Jeremías 45

1 Palabra que dijo Jeremías, el profeta, a Baruc, hijo de Nerías, al escribir este aquellas palabras en un libro, dictándoselas Jeremías, en el año cuarto de Joakim, hijo de Josías, rey de Judá:

Слово, еже глагола Иеремиа пророк к Варуху сыну Нириеву, егда вписа словеса сия в книгу от уст Иеремииных, в четвертое лето Иоакима, сына Иосиина, царя Иудина, глаголя:

2 “Así dice Yahvé, el Dios de Israel, respecto de ti, oh Baruc:

тако глаголет Господь Вседержитель о тебе, Варуше:

3 Tú dijiste: «¡Ay de mí, porque Yahvé ha añadido dolor a mi dolor! Cansado estoy de gemir y no hallo descanso.»

яко рекл еси: о, люте мне! О, люте мне! Яко приложи Господь труд к болезни моей, успох с стенанием, покоя не обретох.

4 Así le dirás: Esto dice Yahvé: He aquí que lo que he edificado, lo voy a derribar; y voy a desarraigar lo que he plantado en toda esta tierra, pues es mía.

Рцы ему, сице глаголет Господь: се, яже Аз соградих, Аз разорю: и яже насадих Аз, исторгну, и всю землю Мою.

5 ¿Y tú buscas para ti grandes cosas? ¡No las busques! pues mira, Yo voy a traer males sobre toda carne, dice Yahvé; pero a ti te daré la vida como botín en cualquier lugar adonde vayas.”

И Ты ли взыщеши себе великих? Не ищи: яко се, Аз наведу злая на всяку плоть, глаголет Господь, и дам душу твою в корысть во всяцем месте, аможе аще пойдеши.