Hebreos 11
1 La fe es la sustancia de lo que se espera, la prueba de lo que no se ve.
விஸ்²வாஸ ஆஸ²ம்’ஸிதாநாம்’ நிஸ்²சய: , அத்³ரு’ஸ்²யாநாம்’ விஷயாணாம்’ த³ர்ஸ²நம்’ ப⁴வதி|
2 Por ella se dio testimonio a los padres.
தேந விஸ்²வாஸேந ப்ராஞ்சோ லோகா: ப்ராமாண்யம்’ ப்ராப்தவந்த: |
3 Por la fe entendemos cómo las edades han sido dispuestas por la Palabra de Dios, de modo que lo existente no tiene su origen en lo visible. (aiōn g165)
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யேந ஜக³ந்த்யஸ்ரு’ஜ்யந்த, த்³ரு’ஷ்டவஸ்தூநி ச ப்ரத்யக்ஷவஸ்துப்⁴யோ நோத³பத்³யந்தைதத்³ வயம்’ விஸ்²வாஸேந பு³த்⁴யாமஹே| (aiōn g165)
4 Por la fe, Abel ofreció a Dios un sacrificio más excelente que Caín, a causa del cual fue declarado justo, dando Dios testimonio a sus ofrendas; y por medio de ellas habla aún después de muerto.
விஸ்²வாஸேந ஹாபி³ல் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய காபி³ல: ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ப³லிதா³நம்’ க்ரு’தவாந் தஸ்மாச்சேஸ்²வரேண தஸ்ய தா³நாந்யதி⁴ ப்ரமாணே த³த்தே ஸ தா⁴ர்ம்மிக இத்யஸ்ய ப்ரமாணம்’ லப்³த⁴வாந் தேந விஸ்²வாஸேந ச ஸ ம்ரு’த: ஸந் அத்³யாபி பா⁴ஷதே|
5 Por la fe, Enoc fue trasladado para que no viese la muerte, y no fue hallado porque Dios le trasladó; pues antes de su traslación recibió el testimonio de que agradaba a Dios.
விஸ்²வாஸேந ஹநோக் யதா² ம்ரு’த்யும்’ ந பஸ்²யேத் ததா² லோகாந்தரம்’ நீத: , தஸ்யோத்³தே³ஸ²ஸ்²ச கேநாபி ந ப்ராபி யத ஈஸ்²வரஸ்தம்’ லோகாந்தரம்’ நீதவாந், தத்ப்ரமாணமித³ம்’ தஸ்ய லோகாந்தரீகரணாத் பூர்வ்வம்’ ஸ ஈஸ்²வராய ரோசிதவாந் இதி ப்ரமாணம்’ ப்ராப்தவாந்|
6 Sin fe es imposible ser grato, porque es preciso que el que se llega a Dios crea su ser y que es remunerador de los que le buscan.
கிந்து விஸ்²வாஸம்’ விநா கோ(அ)பீஸ்²வராய ரோசிதும்’ ந ஸ²க்நோதி யத ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்தி ஸ்வாந்வேஷிலோகேப்⁴ய: புரஸ்காரம்’ த³தா³தி சேதிகதா²யாம் ஈஸ்²வரஸ²ரணாக³தை ர்விஸ்²வஸிதவ்யம்’|
7 Por la fe, Noé, recibiendo revelación de las cosas que aún no se veían, hizo con piadoso temor un arca para la salvación de su casa; y por esa ( misma fe ) condenó al mundo y vino a ser heredero de la justicia según la fe.
அபரம்’ ததா³நீம்’ யாந்யத்³ரு’ஸ்²யாந்யாஸந் தாநீஸ்²வரேணாதி³ஷ்ட: ஸந் நோஹோ விஸ்²வாஸேந பீ⁴த்வா ஸ்வபரிஜநாநாம்’ ரக்ஷார்த²ம்’ போதம்’ நிர்ம்மிதவாந் தேந ச ஜக³ஜ்ஜநாநாம்’ தோ³ஷாந் த³ர்ஸி²தவாந் விஸ்²வாஸாத் லப்⁴யஸ்ய புண்யஸ்யாதி⁴காரீ ப³பூ⁴வ ச|
8 Llamado por la fe, Abrahán obedeció para partirse a un lugar que había de recibir en herencia, y salió sin saber adónde iba.
