< Hechos 18 >

1 Después de esto, Pablo partió de Atenas y se fue a Corinto.
തദ്ഘടനാതഃ പരം പൗല ആഥീനീനഗരാദ് യാത്രാം കൃത്വാ കരിന്ഥനഗരമ് ആഗച്ഛത്|
2 donde encontró a un judío, llamado Aquila, natural del Ponto, que poco antes había venido de Italia, con Priscila, su mujer, porque Claudio había ordenado que todos los judíos saliesen de Roma. Se unió a ellos;
തസ്മിൻ സമയേ ക്ലൗദിയഃ സർവ്വാൻ യിഹൂദീയാൻ രോമാനഗരം വിഹായ ഗന്തുമ് ആജ്ഞാപയത്, തസ്മാത് പ്രിസ്കില്ലാനാമ്നാ ജായയാ സാർദ്ധമ് ഇതാലിയാദേശാത് കിഞ്ചിത്പൂർവ്വമ് ആഗമത് യഃ പന്തദേശേ ജാത ആക്കിലനാമാ യിഹൂദീയലോകഃ പൗലസ്തം സാക്ഷാത് പ്രാപ്യ തയോഃ സമീപമിതവാൻ|
3 y como era del mismo oficio, hospedose con ellos y trabajaba, porque su oficio era hacer tiendas de campaña.
തൗ ദൂഷ്യനിർമ്മാണജീവിനൗ, തസ്മാത് പരസ്പരമ് ഏകവൃത്തികത്വാത് സ താഭ്യാം സഹ ഉഷിത്വാ തത് കർമ്മാകരോത്|
4 Todos los sábados disputaba en la sinagoga, procurando convencer a judíos y griegos.
പൗലഃ പ്രതിവിശ്രാമവാരം ഭജനഭവനം ഗത്വാ വിചാരം കൃത്വാ യിഹൂദീയാൻ അന്യദേശീയാംശ്ച പ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹിതവാൻ|
5 Mas cuando Silas y Timoteo hubieron llegado de Macedonia, Pablo se dio todo entero a la palabra, testificando a los judíos que Jesús era el Cristo.
സീലതീമഥിയയോ ർമാകിദനിയാദേശാത് സമേതയോഃ സതോഃ പൗല ഉത്തപ്തമനാ ഭൂത്വാ യീശുരീശ്വരേണാഭിഷിക്തോ ഭവതീതി പ്രമാണം യിഹൂദീയാനാം സമീപേ പ്രാദാത്|
6 Y como estos se oponían y blasfemaban, sacudió sus vestidos y les dijo: “Caiga vuestra sangre sobre vuestra cabeza: limpio yo, desde ahora me dirijo a los gentiles”.
കിന്തു തേ ഽതീവ വിരോധം വിധായ പാഷണ്ഡീയകഥാം കഥിതവന്തസ്തതഃ പൗലോ വസ്ത്രം ധുന്വൻ ഏതാം കഥാം കഥിതവാൻ, യുഷ്മാകം ശോണിതപാതാപരാധോ യുഷ്മാൻ പ്രത്യേവ ഭവതു, തേനാഹം നിരപരാധോ ഽദ്യാരഭ്യ ഭിന്നദേശീയാനാം സമീപം യാമി|
7 Y trasladándose de allí entró en casa de uno que se llamaba Ticio Justo, adorador de Dios, cuya casa estaba junto a la sinagoga.
സ തസ്മാത് പ്രസ്ഥായ ഭജനഭവനസമീപസ്ഥസ്യ യുസ്തനാമ്ന ഈശ്വരഭക്തസ്യ ഭിന്നദേശീയസ്യ നിവേശനം പ്രാവിശത്|
8 Entretanto, Crispo, jefe de la sinagoga, creyó en el Señor, con toda su casa; y muchos de los corintios que prestaban oídos, creían y se bautizaban.
തതഃ ക്രീഷ്പനാമാ ഭജനഭവനാധിപതിഃ സപരിവാരഃ പ്രഭൗ വ്യശ്വസീത്, കരിന്ഥനഗരീയാ ബഹവോ ലോകാശ്ച സമാകർണ്യ വിശ്വസ്യ മജ്ജിതാ അഭവൻ|
9 Entonces, el Señor dijo a Pablo de noche en una visión: “No temas, sino habla y no calles;
ക്ഷണദായാം പ്രഭുഃ പൗലം ദർശനം ദത്വാ ഭാഷിതവാൻ, മാ ഭൈഷീഃ, മാ നിരസീഃ കഥാം പ്രചാരയ|
10 porque Yo estoy contigo, y nadie pondrá las manos sobre ti para hacerte mal, ya que tengo un pueblo numeroso en esta ciudad”.
