< Sabuurradii 67 >
1 Ilaahow, noo naxariiso, oo na barakee, Oo wejigaaguna ha na iftiimiyo, (Selaah)
Dem Sangmeister. Zum Saitenspiel. Ein Psalm, ein Lied. Gott, sei uns gnädig und segne uns, Er lasse Sein Angesicht leuchten bei uns. (Selah)
2 In jidkaaga laga ogaado dhulka, Quruumaha oo dhan dhexdoodana laga wada ogaado caafimaadkaaga wax badbaadiya.
Daß man erkenne Deinen Weg auf Erden, unter allen Völkerschaften Dein Heil.
3 Ilaahow, dadyowgu ha ku ammaaneen, Dadyowga oo dhammu ha ku ammaaneen.
Dich bekennen, Gott, die Völker, Dich bekennen alle Völker.
4 Quruumuhu ha farxeen oo ha gabyeen farxad aawadeed, Waayo, dadyowga waxaad ku xukumi doontaa caddaalad, Oo quruumahana dhulkaad ugu talin doontaa. (Selaah)
Die Volksstämme sind fröhlich und lobpreisen, daß die Völker Du richtest in Geradheit, und die Volksstämme führest auf Erden. (Selah)
5 Ilaahow, dadyowgu ha ku ammaaneen, Dadyowga oo dhammu ha ku ammaaneen.
Dich bekennen, Gott, die Völker, alle Völker bekennen Dich.
6 Dhulku wuxuu soo saaray midhihiisii, Waxaa ina barakayn doona Ilaah, oo ah Ilaaheenna qudhiisa.
Die Erde gibt ihr Gewächs. Es segnet uns Gott, unser Gott.
7 Ilaah waa ina barakayn doonaa, Oo dhulka darafyadiisa oo dhammuna way ka cabsan doonaan isaga.
Gott segne uns, und alle Enden der Erde sollen Ihn fürchten, Dein Heil.