விஸ்²வாஸேநேப்³ராஹீம் ஆஹூத: ஸந் ஆஜ்ஞாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யஸ்ய ஸ்தா²நஸ்யாதி⁴காரஸ்தேந ப்ராப்தவ்யஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந் கிந்து ப்ரஸ்தா²நஸமயே க்க யாமீதி நாஜாநாத்|
9 Por la fe habitó en la tierra de la promesa como en tierra extraña, morando en tiendas de campaña con Isaac y Jacob, coherederos de la misma promesa,
விஸ்²வாஸேந ஸ ப்ரதிஜ்ஞாதே தே³ஸே² பரதே³ஸ²வத் ப்ரவஸந் தஸ்யா: ப்ரதிஜ்ஞாயா: ஸமாநாம்’ஸி²ப்⁴யாம் இஸ்ஹாகா யாகூபா³ ச ஸஹ தூ³ஷ்யவாஸ்யப⁴வத்|
10 porque esperaba aquella ciudad de fundamentos, cuyo arquitecto y constructor es Dios.
யஸ்மாத் ஸ ஈஸ்²வரேண நிர்ம்மிதம்’ ஸ்தா²பிதஞ்ச பி⁴த்திமூலயுக்தம்’ நக³ரம்’ ப்ரத்யைக்ஷத|
11 Por la fe, también la misma Sara, a pesar de haber pasado ya la edad propicia, recibió vigor para fundar una descendencia, porque tuvo por fiel a Aquel que había hecho la promesa.
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸேந ஸாரா வயோதிக்ராந்தா ஸந்த்யபி க³ர்ப⁴தா⁴ரணாய ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய புத்ரவத்யப⁴வத், யத: ஸா ப்ரதிஜ்ஞாகாரிணம்’ விஸ்²வாஸ்யம் அமந்யத|
12 Por lo cual fueron engendrados de uno solo, y ese ya amortecido, hijos “como las estrellas del cielo en multitud y como las arenas que hay en la orilla del mar”.
ததோ ஹேதோ ர்ம்ரு’தகல்பாத்³ ஏகஸ்மாத் ஜநாத்³ ஆகாஸீ²யநக்ஷத்ராணீவ க³ணநாதீதா: ஸமுத்³ரதீரஸ்த²ஸிகதா இவ சாஸம்’க்²யா லோகா உத்பேதி³ரே|
13 En la fe murieron todos estos sin recibir las cosas prometidas, pero las vieron y las saludaron de lejos, confesando que eran extranjeros y peregrinos sobre la tierra.
ஏதே ஸர்வ்வே ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லாந்யப்ராப்ய கேவலம்’ தூ³ராத் தாநி நிரீக்ஷ்ய வந்தி³த்வா ச, ப்ரு’தி²வ்யாம்’ வயம்’ விதே³ஸி²ந: ப்ரவாஸிநஸ்²சாஸ்மஹ இதி ஸ்வீக்ரு’த்ய விஸ்²வாஸேந ப்ராணாந் தத்யஜு: |
14 Porque los que así hablan dan a entender que van buscando una patria.
யே து ஜநா இத்த²ம்’ கத²யந்தி தை: பைத்ரு’கதே³ஸோ² (அ)ஸ்மாபி⁴ரந்விஷ்யத இதி ப்ரகாஸ்²யதே|
15 Que si se acordaran de aquella de donde salieron, habrían tenido oportunidad para volverse.
தே யஸ்மாத்³ தே³ஸா²த் நிர்க³தாஸ்தம்’ யத்³யஸ்மரிஷ்யந் தர்ஹி பராவர்த்தநாய ஸமயம் அலப்ஸ்யந்த|
16 Mas ahora anhelan otra mejor, es decir, la celestial. Por esto Dios no se avergüenza de ellos para llamarse su Dios, como que les tenía preparada una ciudad.
கிந்து தே ஸர்வ்வோத்க்ரு’ஷ்டம் அர்த²த: ஸ்வர்கீ³யம்’ தே³ஸ²ம் ஆகாங்க்ஷந்தி தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்தாநதி⁴ ந லஜ்ஜமாநஸ்தேஷாம் ஈஸ்²வர இதி நாம க்³ரு’ஹீதவாந் யத: ஸ தேஷாம்’ க்ரு’தே நக³ரமேகம்’ ஸம்’ஸ்தா²பிதவாந்|
17 Por la fe, Abrahán, al ser probado, ofreció a Isaac. El que había recibido las promesas ofrecía a su unigénito,
அபரம் இப்³ராஹீம: பரீக்ஷாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ விஸ்²வாஸேநேஸ்ஹாகம் உத்ஸஸர்ஜ,
18 respecto del cual se había dicho: “En Isaac será llamada tu descendencia”.
