< 1 Corintios 3 >

1 Yo, hermanos, no he podido hablaros como a espirituales, sino como a carnales, como a niños en Cristo.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അഹമാത്മികൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സമം സമ്ഭാഷിതും നാശക്നവം കിന്തു ശാരീരികാചാരിഭിഃ ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ ശിശുതുല്യൈശ്ച ജനൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സഹ സമഭാഷേ|
2 Leche os di a beber, no manjar ( sólido ), porque no erais capaces todavía, y ni aun ahora sois capaces;
യുഷ്മാൻ കഠിനഭക്ഷ്യം ന ഭോജയൻ ദുഗ്ധമ് അപായയം യതോ യൂയം ഭക്ഷ്യം ഗ്രഹീതും തദാ നാശക്നുത ഇദാനീമപി ന ശക്നുഥ, യതോ ഹേതോരധുനാപി ശാരീരികാചാരിണ ആധ്വേ|
3 siendo como sois todavía carnales; puesto que mientras hay entre vosotros celos y discordias ¿no sois acaso carnales y vivís a modo de hombres?
യുഷ്മന്മധ്യേ മാത്സര്യ്യവിവാദഭേദാ ഭവന്തി തതഃ കിം ശാരീരികാചാരിണോ നാധ്വേ മാനുഷികമാർഗേണ ച ന ചരഥ?
4 Cuando uno dice: “yo soy de Pablo”; y otro: “yo soy de Apolo”, ¿no es que sois hombres?
പൗലസ്യാഹമിത്യാപല്ലോരഹമിതി വാ യദ്വാക്യം യുഷ്മാകം കൈശ്ചിത് കൈശ്ചിത് കഥ്യതേ തസ്മാദ് യൂയം ശാരീരികാചാരിണ ന ഭവഥ?
5 ¿Qué es Apolo? Y ¿qué es Pablo? Servidores, según lo que a cada uno dio el Señor, por medio de los cuales creísteis.
പൗലഃ കഃ? ആപല്ലോ ർവാ കഃ? തൗ പരിചാരകമാത്രൗ തയോരേകൈകസ്മൈ ച പ്രഭു ര്യാദൃക് ഫലമദദാത് തദ്വത് തയോർദ്വാരാ യൂയം വിശ്വാസിനോ ജാതാഃ|
6 Yo planté, Apolo regó, pero Dios dio el crecimiento.
അഹം രോപിതവാൻ ആപല്ലോശ്ച നിഷിക്തവാൻ ഈശ്വരശ്ചാവർദ്ധയത്|
7 Y así, ni el que planta es algo, ni el que riega, sino Dios que da el crecimiento.
അതോ രോപയിതൃസേക്താരാവസാരൗ വർദ്ധയിതേശ്വര ഏവ സാരഃ|
8 El que planta y el que riega son lo mismo; y cada uno recibirá su galardón en la medida de su trabajo.
രോപയിതൃസേക്താരൗ ച സമൗ തയോരേകൈകശ്ച സ്വശ്രമയോഗ്യം സ്വവേതനം ലപ്സ്യതേ|
9 Nosotros somos los que trabajamos con Dios; vosotros sois la labranza de Dios, el edificio de Dios.
ആവാമീശ്വരേണ സഹ കർമ്മകാരിണൗ, ഈശ്വരസ്യ യത് ക്ഷേത്രമ് ഈശ്വരസ്യ യാ നിർമ്മിതിഃ സാ യൂയമേവ|
10 Según la gracia de Dios que me ha sido dada, yo, cual prudente arquitecto, puse el fundamento, y otro edifica sobre él. Pero mire cada cual cómo edifica sobre él.
ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാത് മയാ യത് പദം ലബ്ധം തസ്മാത് ജ്ഞാനിനാ ഗൃഹകാരിണേവ മയാ ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപിതം തദുപരി ചാന്യേന നിചീയതേ| കിന്തു യേന യന്നിചീയതേ തത് തേന വിവിച്യതാം|
11 Porque nadie puede poner otro fundamento, fuera del ya puesto, que es Jesucristo.
യതോ യീശുഖ്രീഷ്ടരൂപം യദ് ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപിതം തദന്യത് കിമപി ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപയിതും കേനാപി ന ശക്യതേ|
12 Si, empero, sobre este fundamento se edifica oro, plata, piedras preciosas, ( o bien ) madera, heno, paja,
ഏതദ്ഭിത്തിമൂലസ്യോപരി യദി കേചിത് സ്വർണരൂപ്യമണികാഷ്ഠതൃണനലാൻ നിചിന്വന്തി,
13 la obra de cada uno se hará manifiesta, porque el día la descubrirá, pues en fuego será revelado; y el fuego pondrá a prueba cuál sea la obra de cada uno.
