Eclesiastés 7

1 Más vale la buena reputación que preciosos ungüentos, y más el día de la muerte que el del nacimiento.

نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است.

2 Mejor es ir a la casa del luto que a la casa del festín; pues aquella (recuerda) el fin de todos los hombres, y el viviente se pone a reflexionar.

رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد.

3 Mejor es el pesar que la risa, pues la tristeza del rostro es medicina para el corazón.

غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد.

4 El corazón de los sabios está en la casa del luto, y el de los necios en la casa del placer.

کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد.

5 Más vale oír la reprensión del sabio, que escuchar el cantar de los necios;

گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان،

6 porque como el crepitar de los espinos debajo de la olla, así es la risa de los necios. Y también esto es vanidad.

که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.

7 Porque la vejación conturba al sabio, y las dádivas corrompen el corazón.

گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند.

8 Mejor es el fin de una cosa que sus comienzos; y vale más el hombre sufrido que el arrogante.

انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است.

9 No seas ligero en airarte; la ira reside en el seno de los insensatos.

بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند.

10 No preguntes: “¿Por qué los tiempos antiguos fueron mejores que estos?”, porque no es sabiduría el preguntarlo.

حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست.

11 Cosa buena es la sabiduría con bienes materiales, y de gran provecho para los que ven el sol.

حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است.

12 Escudo es la sabiduría, y escudo es el dinero, pero el conocimiento de la sabiduría tiene la ventaja de dar vida a su poseedor.

حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد.

13 Considera la obra de Dios: ¿Quién podrá enderezar lo que Él encorvó?

در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟

14 En el día de la prosperidad goza de la prosperidad, y en el día de la adversidad ten presente que Dios hizo al uno como al otro, a fin de que el hombre nada sepa de lo que ha de venir después de Él.

پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

15 Todo lo he visto en los días de mi vanidad: al justo, que perece en medio de su justicia, y al malvado, que vive largo tiempo en medio de sus iniquidades.

در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند.

16 No quieras ser demasiado justo, ni demasiado sabio. ¿Por qué quieres perderte?

پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری،

17 No hagas mucho mal, ni seas insensato. ¿Por qué quieres morir antes de tiempo?

و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری.

18 Bueno es retener lo uno, sin dejar de tu mano lo otro; porque quien teme a Dios, evita todos esos (excesos).

از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی.

19 La sabiduría da al sabio más fuerzas que diez poderosos que hay en la ciudad.

یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند.

20 Porque no hay sobre la tierra hombre justo que obre bien y no peque nunca.

در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.

21 No prestes atención a todas las palabras que se dicen, no sea que oigas a tu siervo hablar mal de ti.

حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛

22 Pues bien sabe tu conciencia que también tú muchas veces has murmurado de otros.

چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای.

23 He probado todo esto por medio de la sabiduría. Me dije “Quiero ser sabio”, mas la (sabiduría) está lejos de mí.

من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود.

24 Lo que se queda lejos y es más profundo, ¿quién podrá alcanzarlo?

کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است.

25 Apliqué mi corazón para conocer, investigar y buscar la sabiduría y la razón de ser (de las cosas), y para conocer la maldad de la insensatez, la necedad y la locura,

پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است.

26 y hallé que más amarga que la muerte es aquella mujer cuyo corazón es lazo y red, y cuyas manos son cadenas. Quien agrada a Dios, escapa de ella, pero el pecador quedará preso en sus lazos.

زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود.

27 He aquí lo que hallé, dice el Predicador, contemplando una cosa tras otra para averiguar sus razones,

«معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم.

28 las cuales busca todavía mi alma, sin poder encontrarlas. Entre mil hallé un hombre, pero no una mujer entre otras tantas mujeres.

هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم!

29 Pero esto hallé; nótalo bien: Dios creó al hombre recto; mas ellos se entregaron a muchos vanos pensamientos.

بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.»