< Sabuurradii 49 >
1 Dadyowga oo dhammow, bal tan maqla, Dunida kuwiinna degganow, kulligiin dhegta u dhiga,
Oíd esto todos los pueblos: escuchád todos los habitadores del mundo:
2 Kuwiinna hoose iyo kuwiinna sare, Taajirrada iyo masaakiintoy, dhammaantiin wada maqla.
Así los hijos de los hombres como los hijos de los varones: juntamente el rico y el pobre.
3 Afkaygu wuxuu ku hadli doonaa xigmad, Qalbigayguna wuxuu ka fikiri doonaa waxgarasho.
Mi boca hablará sabidurías: y el pensamiento de mi corazón inteligencias.
4 Dhegtayda waxaan u dhigi doonaa masaal, Xujadaydana waxaan ku muujin doonaa kataaradda.
Acomodaré a ejemplos mi oído: declararé con la arpa mi enigma.
5 Haddaba bal maxaan u cabsanayaa wakhtiga shar jiro, Markii xumaanu cedhbahayga ku wareegsanto?
¿Por qué temeré en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis calcañares me cercará?
6 Kuwa maalkooda isku halleeya, Oo ku faana hodantinimadooda faraha badan,
Los que confían en sus haciendas, y en la multitud de sus riquezas se jactan;
7 Midkoodna walaalkiis ma furan karo, Daraaddiisna Ilaah madaxfurasho uma siin karo,
Ninguno redimiendo redimirá al hermano: ni dará a Dios su rescate.
8 (Waayo, furashada naftoodu waa qaali aad iyo aad, Kumana filna weligeedba, )
Porque la redención de su alma es de gran precio: y no se hará jamás,
9 Inuu isagu weligiis sii noolaado, Oo aanu halligaad arkin weligiis.
Que viva adelante para siempre: y nunca vea la sepultura.
10 Waayo, isagu wuxuu arkaa inay dadka xigmadda lahu wada dhintaan, Iyo in nacasyada iyo doqonnaduba ay wada baabba'aan, Oo ay maalkooda kuwa kale uga tagaan.
Porque se ve que los sabios mueren juntamente: el insensato y el ignorante perecen, y dejan a otros sus riquezas.
11 Waxay ismoodsiiyaan inay guryahoodu weligoodba sii jirayaan, Iyo in meelaha rugtooda ahu ay sii raagayaan tan iyo qarniyada oo dhan, Oo dhulalkoodana way isku magacaabaan.
En su íntimo piensan que sus casas son eternas: sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
12 Laakiinse binu-aadmigu sharaf kuma waaro, Wuxuu la mid yahay sida xayawaanka iska baabba'a.
Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante a las bestias que mueren.
13 Jidkoodanu waa kalsoonidooda nacasnimada ah, Laakiinse dadka iyaga ka dambeeya ayaa hadalkoodii u boga. (Selaah)
Este es su camino, su locura: y sus descendientes corren por el dicho de ellos. (Selah)
14 Iyagu waxaa weeye adhi She'ool loo wado, Oo waxaa sida adhijir u ahaan doona dhimasho, Oo kuwa qumman ayaa iyaga subaxda u talin doona, Oo quruxdoodana waxaa baabbi'in doona She'ool, inaanay iyagu rug yeelan innaba. (Sheol )
Como ovejas son puestos en la sepultura, la muerte los pastorea; y los rectos se enseñorearon de ellos por la mañana: y su apariencia se envejece en la sepultura de su morada. (Sheol )
15 Laakiinse Ilaah naftayda wuu ka soo furan doonaa xoogga She'ool, Waayo, wuu i aqbali doonaa. (Selaah) (Sheol )
Ciertamente Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol )
16 Ha baqin markii mid taajiroobo, Oo ammaanta reerkiisu aad u korodho,
No temas cuando se enriquece alguno: cuando aumenta la gloria de su casa.
17 Waayo, isagu markuu dhinto waxba sii qaadan maayo, Oo ammaantiisuna ka daba geli mayso.
Porque en su muerte no tomará nada: ni su gloria descenderá en pos de él.
18 In kastoo uu naftiisa u duceeyey markuu noolaa, Oo dad adiga ku ammaana, kolkaad wax wanaagsan isu samaysid,
Porque mientras viviere, será su vida bendita: y tú serás loado cuando fueres bueno.
19 Isagu wuxuu u tegi doonaa qarniyadii awowayaashiis, Oo iyana weligood iftiinka ma ay arki doonaan.
El entrará a la generación de sus padres: para siempre no verán luz.
20 Ninkii sharaf leh oo aan garaad lahaynu Wuxuu la mid yahay sida xayawaanka iska baabba'a.
El hombre en honra que no entiende, semejante es a las bestias que mueren.