Sabuurradii 147

1 Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.

Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

2 Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.

Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

3 Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.

han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

4 Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.

han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

5 Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.

Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

6 Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.

HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

7 Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,

Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

8 Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.

Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

9 Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.

Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

10 Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.

hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

11 Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.

HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

12 Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.

Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

13 Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.

Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

14 Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.

dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

15 Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.

han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

16 Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.

han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

17 Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?

som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

18 Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.

han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

19 Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.

Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

20 Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.

Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!