തർഹ്യേകൈകസ്യ കർമ്മ പ്രകാശിഷ്യതേ യതഃ സ ദിവസസ്തത് പ്രകാശയിഷ്യതി| യതോ ഹതോസ്തന ദിവസേന വഹ്നിമയേനോദേതവ്യം തത ഏകൈകസ്യ കർമ്മ കീദൃശമേതസ്യ പരീക്ഷാ ബഹ്നിനാ ഭവിഷ്യതി|
14 Si la obra que uno ha sobreedificado subsistiere, recibirá galardón;
യസ്യ നിചയനരൂപം കർമ്മ സ്ഥാസ്നു ഭവിഷ്യതി സ വേതനം ലപ്സ്യതേ|
15 si la obra de uno fuere consumida, sufrirá daño; él mismo empero se salvará, mas como a través del fuego.
യസ്യ ച കർമ്മ ധക്ഷ്യതേ തസ്യ ക്ഷതി ർഭവിഷ്യതി കിന്തു വഹ്നേ ർനിർഗതജന ഇവ സ സ്വയം പരിത്രാണം പ്രാപ്സ്യതി|
16 ¿No sabéis acaso que sois templo de Dios, y que el Espíritu de Dios habita en vosotros?
യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം യുഷ്മന്മധ്യേ ചേശ്വരസ്യാത്മാ നിവസതീതി കിം ന ജാനീഥ?
17 Si alguno destruyere el templo de Dios, le destruirá Dios a él; porque santo es el templo de Dios, que sois vosotros.
ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം യേന വിനാശ്യതേ സോഽപീശ്വരേണ വിനാശയിഷ്യതേ യത ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം പവിത്രമേവ യൂയം തു തന്മന്ദിരമ് ആധ്വേ|
18 Nadie se engañe a sí mismo. Si alguno entre vosotros cree ser sabio en este siglo, hágase necio para hacerse sabio. (aiōn g165)
കോപി സ്വം ന വഞ്ചയതാം| യുഷ്മാകം കശ്ചന ചേദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനേന ജ്ഞാനവാനഹമിതി ബുധ്യതേ തർഹി സ യത് ജ്ഞാനീ ഭവേത് തദർഥം മൂഢോ ഭവതു| (aiōn g165)
19 Porque la sabiduría de este mundo es necedad para Dios. Pues escrito está: “Él prende a los sabios en su misma astucia”.
യസ്മാദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് മൂഢത്വമേവ| ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമപ്യാസ്തേ, തീക്ഷ്ണാ യാ ജ്ഞാനിനാം ബുദ്ധിസ്തയാ താൻ ധരതീശ്വരഃ|
20 Y otra vez: “El Señor conoce los razonamiento de los sabios, que son vanos”.
പുനശ്ച| ജ്ഞാനിനാം കൽപനാ വേത്തി പരമേശോ നിരർഥകാഃ|
21 Así pues, que nadie ponga su gloria en los hombres. Porque todo es ciertamente vuestro;
അതഏവ കോഽപി മനുജൈരാത്മാനം ന ശ്ലാഘതാം യതഃ സർവ്വാണി യുഷ്മാകമേവ,
22 sea Pablo, sea Apolo, sea Cefas, sea el mundo, sea la vida, sea la muerte, sea lo presente, sea lo porvenir, todo es vuestro,
പൗല വാ ആപല്ലോ ർവാ കൈഫാ വാ ജഗദ് വാ ജീവനം വാ മരണം വാ വർത്തമാനം വാ ഭവിഷ്യദ്വാ സർവ്വാണ്യേവ യുഷ്മാകം,
23 mas vosotros sois de Cristo, y Cristo es de Dios.
യൂയഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ, ഖ്രീഷ്ടശ്ചേശ്വരസ്യ|

< 1 Corintios 3 >