Sabuurradii 129

1 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,

Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

2 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.

sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

3 Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.

Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

4 Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.

Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

5 Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.

Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

6 Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,

Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

7 Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.

da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

8 Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.

Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”