Sabuurradii 147
1 Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
2 Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
3 Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
4 Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
5 Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
6 Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
7 Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
8 Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
9 Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
10 Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
11 Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
12 Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
13 Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
14 Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
15 Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
16 Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
17 Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
18 Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
19 Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
20 Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.
så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!
