Job 21
1 Replicó Job y dijo:
Job progovori i reče:
2 “Escuchad bien mis palabras. Que me deis, a lo menos, este consuelo.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Toleradme, para que pueda hablar; y cuando haya hablado, podréis burlaros.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 ¿Por ventura me quejo de un hombre? ¿Cómo no ha de impacientarse mi espíritu?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Miradme y espantaos, y poned la mano sobre la boca.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Yo, de solo pensarlo, tiemblo, y se apodera de mí un escalofrío.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 ¿Cómo es que viven los inicuos, alcanzan muchos años y gran fuerza?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 Sus hijos viven en su presencia, y sus vástagos ante sus ojos.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 Sus casas están en paz, sin temer nada, y la vara de Dios no los alcanza.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 Sus toros son siempre fecundos, sus vacas paren y no abortan.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Como manadas de ovejas salen sus pequeñuelos, y sus niños saltan (de gozo).
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 Bailan al son de la pandereta y de la cítara, y se regocijan al son de la flauta.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 Y, sin embargo, estos dicen a Dios: «Retírate de nosotros, no nos gusta conocer tus caminos.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 ¿Qué es el Todopoderoso para que le sirvamos? ¿Qué ganaremos rogándole?»
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 ¿No está su fortuna en sus manos? ¡Lejos de mí el consejo de los impíos!
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 Pues ¡cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados, y viene sobre ellos su destrucción! ¡Y cuántas veces (Dios) en su ira les asigna dolores!
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Son como hojarasca llevada por el viento, como tamo que arrebata un torbellino.
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 (Dicen) que Dios guarda para los hijos la iniquidad del (padre). ¡Que le castigue a él, para que sepa!
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 ¡Vean sus propios ojos su ruina, y beba él mismo la ira del Omnipotente!
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Pues ¿qué interés puede tener él por el futuro de su casa, cuando se le cortare el número de sus meses?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 ¿Es acaso a Dios, a quien se puede enseñar sabiduría, siendo Él quien juzga a los grandes?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Uno muere en su pleno vigor, enteramente feliz y tranquilo,
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 cubiertas sus entrañas de grosura, bien empapada la médula de sus huesos;
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 y; otro muere en amargura de alma, sin haber gozado de los bienes.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Pero yacen en el polvo de modo igual, y los cubren los gusanos.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 Ya conozco vuestros pensamientos, y los planes insidiosos que fraguáis contra mí.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Porque decís: «¿Dónde está la casa del opresor? ¿Qué se hizo de la tienda que habitaban los impíos?»
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 ¿No habéis preguntado jamás a los que pasan por el camino? Por eso tampoco conocéis lo que os indican:
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 que en el día de la perdición es salvado el impío, y que escapa en el día de la ira.
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 ¿Quién le echa en cara su conducta? y por lo que hizo ¿quién lo castiga?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Es llevado al sepulcro (con honor), y sobre su túmulo se vela.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Leves le son los terrones del valle; y todos siguen en pos de él, así como no tienen número los que van delante de él.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 ¿Cómo pues me consoláis con vanas palabras si vuestras respuestas no son más que perfidia?”
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
