Sabuurradii 94
1 Rabbiyow, Ilaaha aargudashada lahow, Ilaaha aargudashada lahow, soo iftiin.
Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!
2 Xaakinka dunidow, sara joogso, Oo kuwa kibray abaalkooda mari.
Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!
3 Rabbiyow, kuwa sharka lahu ilaa goormay, Kuwa sharka lahu ilaa goormay guulaysanayaan?
Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?
4 Way bulxamaan, oo kibir bay ku hadlaan, Oo xumaanfalayaasha oo dhammu way faanaan.
Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.
5 Rabbiyow, iyagu waxay burburiyaan dadkaaga, Oo dhaxalkaagay silciyaan.
Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.
6 Carmalka iyo shisheeyaha ayay laayaan, Oo agoontay nafta ka qaadaan.
Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.
7 Oo waxay isyidhaahdaan, Waxan Rabbigu ma arki doono, Oo Ilaaha reer Yacquubna kama fikiri doono.
Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»
8 Kuwiinna doqonnada ah oo dadka ku dhex jirow, fiirsada, Oo kuwiinna nacasyada ahow, goormaad caqli yeelanaysaan?
Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?
9 Kii dhegta abuuray, sow wax maqli maayo? Kii isha sameeyeyna, sow wax arki maayo?
Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?
10 Kan quruumaha edbiyaa, sow wax hagaajin maayo? Kaasoo ah kan dadka aqoonta bara?
Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?
11 Rabbigu waa og yahay fikirrada binu-aadmigu Inay micnela'aan yihiin.
Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.
12 Rabbiyow, waxaa barakaysan ninkii aad edbiso, Oo aad sharcigaaga wax ka barto,
Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,
13 Si aad uga nasiso maalmaha belaayada Inta kan sharka lahaa godka loo qodayo.
til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.
14 Waayo, Rabbigu dadkiisa xoori maayo, Oo dhaxalkiisana dayrin maayo.
For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.
15 Waayo, garsooriddu waxay ku soo noqon doontaa xaqnimada, Oo inta qalbigoodu qumman yahay oo dhammuna way raaci doonaan.
For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.
16 Bal yaa ii kacaya oo sharfalayaasha iga hor joogsanaya? Oo yaa ii soo istaagaya oo xumaanfalayaasha iga celinaya?
Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?
17 Rabbigu haddaanu i caawin, Hadda naftaydu waxay joogi lahayd meesha aamusnaanta.
Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.
18 Markaan idhi, Rabbiyow, cagtaydu waa simbiriirixanaysaa, Waxaa kor ii qaadday naxariistaada.
Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»
19 Kolkay fikirro badan igu dhex jiraan Waxaa naftayda ka farxiya qalbiqaboojintaada.
Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.
20 Carshiga sharnimadu ma xidhiidh buu kula yeelanayaa, Kaasoo belaayo qaynuun ku qabanqaabiya?
Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?
21 Waxay dhammaantood isu soo wada urursadaan kan xaqa ah naftiisa, Oo waxay xukumaan dhiig aan eed lahayn.
Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.
22 Laakiinse Rabbigu waxa weeye munaaraddayda, Ilaahayna waa dhagaxii magangalkayga.
Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.
23 Oo wuxuu dushooda ku soo celiyey xumaatadoodii, Oo wuxuu iyaga ku dhex baabbi'in doonaa sharnimadooda, Rabbiga Ilaaheenna ahu wuu wada baabbi'in doonaa.
Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.
