Sabuurradii 38

1 Rabbiyow, cadhadaada ha igu canaanan, Oo dhirifkaaga kululna ha igu edbin.

(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

2 Waayo, fallaadhahaagii aad bay ii mudeen, Oo gacantaaduna way igu soo degtay.

Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

3 Jidhkaygu fayoobaan ma leh, waana xanaaqaaga daraaddiis, Oo lafahayguna caafimaad ma leh, waana dembigayga daraaddiis.

Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

4 Waayo, xumaatooyinkaygii waxay ka sare mareen madaxayga, Sida rar culus ayay igu culus yihiin aad iyo aad.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

5 Nabrahaygu way urayaan, wayna qudhmuun yihiin, Waana nacasnimadayda daraaddeed.

Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

6 Waan xanuunsanayaa, oo aad baan hoos ugu gotay, Oo maalinta oo dhanna oohin baan la wareegaa.

jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

7 Waayo, dhexdayda waxaa ka buuxa olol, Oo jidhkayguna fayoobaan ma leh.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

8 Waan itaal daranahay, oo aad baan u burbursanahay, Oo waxaan la cabaaday buuqa qalbigayga ku jira.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

9 Sayidow, waxaan jeclahay oo dhammu waxay yaalliin hortaada, Oo taahiddayduna kaama qarsoona.

HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

10 Wadnahaa i fig leh, oo xooggaygiina waa i gabay, Oo weliba iftiinkii indhahayguna waa iga tegey.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

11 Kuwa i jecel iyo saaxiibbadayba belaayadayda way ka durkaan, Oo xigaaladaydiina meel fog bay istaagaan.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

12 Oo kuwa naftayda doondoonaana dabinno bay ii dhigaan, Oo kuwa inay wax i yeelaan doonayaana waxay ku hadlaan waxyaalo xun, Oo maalinta oo dhan waxay ku tashadaan khiyaano.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

13 Laakiinse anigu waxba kama maqlo sida nin dhega la', Oo waxaan la mid ahay nin carrab la' oo aan afkiisa kala qaadin.

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

14 Haah, oo waxaan la mid ahay nin aan waxba maqlin, Oo aan afkiisa murammo ku jirin.

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

15 Waayo, Rabbiyow, adaan wax kaa rajaynayaa, Oo adna waad ii jawaabi doontaa, Sayidow Ilaahaygiiyow.

Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

16 Waayo, waxaan idhi, Yaanay igu rayrayn, Oo markii cagtaydu simbiriirixato, yaanay iska kay weynayn.

når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

17 Waayo, waxaan ku dhowahay inaan dhaco, Oo tiiraanyadayduna had iyo goorba way i hor taalaa.

Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

18 Haddaba anigu xumaantayda waan sheegi doonaa, Oo dembigaygana waan ka qoomamoon doonaa.

thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

19 Laakiinse cadaawayaashaydu waa dadaal badan yihiin, xoogna way leeyihiin, Oo kuwa gardarrada igu necebuna way tarmeen.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

20 Oo weliba kuwa sharka wanaagga ku gudaana Waa cadaawayaashayda, maxaa yeelay, waxaan raacaa waxa wanaagsan.

som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

21 Rabbiyow, ha i dayrin, Ilaahayow, ha iga fogaan.

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

22 Soo dhaqso oo i caawi, Sayidow, badbaadadaydow.

il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!