Job 23

1 Respondió Job y dijo:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Cierto que hoy es amarga mi queja; pero más grande que ella es mi carga.

«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

3 ¡Oh, quién me diera a conocer dónde hallarle a Él! Me llegaría hasta su trono,

خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

4 expondría delante de Él mi causa, y llenaría mi boca de argumentos.

بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

5 Quisiera saber las palabras que Él me respondería, y entender sus razones.

هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

6 ¿Acaso me opondría Él su gran poder? ¡No! Seguro que me atendería.

ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

7 Entonces el justo disputaría con Él; para siempre quedaría yo absuelto por el que me juzga.

لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

8 Pero si voy al oriente, no está allí, si hacia el occidente, no le diviso,

«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

9 si me vuelvo al norte, no le descubro, si hacia el mediodía, tampoco le veo.

کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

10 Él, empero, conoce el camino que sigo. Que me pruebe; yo saldré como el oro.

بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

11 Mi pie siguió siempre sus pasos, guardé siempre su camino sin desviarme en nada.

پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

12 No me he apartado del mandamiento de sus labios, más que mis necesidades personales he atendido las palabras de su boca.

لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

13 Pero Él no cambia de opinión; ¿quién podrá disuadirle? Lo que le place, eso lo hace,

«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

14 ÉL cumplirá lo decretado sobre mí; y aún tiene planeadas muchas cosas semejantes.

فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

15 Por eso estoy turbado ante Él; cuando pienso en ello, me sobreviene temor.

لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

16 Dios ha aterrado mi corazón, el Omnipotente me ha conturbado.

خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

17 Porque lo que me consume no es la tiniebla, ni la oscuridad que me cubre el rostro.”

لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.