< Job 17 >

1 “Mi aliento se agota, mis días se apagan, y (me aguarda) el sepulcro.
Hafuurri koo dadhabeera; barri koo gabaabbateera; awwaallis naa qopheeffameera.
2 ¿No son mofadores los que me rodean? ¿No veo sin cesar sus provocaciones?
Dhugumaan qoostonni na marsaniiru; iji koos hojii isaanii isa hamaa sana hubatee ilaala.
3 (Oh Dios), sé Tú mi fiador; ¿quién podría entonces apretarme?
“Yaa Waaqi, qabsiisa naa taʼi; si malee eenyutu wabii naa taʼa?
4 Pues cerraste su corazón a la sabiduría; no permitas que se ensalcen.
Akka isaan waa hin hubanneef ati sammuu isaanii cufteerta; kanaafuu ati akka isaan moʼatan hin gootu.
5 Prometen la presa a sus amigos, en tanto se consumirán los ojos de sus mismos hijos.
Yoo namni tokko faayidaa argachuuf michuu isaa maqaa balleesse, iji ijoollee isaa ni jaama.
6 Soy la fábula de las gentes, y como un hombre a quien se escupe en la cara.
“Waaqni nama hunda biratti nama kolfaa, nama namni fuula isaatti tufu na godheera.
7 Mis ojos pierden la vista a causa de aflicción, y mis miembros todos no son más que una sombra.
Iji koo sababii gaddaatiif arguu dhabe; dhagni koo guutuunis akkuma gaaddidduu ti.
8 Los rectos se pasman de ello, y el inocente se alza contra el impío.
Qajeeltonni waan kanaan ni rifatu; namni balleessaa hin qabnes warra Waaqatti hin bulle irratti kaʼa.
9 Con todo, el justo sigue su camino, y el que tiene limpias las manos se hace cada vez más fuerte.
Qajeelaan garuu karaa isaatti cima; warri harki isaanii qulqulluu taʼes jabaachaa deemu.
10 Vosotros, volved todos, venid aquí, que no hallaré entre vosotros un solo sabio.
“Hundi keessan garuu mee deebiʼaa yaalaa! Ani isin keessaa nama ogeessa tokko illee hin argadhu.
11 Pasaron mis días, están desbaratados mis proyectos, los deseos de mi corazón.
Barri koo darbeera; karoorri koo fashalaaʼeera; hawwiin garaa koos akkasuma taʼeera.
12 Me convierten la noche en día, y en medio de las tinieblas (dicen) que la luz está cerca.
Namoonni kunneen halkan guyyaatti geeddaraniiru; utuma dukkana arganuus, ‘Ifni dhiʼaateera’ jedhu.
13 Por más que espere, el sepulcro es mi morada, en las tinieblas tengo mi lecho. (Sheol h7585)
Yoo manni ani abdadhu awwaala qofa taʼe, yoo ani dukkana keessatti siree koo afadhe, (Sheol h7585)
14 A la fosa he dicho: «Tú eres mi padre»; y a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»
yoo ani boolla qileetiin, ‘Ati abbaa koo ti;’ raammoodhaan immoo, ‘Ati haadha koo ti;’ yookaan ‘Obboleettii koo ti’ jedhe,
15 ¿Dónde, pues, está mi esperanza? Mi dicha, ¿quién la verá?
egaa abdiin koo eessa jira? Eenyutus abdii tokko illee naa arga?
16 Bajarán a las puertas del scheol si de veras en el polvo hay descanso.” (Sheol h7585)
Inni na wajjin awwaala buʼaa? Nus walumaan biyyoo seennaa?” (Sheol h7585)

< Job 17 >