Sabuurradii 66

1 Dadka dhulka oo dhammow, Ilaah farxad ugu qayliya,

Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!

2 Oo ammaanta magiciisa ku gabya, Ammaantiisana qurxiya.

Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.

3 Ilaah waxaad ku tidhaahdaan, Shuqulladaadu cabsi badanaa! Weynaanta xooggaaga aawadiis ayaa cadaawayaashaadu isugu kaa dhiibi doonaan.

Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.

4 Dadka dhulka oo dhammu adigay ku caabudi doonaan, Wayna kuu gabyi doonaan, Magacaagay u gabyi doonaan. (Selaah)

Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)

5 Bal kaalaya, oo arka shuqullada Ilaah, Xagga binu-aadmiga wuxuu ku sameeyey waa cabsi badan yihiin.

Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.

6 Wuxuu baddii ka dhigay dhul engegan, Oo iyagu webiga dhexdiisa waxay ku mareen lug, Oo halkaasaan isaga ku rayraynay.

Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.

7 Isagu weligiisba wuxuu ku taliyaa xooggiisa, Oo indhihiisuna waxay fiiriyaan quruumaha, Haddaba caasiyiintu yaanay kor isu qaadin. (Selaah)

Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)

8 Dadyahow, Ilaaheenna ammaana, Oo codka ammaantiisa ha la maqlo,

I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!

9 Kaasoo nafteenna nolol ku haya, Oo cagaheennana aan u oggolayn in la dhaqdhaqaajiyo.

Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.

10 Waayo, Ilaahow, adigu waad na imtixaantay, Oo waxaad noo tijaabisay sida lacagta loo tijaabiyo.

Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.

11 Waxaad na gelisay shabagga dabinka ah, Oo waxaad simaha naga saartay culaab weyn.

Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.

12 Dad baad madaxa naga saartay, Oo waxaannu dhex galnay dab iyo biyo, Laakiinse ugudambaysta waxaad na keentay meel barwaaqo ah.

Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.

13 Haddaba anigu gurigaaga waxaan la soo geli doonaa allabaryo la gubo, Oo waxaan kuu oofinayaa nidarradaydii

Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,

14 Bushimahaygu ay ku hadleen, Oo afkaygu sheegay markii aan dhibaataysnaa.

dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.

15 Oo waxaan allabaryo la gubo kuugu soo bixinayaa xoolo buurbuuran Iyo wanan iyo fooxood, Oo waxaan kuu soo bixin doonaa dibiyo iyo orgiyo. (Selaah)

Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)

16 Kulli intiinna Ilaah ka cabsataay, kaalaya oo maqla, Oo waxaan sheegayaa wuxuu naftayda u sameeyeye.

Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.

17 Isagaan afkayga ugu qayshaday, Oo waxaan ku ammaanay carrabkayga.

Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.

18 Haddaan dembi qalbigayga ku arkay, Sayidku ima uu maqleen,

Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.

19 Laakiinse sida runta ah Ilaah waa i maqlay, Oo codkii baryadaydana dhegtuu u dhigay.

Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.

20 Mahad waxaa leh Ilaaha Aan baryadayda diidin oo aan naxariistiisana gees iga marin.

Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!