வஸ்துத இஸ்ஹாகி தவ வம்’ஸோ² விக்²யாஸ்யத இதி வாக்³ யமதி⁴ கதி²தா தம் அத்³விதீயம்’ புத்ரம்’ ப்ரதிஜ்ஞாப்ராப்த: ஸ உத்ஸஸர்ஜ|
19 Pensaba él que aun de entre los muertos podía Dios resucitarlo, de donde realmente lo recobró como figura.
யத ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாநப்யுத்தா²பயிதும்’ ஸ²க்நோதீதி ஸ மேநே தஸ்மாத் ஸ உபமாரூபம்’ தம்’ லேபே⁴|
20 Por la fe, Isaac dio a Jacob y a Esaú bendiciones de cosas venideras.
அபரம் இஸ்ஹாக் விஸ்²வாஸேந யாகூப்³ ஏஷாவே ச பா⁴விவிஷயாநத்⁴யாஸி²ஷம்’ த³தௌ³|
21 Por la fe Jacob, a punto de morir, bendijo a cada uno de los hijos de José, y adoró ( apoyado ) sobre la extremidad de su báculo.
அபரம்’ யாகூப்³ மரணகாலே விஸ்²வாஸேந யூஷப²: புத்ரயோரேகைகஸ்மை ஜநாயாஸி²ஷம்’ த³தௌ³ யஷ்ட்யா அக்³ரபா⁴கே³ ஸமாலம்ப்³ய ப்ரணநாம ச|
22 Por la fe, José, moribundo, se acordó del éxodo de los hijos de Israel, y dio orden respecto de sus huesos.
அபரம்’ யூஷப்² சரமகாலே விஸ்²வாஸேநேஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யாநாம்’ மிஸரதே³ஸா²த்³ ப³ஹிர்க³மநஸ்ய வாசம்’ ஜகா³த³ நிஜாஸ்தீ²நி சாதி⁴ ஸமாதி³தே³ஸ²|
23 Por la fe Moisés, recién nacido, fue escondido tres meses por sus padres, pues vieron al niño tan hermoso, y no temieron la orden del rey.
நவஜாதோ மூஸாஸ்²ச விஸ்²வாஸாத் த்ராந் மாஸாந் ஸ்வபித்ரு’ப்⁴யாம் அகோ³ப்யத யதஸ்தௌ ஸ்வஸி²ஸு²ம்’ பரமஸுந்த³ரம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்தௌ ராஜாஜ்ஞாஞ்ச ந ஸ²ங்கிதவந்தௌ|
24 Por la fe, Moisés, siendo ya grande, rehusó ser llamado hijo de la hija del Faraón,
அபரம்’ வய: ப்ராப்தோ மூஸா விஸ்²வாஸாத் பி²ரௌணோ தௌ³ஹித்ர இதி நாம நாங்கீ³சகார|
25 eligiendo antes padecer aflicción con el pueblo de Dios que disfrutar de las delicias pasajeras del pecado,
யத: ஸ க்ஷணிகாத் பாபஜஸுக²போ⁴கா³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ து³: க²போ⁴க³ம்’ வவ்ரே|
26 y juzgando que el oprobio de Cristo era una riqueza más grande que los tesoros de Egipto; porque tenía su mirada puesta en la remuneración.
ததா² மிஸரதே³ஸீ²யநிதி⁴ப்⁴ய: க்²ரீஷ்டநிமித்தாம்’ நிந்தா³ம்’ மஹதீம்’ ஸம்பத்திம்’ மேநே யதோ ஹேதோ: ஸ புரஸ்காரதா³நம் அபைக்ஷத|
27 Por la fe dejó a Egipto, no temiendo la ira del rey, pues se sostuvo como si viera ya al Invisible.
அபரம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந ராஜ்ஞ: க்ரோதா⁴த் ந பீ⁴த்வா மிஸரதே³ஸ²ம்’ பரிதத்யாஜ, யதஸ்தேநாத்³ரு’ஸ்²யம்’ வீக்ஷமாணேநேவ தை⁴ர்ய்யம் ஆலம்பி³|
28 Por la fe celebró la Pascua y la efusión de la sangre para que el exterminador no tocase a los primogénitos ( de Israel ).
அபரம்’ ப்ரத²மஜாதாநாம்’ ஹந்தா யத் ஸ்வீயலோகாந் ந ஸ்ப்ரு’ஸே²த் தத³ர்த²ம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந நிஸ்தாரபர்வ்வீயப³லிச்சே²த³நம்’ ருதி⁴ரஸேசநஞ்சாநுஷ்டி²தாவாந்|
29 Por la fe atravesaron el Mar Rojo, como por tierra enjuta, en tanto que los egipcios al intentar lo mismo fueron anegados.
