2 Corintios 1
1 Pablo, por la voluntad de Dios apóstol de Cristo Jesús, y el hermano Timoteo, a la Iglesia que está en Corinto, con todos los santos de toda la Acaya:
ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തിമഥിർഭ്രാതാ ച ദ്വാവേതൗ കരിന്ഥനഗരസ്ഥായൈ ഈശ്വരീയസമിതയ ആഖായാദേശസ്ഥേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ പവിത്രലോകേഭ്യശ്ച പത്രം ലിഖതഃ|
2 gracia a vosotros y paz de parte de Dios nuestro Padre, y de nuestro Señor Jesucristo.
അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
3 Bendito sea el Dios y Padre de nuestro Señor Jesucristo, el Padre de las misericordias y Dios de toda consolación;
കൃപാലുഃ പിതാ സർവ്വസാന്ത്വനാകാരീശ്വരശ്ച യോഽസ്മത്പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരഃ സ ധന്യോ ഭവതു|
4 el cual nos consuela en todas nuestras tribulaciones, para que nosotros podamos consolar a los que están en cualquier tribulación, con el consuelo con que nosotros mismos somos consolados por Dios.
യതോ വയമ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ തയാ സാന്ത്വനയാ യത് സർവ്വവിധക്ലിഷ്ടാൻ ലോകാൻ സാന്ത്വയിതും ശക്നുയാമ തദർഥം സോഽസ്മാകം സർവ്വക്ലേശസമയേഽസ്മാൻ സാന്ത്വയതി|
5 Porque así como abundan los padecimientos de Cristo para con nosotros, así por Cristo abunda nuestra consolación.
യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശാ യദ്വദ് ബാഹുല്യേനാസ്മാസു വർത്തന്തേ തദ്വദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുസാന്ത്വനാഢ്യാ അപി ഭവാമഃ|
6 Si sufrimos, es para vuestra consolación y salud; si somos consolados, es para vuestra consolación, que se muestra eficaz por la paciencia con que sufrís los mismos padecimientos que sufrimos nosotros.
വയം യദി ക്ലിശ്യാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ ക്ലിശ്യാമഹേ യതോഽസ്മാഭി ര്യാദൃശാനി ദുഃഖാനി സഹ്യന്തേ യുഷ്മാകം താദൃശദുഃഖാനാം സഹനേന തൗ സാധയിഷ്യേതേ ഇത്യസ്മിൻ യുഷ്മാനധി മമ ദൃഢാ പ്രത്യാശാ ഭവതി|
7 Y nuestra esperanza sobre vosotros es firme, sabiendo que, así como participáis en los padecimientos, así también en la consolación.
യദി വാ വയം സാന്ത്വനാം ലഭാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ താമപി ലഭാമഹേ| യതോ യൂയം യാദൃഗ് ദുഃഖാനാം ഭാഗിനോഽഭവത താദൃക് സാന്ത്വനായാ അപി ഭാഗിനോ ഭവിഷ്യഥേതി വയം ജാനീമഃ|
8 Pues no queremos, hermanos, que ignoréis nuestra aflicción, que nos sobrevino en Asia, porque fuimos agravados muy sobre nuestras fuerzas hasta tal punto que desesperábamos aun de vivir;
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആശിയാദേശേ യഃ ക്ലേശോഽസ്മാൻ ആക്രാമ്യത് തം യൂയം യദ് അനവഗതാസ്തിഷ്ഠത തന്മയാ ഭദ്രം ന മന്യതേ| തേനാതിശക്തിക്ലേശേന വയമതീവ പീഡിതാസ്തസ്മാത് ജീവനരക്ഷണേ നിരുപായാ ജാതാശ്ച,
9 pero si tuvimos en nuestro interior esa respuesta de la muerte fue para que no confiásemos en nosotros mismos, sino en el Dios que resucita a los muertos.
അതോ വയം സ്വേഷു ന വിശ്വസ്യ മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാപയിതരീശ്വരേ യദ് വിശ്വാസം കുർമ്മസ്തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ പ്രാണദണ്ഡോ ഭോക്തവ്യ ഇതി സ്വമനസി നിശ്ചിതം|
10 Él nos libró de tan peligrosa muerte, y nos librará aún; en Él confiamos que también en adelante nos librará;
ഏതാദൃശഭയങ്കരാത് മൃത്യോ ര്യോ ഽസ്മാൻ അത്രായതേദാനീമപി ത്രായതേ സ ഇതഃ പരമപ്യസ്മാൻ ത്രാസ്യതേ ഽസ്മാകമ് ഏതാദൃശീ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|
11 cooperando igualmente vosotros en favor nuestro por la oración, a fin de que la gracia que nos fue concedida a nosotros a instancias de muchos, sea ocasión para que muchos la agradezcan por nosotros.
ഏതദർഥമസ്മത്കൃതേ പ്രാർഥനയാ വയം യുഷ്മാഭിരുപകർത്തവ്യാസ്തഥാ കൃതേ ബഹുഭി ര്യാചിതോ യോഽനുഗ്രഹോഽസ്മാസു വർത്തിഷ്യതേ തത്കൃതേ ബഹുഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽപി കാരിഷ്യതേ|
12 Nuestra gloria es esta: el testimonio de nuestra conciencia, según la cual nos hemos conducido en el mundo, y principalmente entre vosotros, con simplicidad y sinceridad de Dios, no según la sabiduría de la carne, sino con la gracia de Dios.
