< Sabuurradii 129 >
1 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,
Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
2 Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.
Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
3 Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.
Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
4 Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.
Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
5 Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.
Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
6 Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,
Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
7 Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.
Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
8 Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.
En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"