< Sabuurradii 147 >

1 Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!۱
2 Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.۲
3 Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.۳
4 Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.۴
5 Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.۵
6 Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.۶
7 Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.۷
8 Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.۸
9 Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.۹
10 Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.۱۰
11 Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.۱۱
12 Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.۱۲
13 Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.۱۳
14 Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.۱۴
15 Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.۱۵
16 Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.۱۶
17 Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟۱۷
18 Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.۱۸
19 Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.۱۹
20 Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.
با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!۲۰

< Sabuurradii 147 >