അപരഞ്ച സംസാരമധ്യേ വിശേഷതോ യുഷ്മന്മധ്യേ വയം സാംസാരിക്യാ ധിയാ നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണാകുടിലതാമ് ഈശ്വരീയസാരല്യഞ്ചാചരിതവന്തോഽത്രാസ്മാകം മനോ യത് പ്രമാണം ദദാതി തേന വയം ശ്ലാഘാമഹേ|
13 Pues no os escribimos otras cosas que lo que leéis, o ya conocéis, y espero que lo reconoceréis hasta el fin,
യുഷ്മാഭി ര്യദ് യത് പഠ്യതേ ഗൃഹ്യതേ ച തദന്യത് കിമപി യുഷ്മഭ്യമ് അസ്മാഭി ർന ലിഖ്യതേ തച്ചാന്തം യാവദ് യുഷ്മാഭി ർഗ്രഹീഷ്യത ഇത്യസ്മാകമ് ആശാ|
14 así como en parte habéis reconocido que somos motivo de vuestra gloria, como vosotros lo sois de la nuestra en el día de nuestro Señor Jesús.
യൂയമിതഃ പൂർവ്വമപ്യസ്മാൻ അംശതോ ഗൃഹീതവന്തഃ, യതഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ യദ്വദ് യുഷ്മാസ്വസ്മാകം ശ്ലാഘാ തദ്വദ് അസ്മാസു യുഷ്മാകമപി ശ്ലാഘാ ഭവിഷ്യതി|
15 En esta confianza quería ir primero a vosotros, para que recibieseis una segunda gracia,
അപരം യൂയം യദ് ദ്വിതീയം വരം ലഭധ്വേ തദർഥമിതഃ പൂർവ്വം തയാ പ്രത്യാശയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമി
16 y a través de vosotros pasar a Macedonia, y otra vez desde Macedonia volver a vosotros, y ser por vosotros encaminado a Judea.
യുഷ്മദ്ദേശേന മാകിദനിയാദേശം വ്രജിത്വാ പുനസ്തസ്മാത് മാകിദനിയാദേശാത് യുഷ്മത്സമീപമ് ഏത്യ യുഷ്മാഭി ര്യിഹൂദാദേശം പ്രേഷയിഷ്യേ ചേതി മമ വാഞ്ഛാസീത്|
17 Al proponerme esto ¿acaso usé de ligereza? ¿o es que lo que resuelvo, lo resuelvo según la carne, de modo que haya en mí ( al mismo tiempo ) el sí, sí y el no, no?
ഏതാദൃശീ മന്ത്രണാ മയാ കിം ചാഞ്ചല്യേന കൃതാ? യദ് യദ് അഹം മന്ത്രയേ തത് കിം വിഷയിലോകഇവ മന്ത്രയാണ ആദൗ സ്വീകൃത്യ പശ്ചാദ് അസ്വീകുർവ്വേ?
18 Mas Dios es fiel, y así también nuestra palabra dada a vosotros no es sí y no.
യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ കഥിതാനി വാക്യാന്യഗ്രേ സ്വീകൃതാനി ശേഷേഽസ്വീകൃതാനി നാഭവൻ ഏതേനേശ്വരസ്യ വിശ്വസ്തതാ പ്രകാശതേ|
19 Porque el Hijo de Dios, Jesucristo, el que entre vosotros fue predicado por nosotros: por mí, Silvano y Timoteo, no fue sí y no, sino que en Él se ha realizado el sí.
മയാ സില്വാനേന തിമഥിനാ ചേശ്വരസ്യ പുത്രോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ ഘോഷിതഃ സ തേന സ്വീകൃതഃ പുനരസ്വീകൃതശ്ച തന്നഹി കിന്തു സ തസ്യ സ്വീകാരസ്വരൂപഏവ|
20 Pues cuantas promesas hay de Dios, han hallado el sí en Él; por eso también mediante Él ( decimos ) a Dios: Amén, para su gloria por medio de nosotros.
ഈശ്വരസ്യ മഹിമാ യദ് അസ്മാഭിഃ പ്രകാശേത തദർഥമ് ഈശ്വരേണ യദ് യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത്സർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേന സ്വീകൃതം സത്യീഭൂതഞ്ച|
21 El que nos confirma juntamente con vosotros, para Cristo, y el que nos ungió es Dios;
യുഷ്മാൻ അസ്മാംശ്ചാഭിഷിച്യ യഃ ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാസ്നൂൻ കരോതി സ ഈശ്വര ഏവ|
22 el mismo que nos ha sellado, y nos ha dado las arras del Espíritu en nuestros corazones.
സ ചാസ്മാൻ മുദ്രാങ്കിതാൻ അകാർഷീത് സത്യാങ്കാരസ്യ പണഖരൂപമ് ആത്മാനം അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു നിരക്ഷിപച്ച|
23 Yo tomo a Dios por testigo sobre mi alma de que si no he ido a Corinto, es por no heriros;
അപരം യുഷ്മാസു കരുണാം കുർവ്വൻ അഹമ് ഏതാവത്കാലം യാവത് കരിന്ഥനഗരം ന ഗതവാൻ ഇതി സത്യമേതസ്മിൻ ഈശ്വരം സാക്ഷിണം കൃത്വാ മയാ സ്വപ്രാണാനാം ശപഥഃ ക്രിയതേ|
24 porque no queremos ejercer dominio sobre vuestra fe, sino que somos cooperadores de vuestro gozo; pues por la fe estáis firmes.
വയം യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ നിയന്താരോ ന ഭവാമഃ കിന്തു യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യ സഹായാ ഭവാമഃ, യസ്മാദ് വിശ്വാസേ യുഷ്മാകം സ്ഥിതി ർഭവതി|
