Job 19

1 Respondió Job y dijo:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 “¿Hasta cuándo afligiréis mi alma, y queréis majarme con palabras?

۲ «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

3 Ya diez veces me habéis insultado, y no os avergonzáis de ultrajarme.

۳ این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

4 Aunque yo realmente haya errado, soy yo quien pago mi error.

۴ و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

5 Si queréis alzaros contra mí, alegando en mi desfavor mi oprobio,

۵ اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

6 sabed que es Dios quien me oprime, y me ha envuelto en su red.

۶ پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

7 He aquí que alzo el grito por ser oprimido, pero nadie me responde; clamo, pero no hay justicia.

۷ اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

8 Él ha cerrado mi camino, y no puedo pasar; ha cubierto de tinieblas mis sendas.

۸ طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

9 Me ha despojado de mi gloria, y de mi cabeza ha quitado la corona.

۹ جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

10 Me ha arruinado del todo, y perezco; desarraigó, como árbol, mi esperanza.

۱۰ مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

11 Encendió contra mí su ira, y me considera como enemigo suyo.

۱۱ غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

12 Vinieron en tropel sus milicias, se abrieron camino contra mí y pusieron sitio a mi tienda.

۱۲ فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

13 A mis hermanos los apartó de mi lado, y mis conocidos se retiraron de mí.

۱۳ «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

14 Me dejaron mis parientes, y mis íntimos me han olvidado.

۱۴ خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

15 Los que moran en mi casa, y mis criadas me tratan como extraño; pues soy un extranjero a sus ojos.

۱۵ نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

16 Llamo a mi siervo, y no me responde, por más que le ruegue con mi boca.

۱۶ غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

17 Mi mujer tiene asco de mi hálito, y para los hijos de mis entrañas no soy más que hediondez.

۱۷ نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

18 Me desprecian hasta los niños; si intento levantarme se mofan de mí.

۱۸ بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

19 Todos los que eran mis confidentes me aborrecen, y los que yo más amaba se han vuelto contra mí.

۱۹ همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

20 Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne, y tan solo me queda la piel de mis dientes.

۲۰ استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

21 ¡Compadeceos de mí, compadeceos de mí, a lo menos vosotros, amigos míos, pues la mano de Dios me ha herido!

۲۱ بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

22 ¿Por qué me perseguís como Dios, y ni os hartáis de mi carne?

۲۲ چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

23 ¡Oh! que se escribiesen mis palabras y se consignaran en un libro,

۲۳ کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

24 que con punzón de hierro y con plomo se grabasen en la peña para eterna memoria!

۲۴ و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

25 Mas yo sé que vive mi Redentor, y que al fin se alzará sobre la tierra.

۲۵ و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

26 Después, en mi piel, revestido de este (mi cuerpo) veré a Dios (de nuevo) desde mi carne.

۲۶ و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

27 Yo mismo le veré; le verán mis propios ojos, y no otro; por eso se consumen en mí mis entrañas.

۲۷ ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

28 Vosotros diréis entonces: «¿Por qué lo hemos perseguido?» Pues quedará descubierta la justicia de mi causa.

۲۸ اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

29 Temed la espada, porque terribles son las venganzas de la espada; para que sepáis que hay un juicio.”

۲۹ پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»