അഹം ത്വയാ സാർദ്ധമ് ആസ ഹിംസാർഥം കോപി ത്വാം സ്പ്രഷ്ടും ന ശക്ഷ്യതി നഗരേഽസ്മിൻ മദീയാ ലോകാ ബഹവ ആസതേ|
11 Y permaneció un año y seis meses, enseñando entre ellos la palabra de Dios.
തസ്മാത് പൗലസ്തന്നഗരേ പ്രായേണ സാർദ്ധവത്സരപര്യ്യന്തം സംസ്ഥായേശ്വരസ്യ കഥാമ് ഉപാദിശത്|
12 Siendo Galión procónsul de Acaya, los judíos se levantaron a una contra Pablo y le llevaron ante el tribunal,
ഗാല്ലിയനാമാ കശ്ചിദ് ആഖായാദേശസ്യ പ്രാഡ്വിവാകഃ സമഭവത്, തതോ യിഹൂദീയാ ഏകവാക്യാഃ സന്തഃ പൗലമ് ആക്രമ്യ വിചാരസ്ഥാനം നീത്വാ
13 diciendo: Este persuade a la gente que dé a Dios un culto contrario a la Ley.
മാനുഷ ഏഷ വ്യവസ്ഥായ വിരുദ്ധമ് ഈശ്വരഭജനം കർത്തും ലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹയതീതി നിവേദിതവന്തഃ|
14 Pablo iba a abrir la boca, cuando dijo Galión a los judíos: “Si se tratase de una injusticia o acción villana, razón sería, oh judíos, que yo os admitiese;
തതഃ പൗലേ പ്രത്യുത്തരം ദാതുമ് ഉദ്യതേ സതി ഗാല്ലിയാ യിഹൂദീയാൻ വ്യാഹരത്, യദി കസ്യചിദ് അന്യായസ്യ വാതിശയദുഷ്ടതാചരണസ്യ വിചാരോഽഭവിഷ്യത് തർഹി യുഷ്മാകം കഥാ മയാ സഹനീയാഭവിഷ്യത്|
15 mas si son cuestiones de palabras y de nombres y de vuestra Ley, vedlo vosotros mismos. Yo no quiero ser juez de tales cosas”.
കിന്തു യദി കേവലം കഥായാ വാ നാമ്നോ വാ യുഷ്മാകം വ്യവസ്ഥായാ വിവാദോ ഭവതി തർഹി തസ്യ വിചാരമഹം ന കരിഷ്യാമി, യൂയം തസ്യ മീമാംസാം കുരുത|
16 Y los echó de su tribunal.
തതഃ സ താൻ വിചാരസ്ഥാനാദ് ദൂരീകൃതവാൻ|
17 Entonces todos los griegos asieron a Sóstenes, jefe de la sinagoga, y le golpearon delante del tribunal, sin que Galión hiciera caso de esto.
തദാ ഭിന്നദേശീയാഃ സോസ്ഥിനിനാമാനം ഭജനഭവനസ്യ പ്രധാനാധിപതിം ധൃത്വാ വിചാരസ്ഥാനസ്യ സമ്മുഖേ പ്രാഹരൻ തഥാപി ഗാല്ലിയാ തേഷു സർവ്വകർമ്മസു ന മനോ ന്യദധാത്|
18 Pablo, habiéndose detenido aún no pocos días, se despidió de los hermanos y se hizo a la vela hacia Siria, en compañía de Priscila y Aquila, luego de haberse rapado la cabeza en Cencrea, porque tenía un voto.
പൗലസ്തത്ര പുനർബഹുദിനാനി ന്യവസത്, തതോ ഭ്രാതൃഗണാദ് വിസർജനം പ്രാപ്യ കിഞ്ചനവ്രതനിമിത്തം കിംക്രിയാനഗരേ ശിരോ മുണ്ഡയിത്വാ പ്രിസ്കില്ലാക്കിലാഭ്യാം സഹിതോ ജലപഥേന സുരിയാദേശം ഗതവാൻ|
19 Llegaron a Éfeso, y allí los dejó y se fue, por su parte, a la sinagoga y disputaba con los judíos.
തത ഇഫിഷനഗര ഉപസ്ഥായ തത്ര തൗ വിസൃജ്യ സ്വയം ഭജനഭ്വനം പ്രവിശ്യ യിഹൂദീയൈഃ സഹ വിചാരിതവാൻ|
20 Y aunque estos le rogaban que se quedase por más tiempo, no consintió,
തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധം പുനഃ കതിപയദിനാനി സ്ഥാതും തം വ്യനയൻ, സ തദനുരരീകൃത്യ കഥാമേതാം കഥിതവാൻ,
21 sino que se despidió y dijo: “Otra vez, si Dios quiere, volveré a vosotros”, y partió de Éfeso.
