Sabuurradii 129

1 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,

Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

2 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.

mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

3 Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.

På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

4 Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.

Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

5 Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.

Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

6 Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,

Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

7 Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.

slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

8 Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.

Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»