Sabuurradii 129

1 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»