< Sabuurradii 147 >
1 Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.
2 Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.
3 Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.
4 Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.
5 Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.
6 Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.
7 Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,
8 Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,
9 Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.
10 Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.
11 Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.
12 Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.
13 Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.
14 Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.
15 Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.
16 Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.
17 Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?
18 Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.
19 Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.
20 Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.
Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!