< Job 18 >
1 Entonces Baldad suhita tomó la palabra, y dijo:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 “¿Cuándo acabaréis de hablar? Pensad primero, luego hablaremos.
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
3 ¿Por qué nos reputas por bestias, y somos unos estúpidos a tus ojos?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
4 Tú que te desgarras en tu furor, ¿quedará sin ti abandonada la tierra, o cambiarán de lugar las peñas?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
5 Sí, la luz de los malos se apaga, no brillará más la llama de su fuego.
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
6 La luz se oscurecerá en su morada, y encima de él se apagará su lámpara.
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
7 Se cortarán sus pasos tan vigorosos, le precipitará su propio consejo;
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
8 pues meterá sus pies en la red, y caminará sobre una trampa.
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
9 Un lazo le enredará el calcañar, y será aprisionado en la red.
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
10 Ocultas están en el suelo sus sogas, y la trampa está en su senda.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
11 Por todas partes le asaltan terrores, que le embarazan los pies.
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
12 Su robustez es pasto del hambre, y a su lado está la perdición,
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
13 que roerá los miembros de su cuerpo; serán devorados por el primogénito de la muerte.
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
14 Arrancado será de su morada donde se creía seguro; le arrastrarán al rey de los espantos.
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
15 Nadie de los suyos habitará su tienda, azufre será sembrado sobre su morada.
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
16 Por abajo se secarán sus raíces, y por arriba le cortarán las ramas.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
17 Perecerá en la tierra su memoria, ya no se oirá su nombre en las plazas.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
18 De la luz le arrojarán a la tiniebla, y lo echarán fuera del mundo.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
19 No dejará hijo ni posteridad en su pueblo, ni sobreviviente en el lugar de su peregrinación.
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
20 En el día (de su caída) se pasmará el Occidente, y el Oriente se sobrecogerá de espanto.
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
21 Así son las moradas de los impíos, y tal es el paradero del que no conoce a Dios.”
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.