Hebreos 3

1 Por tanto, hermanos santos, partícipes de una vocación celestial, considerad al Apóstol y Sumo Sacerdote de la fe que profesamos: Jesús;

ഹേ സ്വർഗീയസ്യാഹ്വാനസ്യ സഹഭാഗിനഃ പവിത്രഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞായാ ദൂതോഽഗ്രസരശ്ച യോ യീശുസ്തമ് ആലോചധ്വം|

2 el cual es fiel al que lo hizo ( sacerdote ), así como lo fue Moisés en toda su casa.

മൂസാ യദ്വത് തസ്യ സർവ്വപരിവാരമധ്യേ വിശ്വാസ്യ ആസീത്, തദ്വത് അയമപി സ്വനിയോജകസ്യ സമീപേ വിശ്വാസ്യോ ഭവതി|

3 Porque Él fue reputado digno de tanta mayor gloria que Moisés, cuanto mayor gloria tiene sobre la casa quien la edificó;

പരിവാരാച്ച യദ്വത് തത്സ്ഥാപയിതുരധികം ഗൗരവം ഭവതി തദ്വത് മൂസസോഽയം ബഹുതരഗൗരവസ്യ യോഗ്യോ ഭവതി|

4 dado que toda casa es edificada por alguno, y quien edificó todas las cosas es Dios.

ഏകൈകസ്യ നിവേശനസ്യ പരിജനാനാം സ്ഥാപയിതാ കശ്ചിദ് വിദ്യതേ യശ്ച സർവ്വസ്ഥാപയിതാ സ ഈശ്വര ഏവ|

5 Y a la verdad, Moisés fue fiel como siervo, en toda la casa de Él, a fin de dar testimonio de las cosas que habían de ser dichas;

മൂസാശ്ച വക്ഷ്യമാണാനാം സാക്ഷീ ഭൃത്യ ഇവ തസ്യ സർവ്വപരിജനമധ്യേ വിശ്വാസ്യോഽഭവത് കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ പരിജനാനാമധ്യക്ഷ ഇവ|

6 mas Cristo lo fue como Hijo, sobre su propia casa, que somos nosotros, si retenemos firme hasta el fin la confianza y el gloriarnos en la esperanza.

വയം തു യദി വിശ്വാസസ്യോത്സാഹം ശ്ലാഘനഞ്ച ശേഷം യാവദ് ധാരയാമസ്തർഹി തസ്യ പരിജനാ ഭവാമഃ|

7 Por lo cual, como dice el Espíritu Santo: “Hoy, si oyereis su voz,

അതോ ഹേതോഃ പവിത്രേണാത്മനാ യദ്വത് കഥിതം, തദ്വത്, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ|

8 no endurezcáis vuestros corazones, como en la provocación, en el día de la tentación en el desierto,

തർഹി പുരാ പരീക്ഷായാ ദിനേ പ്രാന്തരമധ്യതഃ| മദാജ്ഞാനിഗ്രഹസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ| തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ|

9 donde me tentaron vuestros padres y me pusieron a prueba, aunque vieron mis obras

യുഷ്മാകം പിതരസ്തത്ര മത്പരീക്ഷാമ് അകുർവ്വത| കുർവ്വദ്ഭി ർമേഽനുസന്ധാനം തൈരദൃശ്യന്ത മത്ക്രിയാഃ| ചത്വാരിംശത്സമാ യാവത് ക്രുദ്ധ്വാഹന്തു തദന്വയേ|

10 durante cuarenta años. Por eso me irrité contra aquella generación, y dije: siempre yerran en su corazón; no han conocido ellos mis caminos.

അവാദിഷമ് ഇമേ ലോകാ ഭ്രാന്താന്തഃകരണാഃ സദാ| മാമകീനാനി വർത്മാനി പരിജാനന്തി നോ ഇമേ|

11 Y así juré en mi ira: No entrarán en mi reposo”.

ഇതി ഹേതോരഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം| പ്രേവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ|| "

12 Mirad, pues, hermanos, no sea que en alguno de vosotros haya corazón malo de incredulidad, de modo que se aparte del Dios vivo;

ഹേ ഭ്രാതരഃ സാവധാനാ ഭവത, അമരേശ്വരാത് നിവർത്തകോ യോഽവിശ്വാസസ്തദ്യുക്തം ദുഷ്ടാന്തഃകരണം യുഷ്മാകം കസ്യാപി ന ഭവതു|

13 antes bien, exhortaos unos a otros, cada día, mientras se dice: “Hoy”; para que no se endurezca ninguno de vosotros por el engaño del pecado.

കിന്തു യാവദ് അദ്യനാമാ സമയോ വിദ്യതേ താവദ് യുഷ്മന്മധ്യേ കോഽപി പാപസ്യ വഞ്ചനയാ യത് കഠോരീകൃതോ ന ഭവേത് തദർഥം പ്രതിദിനം പരസ്പരമ് ഉപദിശത|

14 Pues hemos venido a ser participantes de Cristo, si de veras retenemos hasta el fin la segura confianza del principio,

യതോ വയം ഖ്രീഷ്ടസ്യാംശിനോ ജാതാഃ കിന്തു പ്രഥമവിശ്വാസസ്യ ദൃഢത്വമ് അസ്മാഭിഃ ശേഷം യാവദ് അമോഘം ധാരയിതവ്യം|

15 en tanto que se dice: “Hoy, si oyereis su voz, no endurezcáis vuestros corazones, como en la provocación”.

അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹ്യാജ്ഞാലങ്ഘനസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ, തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വ ഇതി തേന യദുക്തം,

16 ¿Quiénes fueron los que oyeron y provocaron? No fueron todos los que salieron de Egipto por medio de Moisés.

തദനുസാരാദ് യേ ശ്രുത്വാ തസ്യ കഥാം ന ഗൃഹീതവന്തസ്തേ കേ? കിം മൂസസാ മിസരദേശാദ് ആഗതാഃ സർവ്വേ ലോകാ നഹി?

17 ¿Contra quiénes se irritó por espacio de cuarenta años? ¿No fue contra los que pecaron, cuyos cadáveres cayeron en el desierto?

കേഭ്യോ വാ സ ചത്വാരിംശദ്വർഷാണി യാവദ് അക്രുധ്യത്? പാപം കുർവ്വതാം യേഷാം കുണപാഃ പ്രാന്തരേ ഽപതൻ കിം തേഭ്യോ നഹി?

18 ¿Y a quiénes juró que no entrarían en su reposo, sino a los rebeldes?

പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമേതി ശപഥഃ കേഷാം വിരുദ്ധം തേനാകാരി? കിമ് അവിശ്വാസിനാം വിരുദ്ധം നഹി?

19 Vemos, pues, que estos no pudieron entrar a causa de su incredulidad.

അതസ്തേ തത് സ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടുമ് അവിശ്വാസാത് നാശക്നുവൻ ഇതി വയം വീക്ഷാമഹേ|