യിരൂശാലമി ആഗാമ്യുത്സവപാലനാർഥം മയാ ഗമനീയം; പശ്ചാദ് ഈശ്വരേച്ഛായാം ജാതായാം യുഷ്മാകം സമീപം പ്രത്യാഗമിഷ്യാമി| തതഃ പരം സ തൈ ർവിസൃഷ്ടഃ സൻ ജലപഥേന ഇഫിഷനഗരാത് പ്രസ്ഥിതവാൻ|
22 Desembarcó en Cesarea, subió ( a Jerusalén ) a saludar a la Iglesia, y bajó a Antioquía.
തതഃ കൈസരിയാമ് ഉപസ്ഥിതഃ സൻ നഗരം ഗത്വാ സമാജം നമസ്കൃത്യ തസ്മാദ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പ്രസ്ഥിതവാൻ|
23 Pasado algún tiempo, salió y recorrió sucesivamente la región de Galacia y Frigia, fortaleciendo a todos los discípulos.
തത്ര കിയത്കാലം യാപയിത്വാ തസ്മാത് പ്രസ്ഥായ സർവ്വേഷാം ശിഷ്യാണാം മനാംസി സുസ്ഥിരാണി കൃത്വാ ക്രമശോ ഗലാതിയാഫ്രുഗിയാദേശയോ ർഭ്രമിത്വാ ഗതവാൻ|
24 Vino a Éfeso cierto judío de nombre Apolo, natural de Alejandría, varón elocuente y muy versado en las Escrituras.
തസ്മിന്നേവ സമയേ സികന്ദരിയാനഗരേ ജാത ആപല്ലോനാമാ ശാസ്ത്രവിത് സുവക്താ യിഹൂദീയ ഏകോ ജന ഇഫിഷനഗരമ് ആഗതവാൻ|
25 Este, instruido acerca del camino del Señor, hablaba en el fervor de su espíritu y enseñaba con exactitud las cosas tocantes a Jesús, pero solo conocía el bautismo de Juan.
സ ശിക്ഷിതപ്രഭുമാർഗോ മനസോദ്യോഗീ ച സൻ യോഹനോ മജ്ജനമാത്രം ജ്ഞാത്വാ യഥാർഥതയാ പ്രഭോഃ കഥാം കഥയൻ സമുപാദിശത്|
26 Se puso a hablar con denuedo en la sinagoga; mas cuando le oyeron Priscila y Aquila, le llevaron consigo y le expusieron más exactamente el camino de Dios.
ഏഷ ജനോ നിർഭയത്വേന ഭജനഭവനേ കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ, തതഃ പ്രിസ്കില്ലാക്കിലൗ തസ്യോപദേശകഥാം നിശമ്യ തം സ്വയോഃ സമീപമ് ആനീയ ശുദ്ധരൂപേണേശ്വരസ്യ കഥാമ് അബോധയതാമ്|
27 Y deseando él pasar a Acaya, le animaron los hermanos y escribieron a los discípulos para que le recibiesen, y cuando hubo llegado, fue de mucho provecho a los que, por la gracia, habían creído;
പശ്ചാത് സ ആഖായാദേശം ഗന്തും മതിം കൃതവാൻ, തദാ തത്രത്യഃ ശിഷ്യഗണോ യഥാ തം ഗൃഹ്ലാതി തദർഥം ഭ്രാതൃഗണേന സമാശ്വസ്യ പത്രേ ലിഖിതേ സതി, ആപല്ലാസ്തത്രോപസ്ഥിതഃ സൻ അനുഗ്രഹേണ പ്രത്യയിനാം ബഹൂപകാരാൻ അകരോത്,
28 porque vigorosamente redargüía a los judíos, en público, demostrando por medio de las Escrituras que Jesús era el Cristo.
ഫലതോ യീശുരഭിഷിക്തസ്ത്രാതേതി ശാസ്ത്രപ്രമാണം ദത്വാ പ്രകാശരൂപേണ പ്രതിപന്നം കൃത്വാ യിഹൂദീയാൻ നിരുത്തരാൻ കൃതവാൻ|

< Hechos 18 >