—
| بەڵام لە گەنجیمەوە وەک باوک بە هەتیوی بەخێوم کردووە و لە سکی دایکمەوە ڕێنمایی بێوەژنم کردووە. |
19 si no hice caso del que iba a perecer por falta de vestido, o del pobre que estaba desnudo,
| ئەگەر فەوتاوێکم بینیبێت لەبەر نەبوونی جل یان نەدارێکی بێ بەرگ، |
20 (y lo dejé) sin que me bendijeran sus carnes al calentarse con el vellón de mis ovejas;
| کە بە کەوڵی مەڕەکەم خۆیان گەرم نەکردووەتەوە ئیتر لە دڵیانەوە داوای بەرەکەتیان بۆ نەکردووم، |
21 si alcé mi mano contra el huérfano, por verme apoyado por los jueces,
| ئەگەر پەیوەندیم لەگەڵ کاربەدەستانم بەکارهێناوە بۆ ئەوەی دەستدرێژی بکەمە سەر هەتیو، |
22 ¡despréndase mi hombro de la espalda, y mi brazo sea arrancado del húmero!
| با شانم لە ئەستۆم بەربێتەوە و با قۆڵم لە جومگەکەیەوە بشکێت. |
23 Por cuanto temía el castigo de Dios, no he podido resistir a su majestad.
| لەبەر ئەوەی کارەسات لە خوداوە بەلامەوە تۆقێنەرە و لە ترسی شکۆیەکەی نەمتوانی شتی وا بکەم. |
24 Si he puesto en el oro mi confianza, y al oro he dicho: «Mi seguridad eres tú»;
| «ئەگەر پشتم بە زێڕی خۆم بەستووە و ئەگەر بە زێڕی بێگەردم گوت:”تۆ پاڵپشتی منی،“ |
25 si tuve gozo por mi grande hacienda, y por haber juntado mucho mi mano;
| ئەگەر دڵخۆش بووم کە سامانەکەم زۆر بوو و لەبەر ئەوەی زۆریان بەدەستهێناوە، |
26 si al ver el resplandor del sol, y la brillante carrera de la luna,
| ئەگەر تەماشای ڕووناکی خۆرم کردووە کاتێک درەوشاوەتەوە، یان مانگ کاتێک بە جوانییەوە دەڕوات |
27 fue seducido en secreto mi corazón, y mi mano les mandó un beso de mi boca,
| تاوەکو دڵم بە نهێنی فریودراو و دەستم دەمی داپۆشی، |
28 también esto sería una maldad, una falta criminal, pues habría negado a Dios en lo alto.
| ئەوا ئەمانەش تاوان دەبن و دەدرێن بە دادگا، چونکە ئەگەر شتی وام بکردایە ناپاک دەبووم بەرامبەر بە خودا لە سەرەوە. |
29 Si me holgué de la ruina del que me odiaba, y me gocé cuando le sobrevino el mal;
| «ئەگەر بە بەڵای ناحەزەکەم دڵخۆش بووم یان بزەم گرت کە تووشی خراپە بوو، |
30 aunque no presté al pecado mi lengua, pidiendo con maldición su muerte;
| بەڵکو نەمهێشت مەڵاشووم گوناه بکات بەوەی کە بە نەفرەتەوە داوای ژیانی ئەو بکات؛ |
31 si no decían las gentes de mi casa: «¿Quién de su alimento no se ha saciado?»
| ئەگەر کەسانی ناو چادرەکەم هەرگیز نەیانگوتایە،”کێ یەکێک دەهێنێت لە خواردنەکەی ئەیوب تێری نەخواردبێت؟“ |
32 pues jamás el forastero se quedó de noche al descubierto, porque yo abría mis puertas al pasajero;
| ئاوارەیەک لە دەرەوە شەوی بەسەرنەبرد، دەرگای ماڵەکەم بۆ ڕێبوار کردەوە. |
33 si encubrí, como Adán, mi pecado, y oculté en mi seno mi iniquidad,
| ئەگەر وەک خەڵکی دیکە یاخیبوونی خۆم داپۆشیوە، بە شاردنەوەی تاوانەکانم لە باوەشی خۆم، |
34 temiendo a la gran muchedumbre y el desprecio de los parientes, quedando callado y sin salir de mi casa...
| بەهۆی ئەوەی لە قسەی خەڵک ترساوم، لە سووکایەتی پێکردنی خێڵەکان تۆقیوم، لەبەر ئەوەیە کە بێدەنگم و لە ماڵەوە دانیشتووم. |
35 ¡Oh si hubiese quien me escuchase! He aquí mi firma. ¡Respóndame el Todopoderoso! ¡Que escriba también mi adversario su libelo de acusación!
| «خۆزگە یەکێک دەبوو گوێی لێم دەگرت! ئەوەتا مۆری من، با خودای هەرە بەتوانا وەڵامم پێ بداتەوە؛ ئەوەی سکاڵا لە من دەکات با سکاڵانامەکەی پێشکەش بکات. |
36 Yo lo llevaría sobre mi hombro, me lo ceñiría como diadema.
| بێگومان لەسەر شانم هەڵمدەگرت، دەمبەست وەک تاج بەسەرمەوە. |
37 (A mi juez) le daré cuenta de todos mis pasos; como a un príncipe me presentaré a él.
| ژمارەی هەنگاوەکانی خۆم پێی دەگوت، پێشکەشیشم دەکرد وەک بۆ فەرمانڕەوایەک. |
38 Si contra mi clama mi tierra, y a una lloran sus surcos,
| «ئەگەر زەوییەکەم هاواری کردووە لە دژی من و هەموو هێڵی جووتەکانی بە فرمێسک تەڕ دەبێت، |
39 por haber yo comido sus frutos sin pagar y afligido a sus cultivadores,
| ئەگەر بەروبوومەکەی ئەوم بەبێ پارە خواردووە یان گیانی کرێچییەکانیم کوژاندووەتەوە، |
40 ¡názcanme abrojos en vez de trigo, y cizaña en vez de cebada!” Fin de las palabras de Job.
| با لە جێی گەنم دڕک بڕووێت و لە جێی جۆ زیوان.» وشەکانی ئەیوب تەواو بوون. |