அபரம்’ தே விஸ்²வாஸாத் ஸ்த²லேநேவ ஸூப்²ஸாக³ரேண ஜக்³மு: கிந்து மிஸ்ரீயலோகாஸ்தத் கர்த்தும் உபக்ரம்ய தோயேஷு மமஜ்ஜு: |
30 Por la fe cayeron los muros de Jericó después de ser rodeados por siete días.
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸாத் தை: ஸப்தாஹம்’ யாவத்³ யிரீஹோ: ப்ராசீரஸ்ய ப்ரத³க்ஷிணே க்ரு’தே தத் நிபபாத|
31 Por la fe, Rahab, la ramera, no pereció con los incrédulos, por haber acogido en paz a los exploradores.
விஸ்²வாஸாத்³ ராஹப்³நாமிகா வேஸ்²யாபி ப்ரீத்யா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாவிஸ்²வாஸிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ந விநநாஸ²|
32 ¿Y qué más diré? Porque me faltará el tiempo para hablar de Gedeón, de Barac, de Sansón, de Jefté, de David, de Samuel y de los profetas;
அதி⁴கம்’ கிம்’ கத²யிஷ்யாமி? கி³தி³யோநோ பா³ரக: ஸி²ம்ஸோ²நோ யிப்தஹோ தா³யூத்³ ஸி²மூயேலோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²சைதேஷாம்’ வ்ரு’த்தாந்தகத²நாய மம ஸமயாபா⁴வோ ப⁴விஷ்யதி|
33 los cuales por la fe subyugaron reinos, obraron justicia, alcanzaron promesas, obstruyeron la boca de los leones,
விஸ்²வாஸாத் தே ராஜ்யாநி வஸீ²க்ரு’தவந்தோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மாணி ஸாதி⁴தவந்த: ப்ரதிஜ்ஞாநாம்’ ப²லம்’ லப்³த⁴வந்த: ஸிம்’ஹாநாம்’ முகா²நி ருத்³த⁴வந்தோ
34 apagaron la violencia del fuego, escaparon al filo de la espada, cobraron fuerzas de su flaqueza, se hicieron poderosos en la guerra y pusieron en fuga a ejércitos enemigos.
வஹ்நேர்தா³ஹம்’ நிர்வ்வாபிதவந்த: க²ங்க³தா⁴ராத்³ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவந்தோ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யே ஸப³லீக்ரு’தா யுத்³தே⁴ பராக்ரமிணோ ஜாதா: பரேஷாம்’ ஸைந்யாநி த³வயிதவந்தஸ்²ச|
35 Mujeres hubo que recibieron resucitados a sus muertos; y otros fueron estirados en el potro, rehusando la liberación para alcanzar una resurrección mejor.
யோஷித: புநருத்தா²நேந ம்ரு’தாந் ஆத்மஜாந் லேபி⁴ரே, அபரே ச ஸ்²ரேஷ்டோ²த்தா²நஸ்ய ப்ராப்தேராஸ²யா ரக்ஷாம் அக்³ரு’ஹீத்வா தாட³நேந ம்ரு’தவந்த: |
36 Otros sufrieron escarnios y azotes, y también cadenas y cárceles.
அபரே திரஸ்காரை: கஸா²பி⁴ ர்ப³ந்த⁴நை: காரயா ச பரீக்ஷிதா: |
37 Fueron apedreados, expuestos a prueba, aserrados, muertos a espada; anduvieron errantes, cubiertos de pieles de ovejas y de cabras, faltos de lo necesario, atribulados, maltratados
ப³ஹவஸ்²ச ப்ரஸ்தராகா⁴தை ர்ஹதா: கரபத்ரை ர்வா விதீ³ர்ணா யந்த்ரை ர்வா க்லிஷ்டா: க²ங்க³தா⁴ரை ர்வா வ்யாபாதி³தா: | தே மேஷாணாம்’ சா²கா³நாம்’ வா சர்ம்மாணி பரிதா⁴ய தீ³நா: பீடி³தா து³: கா²ர்த்தாஸ்²சாப்⁴ராம்யந்|
38 —ellos, de quienes el mundo no era digno—, extraviados por desiertos y montañas, en cuevas y cavernas de la tierra.
ஸம்’ஸாரோ யேஷாம் அயோக்³யஸ்தே நிர்ஜநஸ்தா²நேஷு பர்வ்வதேஷு க³ஹ்வரேஷு ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²சி²த்³ரேஷு ச பர்ய்யடந்|
39 Y todos estos que por la fe recibieron tales testimonios, no obtuvieron la ( realización de la ) promesa,
ஏதை: ஸர்வ்வை ர்விஸ்²வாஸாத் ப்ரமாணம்’ ப்ராபி கிந்து ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லம்’ ந ப்ராபி|
40 porque Dios tenía provisto para nosotros algo mejor, a fin de que no llegasen a la consumación sin nosotros.
யதஸ்தே யதா²ஸ்மாந் விநா ஸித்³தா⁴ ந ப⁴வேயுஸ்ததை²வேஸ்²வரேணாஸ்மாகம்’ க்ரு’தே ஸ்²ரேஷ்ட²தரம்’ கிமபி நிர்தி³தி³ஸே²|
