Hechos 6

1 En aquellos días al crecer el número de los discípulos, se produjo una queja de los griegos contra los hebreos, porque sus viudas eran desatendidas en el suministro cotidiano.

തസ്മിൻ സമയേ ശിഷ്യാണാം ബാഹുല്യാത് പ്രാത്യഹികദാനസ്യ വിശ്രാണനൈ ർഭിന്നദേശീയാനാം വിധവാസ്ത്രീഗണ ഉപേക്ഷിതേ സതി ഇബ്രീയലോകൈഃ സഹാന്യദേശീയാനാം വിവാദ ഉപാതിഷ്ഠത്|

2 Por lo cual los doce convocaron la asamblea de los discípulos y dijeron: “No es justo que nosotros descuidemos la palabra de Dios para servir a las mesas.

തദാ ദ്വാദശപ്രേരിതാഃ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ സംഗൃഹ്യാകഥയൻ ഈശ്വരസ്യ കഥാപ്രചാരം പരിത്യജ്യ ഭോജനഗവേഷണമ് അസ്മാകമ് ഉചിതം നഹി|

3 Elegid, pues, oh hermanos, de entre vosotros a siete varones de buena fama, llenos de espíritu y de sabiduría, a los cuales entreguemos este cargo.

അതോ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വയമ് ഏതത്കർമ്മണോ ഭാരം യേഭ്യോ ദാതും ശക്നുമ ഏതാദൃശാൻ സുഖ്യാത്യാപന്നാൻ പവിത്രേണാത്മനാ ജ്ഞാനേന ച പൂർണാൻ സപ്പ്രജനാൻ യൂയം സ്വേഷാം മധ്യേ മനോനീതാൻ കുരുത,

4 Nosotros, empero, perseveraremos en la oración y en el ministerio de la palabra”.

കിന്തു വയം പ്രാർഥനായാം കഥാപ്രചാരകർമ്മണി ച നിത്യപ്രവൃത്താഃ സ്ഥാസ്യാമഃ|

5 Agradó esta proposición a toda la asamblea, y eligieron a Esteban, varón lleno de fe y del Espíritu Santo, y a Felipe, a Prócoro, a Nicanor, a Timón, a Parmenas y a Nicolás, prosélito de Antioquía.

ഏതസ്യാം കഥായാം സർവ്വേ ലോകാഃ സന്തുഷ്ടാഃ സന്തഃ സ്വേഷാം മധ്യാത് സ്തിഫാനഃ ഫിലിപഃ പ്രഖരോ നികാനോർ തീമൻ പർമ്മിണാ യിഹൂദിമതഗ്രാഹീ-ആന്തിയഖിയാനഗരീയോ നികലാ ഏതാൻ പരമഭക്താൻ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാൻ സപ്ത ജനാൻ

6 A estos los presentaron a los apóstoles, los cuales, habiendo hecho oración, les impusieron las manos.

പ്രേരിതാനാം സമക്ഷമ് ആനയൻ, തതസ്തേ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തേഷാം ശിരഃസു ഹസ്താൻ ആർപയൻ|

7 Mientras tanto la palabra de Dios iba creciendo, y aumentaba sobremanera el número de los discípulos en Jerusalén. También muchos de los sacerdotes obedecían a la fe.

അപരഞ്ച ഈശ്വരസ്യ കഥാ ദേശം വ്യാപ്നോത് വിശേഷതോ യിരൂശാലമി നഗരേ ശിഷ്യാണാം സംഖ്യാ പ്രഭൂതരൂപേണാവർദ്ധത യാജകാനാം മധ്യേപി ബഹവഃ ഖ്രീഷ്ടമതഗ്രാഹിണോഽഭവൻ|

8 Esteban, lleno de gracia y de poder, obraba grandes prodigios y milagros en el pueblo.

സ്തിഫാനോ വിശ്വാസേന പരാക്രമേണ ച പരിപൂർണഃ സൻ ലോകാനാം മധ്യേ ബഹുവിധമ് അദ്ഭുതമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാകരോത്|

9 Por lo cual se levantaron algunos de la sinagoga llamada de los libertinos, de los cireneos, de los alejandrinos y de los de Cilicia y Asia, y disputaron con Esteban,

തേന ലിബർത്തിനീയനാമ്നാ വിഖ്യാതസങ്ഘസ്യ കതിപയജനാഃ കുരീണീയസികന്ദരീയ-കിലികീയാശീയാദേശീയാഃ കിയന്തോ ജനാശ്ചോത്ഥായ സ്തിഫാനേന സാർദ്ധം വ്യവദന്ത|

10 mas no podían resistir a la sabiduría y al espíritu con que hablaba.

കിന്തു സ്തിഫാനോ ജ്ഞാനേന പവിത്രേണാത്മനാ ച ഈദൃശീം കഥാം കഥിതവാൻ യസ്യാസ്തേ ആപത്തിം കർത്തും നാശക്നുവൻ|

11 Entonces sobornaron a algunos hombres que decían: “Le hemos oído proferir palabras blasfemas contra Moisés y contra Dios”.

പശ്ചാത് തൈ ർലോഭിതാഃ കതിപയജനാഃ കഥാമേനാമ് അകഥയൻ, വയം തസ്യ മുഖതോ മൂസാ ഈശ്വരസ്യ ച നിന്ദാവാക്യമ് അശ്രൗഷ്മ|

12 También alborotaron al pueblo, a los ancianos y a los escribas, y cayendo sobre él, lo arrebataron y lo llevaron al sinedrio,

തേ ലോകാനാം ലോകപ്രാചീനാനാമ് അധ്യാപകാനാഞ്ച പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ സ്തിഫാനസ്യ സന്നിധിമ് ആഗത്യ തം ധൃത്വാ മഹാസഭാമധ്യമ് ആനയൻ|

13 presentando testigos falsos que decían: “Este hombre no deja de proferir palabras contra el lugar santo y contra la Ley.

തദനന്തരം കതിപയജനേഷു മിഥ്യാസാക്ഷിഷു സമാനീതേഷു തേഽകഥയൻ ഏഷ ജന ഏതത്പുണ്യസ്ഥാനവ്യവസ്ഥയോ ർനിന്ദാതഃ കദാപി ന നിവർത്തതേ|

14 Porque le hemos oído decir que Jesús, el Nazareno, destruirá este lugar y mudará las costumbres que nos ha transmitido Moisés”.

ഫലതോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനമേതദ് ഉച്ഛിന്നം കരിഷ്യതി മൂസാസമർപിതമ് അസ്മാകം വ്യവഹരണമ് അന്യരൂപം കരിഷ്യതി തസ്യൈതാദൃശീം കഥാം വയമ് അശൃണുമ|

15 Y fijando en él los, ojos todos los que estaban sentados en el sinedrio, vieron su rostro como el rostro de un ángel.

തദാ മഹാസഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ തം പ്രതി സ്ഥിരാം ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ സ്വർഗദൂതമുഖസദൃശം തസ്യ മുഖമ് അപശ്യൻ|