< Gabaygii Sulaymaan 4 >

1 Taan jeclahayay, bal eeg, adigu waad qurxoon tahay, bal eeg, waad qurxoon tahay, Oo waxaad leedahay indhaha qoolleyda oo kale oo indhashareertaada ku qarsoon. Timahaaguna waa sida riyo Buur Gilecaad ka muuqda.
«Mana, sǝn güzǝl, sɵyümlüküm! Mana, sǝn güzǝl! Qümpǝrdǝng kǝynidǝ kɵzliring pahtǝklǝrdǝk ikǝn, Qaqliring Gilead teƣi baƣrida yatⱪan bir top ɵqkilǝrdǝktur.
2 Ilkahaaguna waa sida laxo loo xiiray, Oo ka soo baxay meeshii lagu soo maydhay, Oo middood kastaaba mataano dhashay, Oo aan dhexdooda lagu arag mid dhicisay.
Qixliring yengila yuyuluxtin qiⱪⱪan ⱪirⱪilƣan bir top ⱪoylardǝk; Ularning ⱨǝmmisi ⱪoxkezǝk tuƣⱪanlardin, Ular arisida ⱨeqbiri kǝm ǝmǝstur.
3 Bushimahaagu waa sida dun guduudan, Oo afkaaguna waa qurxoon yahay, Oo dhafoorradaada indhashareertaada ku qarsoonuna waa sida xabbad rummaan ah jeexeed.
Lǝwliring pǝrǝng tal yiptǝk, Gǝpliring yeⱪimliⱪtur; Qümbiling kǝynidǝ qekiliring parqǝ anardur.
4 Qoortaaduna waa sida munaaraddii Daa'uud oo loo dhisay inay ahaato meel hubka dagaalka la dhigto, Oo ay sudhan yihiin kun gaashaan, Oo ah gaashaammadii ragga xoogga badan oo dhan.
Boynung bolsa, Ⱪoralhana boluxⱪa tǝyyarliƣan Dawutning munaridǝktur, Uning üstigǝ ming ⱪalⱪan esiⱪliⱪtur; Ularning ⱨǝmmisi palwanlarning siparliridur.
5 Oo labadaada naasna waa sida laba gibin oo mataano ah oo cawl dhashay. Oo ubaxshooshannada dhexdooda daaqaya.
Ikki kɵksüng huddi ikki maraldur, Nilupǝr arisida ozuⱪliniwatⱪan jǝrǝnning ⱪoxkezǝkliridǝktur;
6 Ilaa waagu baryo, oo hoosku baabbo'o, Waxaan u kici doonaa buurta malmalka, Iyo kurta fooxa.
Tang atⱪuqǝ, Kɵlǝnggilǝr ⱪeqip yoⱪiƣuqǝ, Mǝn ɵzümni murmǝkkǝ teƣiƣa, Mǝstiki dɵngigǝ elip ketimǝn.
7 Taan jeclahayay, adigu waad qurxoon tahay, Oo innaba iin ma lihid.
Sǝn pütünlǝy güzǝl, i sɵyümlüküm, Sǝndǝ ⱨeq daƣ yoⱪtur».
8 Aroosaddaydiiyey, Buur Lubnaan iga soo raac, Oo kaalay, Buur Lubnaan iga soo raac. Buur Amaanaah dhaladeeda wax ka fiiri, Oo Buur Seniir iyo Buur Xermoon dhaladooda wax ka fiiri, Oo wax ka soo fiiri boholaha libaaxyada, Iyo buuraha shabeelladaba.
«Liwandin mǝn bilǝn kǝlgin, i jɵrǝm, Mǝn bilǝn Liwandin kǝlgin — Amanaⱨ qoⱪⱪisidin ⱪara, Senir ⱨǝm Ⱨǝrmon qoⱪⱪiliridin, Yǝni xirlar uwiliridin, Yilpizlarning taƣliridin ⱪara!»
