< 2 Corintios 13 >

1 Por tercera vez voy a vosotros. “Por el testimonio de dos testigos, o de tres, se decidirá toda cuestión”.
ഏതത്തൃതീയവാരമ് അഹം യുഷ്മത്സമീപം ഗച്ഛാമി തേന സർവ്വാ കഥാ ദ്വയോസ്ത്രയാണാം വാ സാക്ഷിണാം മുഖേന നിശ്ചേഷ്യതേ|
2 Lo he dicho antes y lo repito de antemano —ausente ahora, como en la segunda visita hallándome presente— a los que antes pecaron y a todos los demás, que si voy otra vez no perdonaré,
പൂർവ്വം യേ കൃതപാപാസ്തേഭ്യോഽന്യേഭ്യശ്ച സർവ്വേഭ്യോ മയാ പൂർവ്വം കഥിതം, പുനരപി വിദ്യമാനേനേവേദാനീമ് അവിദ്യമാനേന മയാ കഥ്യതേ, യദാ പുനരാഗമിഷ്യാമി തദാഹം ന ക്ഷമിഷ്യേ|
3 ya que buscáis una prueba de que Cristo habla en mí, pues Él no es débil con vosotros, pero sí fuerte en vosotros.
ഖ്രീഷ്ടോ മയാ കഥാം കഥയത്യേതസ്യ പ്രമാണം യൂയം മൃഗയധ്വേ, സ തു യുഷ്മാൻ പ്രതി ദുർബ്ബലോ നഹി കിന്തു സബല ഏവ|
4 Porque fue crucificado como débil, mas vive del poder de Dios. Así también nosotros somos débiles en Él, pero viviremos con Él en virtud del poder de Dios en orden a vosotros.
യദ്യപി സ ദുർബ്ബലതയാ ക്രുശ ആരോപ്യത തഥാപീശ്വരീയശക്തയാ ജീവതി; വയമപി തസ്മിൻ ദുർബ്ബലാ ഭവാമഃ, തഥാപി യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രകാശിതയേശ്വരീയശക്ത്യാ തേന സഹ ജീവിഷ്യാമഃ|
5 Probaos a vosotros mismos para saber si tenéis la fe. Vosotros mismos examinaos. ¿O no reconocéis vuestro interior como que Jesucristo está en vosotros? A no ser que estéis reprobados.
അതോ യൂയം വിശ്വാസയുക്താ ആധ്വേ ന വേതി ജ്ഞാതുമാത്മപരീക്ഷാം കുരുധ്വം സ്വാനേവാനുസന്ധത്ത| യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ വിദ്യതേ സ്വാനധി തത് കിം ന പ്രതിജാനീഥ? തസ്മിൻ അവിദ്യമാനേ യൂയം നിഷ്പ്രമാണാ ഭവഥ|
6 Espero conoceréis que nosotros no estamos reprobados.
കിന്തു വയം നിഷ്പ്രമാണാ ന ഭവാമ ഇതി യുഷ്മാഭി ർഭോത്സ്യതേ തത്ര മമ പ്രത്യാശാ ജായതേ|
7 Y rogamos a Dios que no hagáis ningún mal, no para que nosotros aparezcamos aprobados, sino para que vosotros hagáis el bien, aunque nosotros pasemos por réprobos.
യൂയം കിമപി കുത്സിതം കർമ്മ യന്ന കുരുഥ തദഹമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയേ| വയം യത് പ്രാമാണികാ ഇവ പ്രകാശാമഹേ തദർഥം തത് പ്രാർഥയാമഹ ഇതി നഹി, കിന്തു യൂയം യത് സദാചാരം കുരുഥ വയഞ്ച നിഷ്പ്രമാണാ ഇവ ഭവാമസ്തദർഥം|
8 Porque nada podemos contra la verdad, sino en favor de la verdad.
യതഃ സത്യതായാ വിപക്ഷതാം കർത്തും വയം ന സമർഥാഃ കിന്തു സത്യതായാഃ സാഹായ്യം കർത്തുമേവ|
9 Nos regocijamos cuando nosotros somos flacos y vosotros fuertes. Lo que pedimos ( en nuestra oración ) es vuestro perfeccionamiento.
വയം യദാ ദുർബ്ബലാ ഭവാമസ്തദാ യുഷ്മാൻ സബലാൻ ദൃഷ്ട്വാനന്ദാമോ യുഷ്മാകം സിദ്ധത്വം പ്രാർഥയാമഹേ ച|
10 Por eso escribo estas cosas ausente, para que presente no tenga que usar de severidad conforme a la potestad que el Señor me dio para edificar y no para destruir.
അതോ ഹേതോഃ പ്രഭു ര്യുഷ്മാകം വിനാശായ നഹി കിന്തു നിഷ്ഠായൈ യത് സാമർഥ്യമ് അസ്മഭ്യം ദത്തവാൻ തേന യദ് ഉപസ്ഥിതികാലേ കാഠിന്യം മയാചരിതവ്യം ന ഭവേത് തദർഥമ് അനുപസ്ഥിതേന മയാ സർവ്വാണ്യേതാനി ലിഖ്യന്തേ|
11 Por lo demás, alegraos, hermanos, y perfeccionaos; consolaos, tened un mismo sentir, vivid en paz; y el Dios de la caridad y de la paz será con vosotros.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി യൂയമ് ആനന്ദത സിദ്ധാ ഭവത പരസ്പരം പ്രബോധയത, ഏകമനസോ ഭവത പ്രണയഭാവമ് ആചരത| പ്രേമശാന്ത്യോരാകര ഈശ്വരോ യുഷ്മാകം സഹായോ ഭൂയാത്|
12 Saludaos unos a otros en ósculo santo.
യൂയം പവിത്രചുമ്ബനേന പരസ്പരം നമസ്കുരുധ്വം|
13 Os saludan todos los santos.
പവിത്രലോകാഃ സർവ്വേ യുഷ്മാൻ നമന്തി|
14 La gracia del Señor Jesucristo y la caridad de Dios ( Padre ) y la comunicación del Espíritu Santo sea con todos vosotros.
പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹ ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ പവിത്രസ്യാത്മനോ ഭാഗിത്വഞ്ച സർവ്വാൻ യുഷ്മാൻ പ്രതി ഭൂയാത്| തഥാസ്തു|

< 2 Corintios 13 >