< Sabuurradii 129 >
1 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,
Wallfahrtslieder. Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an - so spreche Israel! -
2 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.
Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an und mich doch nicht überwältigt.
3 Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.
Auf meinem Rücken haben sie geackert, haben ihr Pflugland weit ausgedehnt.
4 Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.
Jahwe, der gerechte, hat der Gottlosen Strang zerhauen.
5 Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.
Beschämt müssen werden und zurückweichen alle, die Zion hassen.
6 Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,
Sie müssen wie das Gras auf den Dächern werden, das verdorrt, bevor man es herauszieht,
7 Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.
womit kein Schnitter seine Hand gefüllt, noch seinen Busen ein Garbenbinder.
8 Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.
Und die des Wegs vorüberkommen, sprechen nicht: “Der Segen Jahwes sei über euch! Wir segnen euch im Namen Jahwes!”