9 Walaashayay, aroosaddaydiiyey, qalbigaygii waad la tagtay, Oo waxaad qalbigayga kula tagtay daymooyinka indhahaaga middood Iyo laasimmada qoortaada midkood.
«Sǝn kɵnglümni alamǝt sɵyündürdüng, i singlim, i jɵrǝm, Kɵzüngning bir lǝp ⱪilip ⱪarixi bilǝn, Boynungdiki marjanning bir tal ⱨalⱪisi bilǝn, Kɵnglümni sɵyündürdüng.
10 Walaashayay, aroosaddaydiiyey, jacaylkaagu qurux badanaa! Oo jacaylkaagu intee buu khamri ka sii fiican yahay! Oo saliiddaada carafteeduna way ka fiican tahay dhirta udgoon oo dhan.
Sening muⱨǝbbiting nemidegǝn güzǝl, I singlim, i jɵrǝm! Sening muⱨǝbbǝtliring xarabtin xunqǝ xerin! Sening ǝtirliringning puriⱪi ⱨǝrⱪandaⱪ tetitⱪudin pǝyzidur!
11 Aroosaddaydiiyey, bushimahaaga malab baa ka soo tiftifqaya, Oo carrabkaaga hoostiisana malab iyo caanaa ku jira. Oo dharkaaga caraftiisuna waa sida carafta Buur Lubnaan.
Lǝwliring, i jɵrǝm, ⱨǝrǝ kɵnikidǝk temitidu, Tiling astida bal wǝ süt bar; Kiyim-keqǝkliringning puriⱪi Liwanning puriⱪidur;
12 Walaashayay, aroosaddaydiiyey, waxaad tahay sida beer la xidhay, Iyo ilbiyood la awday, iyo durdur la xidhay.
Sǝn peqǝtlǝngǝn bir baƣdursǝn, i singlim, i jɵrǝm! Etiklik bir bulaⱪ, yepiⱪliⱪ bir fontandursǝn.
13 Dhirtaadu waa beer ay ku dhex yaalliin rummaan, iyo dhir kale oo midho aad u wanaagsan, Iyo xinne iyo naaradiin,
Xahliring bolsa bir anarliⱪ «Erǝn baƣqisi»dur; Uningda ⱪimmǝtlik mewilǝr, Henǝ sumbul ɵsümlükliri bilǝn,
14 Naaradiin iyo huruud, Iyo kalamus iyo qorfe, iyo dhir kasta oo foox dhasha, Iyo malmal iyo cuud iyo dhir udgoon oo fiican oo dhan.
Sumbullar wǝ iparlar, Kalamus wǝ ⱪowzaⱪdarqin, Ⱨǝrhil mǝstiki dǝrǝhliri, Murmǝkkǝ, muǝttǝr bilǝn ⱨǝmmǝ esil tetitⱪular bar.
15 Waxaad tahay ilbiyood beero waraabisa, Iyo ceel biyo nool leh, Iyo durdurro Buur Lubnaan ka soo qulqulaya.
Baƣlarda bir fontan sǝn, Ⱨayatliⱪ sulirini beridiƣan, Liwandin aⱪidiƣan bir bulaⱪsǝn».
16 Dabaysha woqooyay, soo kac, oo tan koonfureeday, kaalay, Oo beertayda necaw ku afuufa si ay dhirteeda udgoonu uga soo carfaan, Gacaliyahaygu beertiisa ha soo galo oo midhaheeda wacan ha cuno.
«Oyƣan, ximaldiki xamal; Kǝlgin, i jǝnubtiki xamal! Mening beƣim üstidin uqup ɵtkǝy; Xuning bilǝn tetitⱪuliri sirtⱪa puraⱪ qaqidu! Sɵyümlüküm ɵz beƣiƣa kirsun! Ɵzining ⱪimmǝtlik mewilirini yesun!»

< Gabaygii Sulaymaan 4 >