< Job 17 >

1 “Mi aliento se agota, mis días se apagan, y (me aguarda) el sepulcro.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 ¿No son mofadores los que me rodean? ¿No veo sin cesar sus provocaciones?
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 (Oh Dios), sé Tú mi fiador; ¿quién podría entonces apretarme?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Pues cerraste su corazón a la sabiduría; no permitas que se ensalcen.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Prometen la presa a sus amigos, en tanto se consumirán los ojos de sus mismos hijos.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Soy la fábula de las gentes, y como un hombre a quien se escupe en la cara.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Mis ojos pierden la vista a causa de aflicción, y mis miembros todos no son más que una sombra.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Los rectos se pasman de ello, y el inocente se alza contra el impío.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Con todo, el justo sigue su camino, y el que tiene limpias las manos se hace cada vez más fuerte.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Vosotros, volved todos, venid aquí, que no hallaré entre vosotros un solo sabio.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Pasaron mis días, están desbaratados mis proyectos, los deseos de mi corazón.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Me convierten la noche en día, y en medio de las tinieblas (dicen) que la luz está cerca.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Por más que espere, el sepulcro es mi morada, en las tinieblas tengo mi lecho. (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 A la fosa he dicho: «Tú eres mi padre»; y a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 ¿Dónde, pues, está mi esperanza? Mi dicha, ¿quién la verá?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16 Bajarán a las puertas del scheol si de veras en el polvo hay descanso.” (Sheol h7585)
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)

< Job 17 >