< Sabuurradii 120 >
1 Anigoo cidhiidhi ku jira ayaan Rabbiga u qayshaday, Oo isna wuu ii jawaabay.
Canticum graduum. [Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me.
2 Rabbiyow, naftayda ka samatabbixi bushimo been sheega, Iyo carrab khiyaano badan.
Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa.
3 Carrabka khiyaanada badanow, bal maxaa lagu siin doonaa? Oo maxaa kaloo laguu samayn doonaa?
Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?
4 Adoo ah sida ku xoog badan oo fallaadhihiisa afaysan, Kuwaas oo wata dhuxulo geed rotem la yidhaahdo.
Sagittæ potentis acutæ, cum carbonibus desolatoriis.
5 Anaa hoogay, waayo, Mesheg baan qariib ku noqday, Oo waxaan dhex degay teendhooyinkii Qedaar!
Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est! habitavi cum habitantibus Cedar;
6 Naftaydu waxay wakhti dheer la degganayd Mid nabadda neceb.
multum incola fuit anima mea.
7 Waxaan ahay mid nabad jecel, Laakiinse kolkii aan hadlo, iyagu waa kuwa dagaal jecel.
Cum his qui oderunt pacem eram pacificus; cum loquebar illis, impugnabant me gratis.]